Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1935, Blaðsíða 8

400
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Á ferð
um Hvítárvatn.
Eftir Sigurð Kristjánsson.
Framvegis verður hægt
að fara á bíl alla leið að
Hvítárvatni, og er ekki
nema 3—U klukkustimda
akstur þangað. Verður því
eflaust mikill fólksstraumur
þangað þegar í sumar. Ber
því nauðsyn til að friðhelga
landið og fuglana, sem þar
eru, svo að þeir verði hvorki
drepnir, rændir eggjurn nje
flæmdir þaðan.
1 eftirfarandi grein lýsir
Sigurður Kristjánsson vatn-
inu og umhverfi þess, en
myndimar af ísjökunum á
vatninu tók Ólafur Magn-
ússon.
|l^AÐ var mánudaginn 9.
sept. s.l. að við ólafur
Magnússon kgl. hirðljósmynd-
ari ásamt fylgdarmanni hans,
Gunnari óskarssyni frá Reykja-
vík, lögðum af stað frá sumar-
heimili mínu, Veitingaskálanum
við Gullfoss. Ferðinni var heitið
til Hvítárvatns, en þar ætlaði
Ólafur að taka myndir af borg-
arísjökum og skriðjöklunum, ef
veður og aðrar aðstæður leyfðu.
Á leið til Hvítárvatns.
Er við fjelagar lögðum af
stað frá fossinum var veðurút-
lit ekki gott. Suðaustan hvass-
viðri og þykt loft, og orðið álið-
ið sumars og því allra veðra
von. Heldum við nú samt sem
leið liggur inn á öræfin, alls
ódeigir, hvað sem á dyndi, í
hinni ágætu 5 manna „drossíu“
Ólafs. Vegurinn var ágætur eft-
ir þurviðrin sem gerði upp úr
höfuðdegi. Rann bíllinn mjúkt
inn „Pokakerlingu“, en svo
heitir langur ölduhryggur (ekki
ósvipaður Langahrygg á Kalda-
dal), sem tekur við þegar gras-
lendinu inn af Gullfossi sleppir.
Þá taka við ölduhryggir úr jök-
u'leir með berum klöppum upp
úr hjer og þar, þar til taka við
sljettir melar inn undir gras-
lendi Sandár. Ljet Ólafur bílinn
þar „spretta úr spori“. Frá
Gullfossi til Sandár eru 11 km„
að mestu auðn ein, en við Sandá
beggja megin er mikið gras-
lendi og góð beit fyrir sauðfje
og hross.
í Sandá er silungur, og var
töluverð veiði þar áður fyr, en
áin hefir á síðari tímum grynst
mikið vegna sandfoks, og sil-
ungsveiði því minkað. Tveir
menn úr Reykjavík veiddu þar
þó í sumar 3 silunga 11/2—2
kg., svo að silungur er ennþá
til í ánni.
Frá Sandá, sem ennþá er ó-
brúuð, og bíllinn verður að
„vaða“, er stutt leið inn að
Grjótá. Er það lítil bergvatns-
spræna, sem á upptök sín í Blá-
fellshálsi vestanverðum, og
rennur í Hvítá við rætur Blá-
fells, og er þar farið yfir hana.
Framundan okkur gnæfir hið
tignarlega Bláfell 1207 metra
hátt .Af því er mjög víðsýnt í
góðu skygni, og ómaksins vert
að ganga þangað upp, og fjallið
mjög hægt til uppgöngu að
norðanverðu.
Meðfram Bláfelli að norðan
er nú haldið upp Bláfellsháls,
yfir Illagil, sem er brúað, og
er vegurinn þar í ótal krókum
og bugðum, en þó hvergi bratt-
ur, en hallinn er mjög langur.
Þegar kemur upp á há-háls-
inn opnast skarð á milli Geld-
ingafells á vinstri hönd og Blá-
fells á hægri. Þar opnast manni
nýr heimur, þar sem er „hátt til
lofts og vítt til veggja", því þar
blasir við stór og víðáttumikil
hásljetta á milli Langjökuls að
vestan og Hofsjökuls og Kerl-
ingarfjalla að austan. Um þessa
hásljettu liggur Kjalvegur norð-
ur til Húnavatns- og Skaga-
fjarðararsýslna. Engin fjöll
byrgja útsýnið norður til heiða
í Húnavatnssýslu, aðeins rísa
Kjalfell og Strýtur á Kili upp
úr þessari hásljettu, en sýnast
úr fjarskanum mjög lítil og
lágkúruleg milli jötnanna Lang-
jökuls og Hofsjökuls.
Þegar nær dregur blasir við
Sæluhús Ferðafjelagsins hjá Hvítárvatni.