Lesbók Morgunblaðsins - 08.03.1942, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
47
Cr almanaki ,,Þjóðólfs“ (27.
mars 1857):
„Hræranlegar hátíðir: Allra heil-
agra messa er ekki lengur baldin, en
kærleiksmessa er allra hátíða mest á
reiki.
Óhræranlegar hátíðir: Sprengikvöld,
því þá komast sumir ekki úr skorun-
Um fyrir fylli. MarkaSurinn ■ Reykja-
vík, því þar sjest ekki kvik skepna á
vakki, því siður að nokkur sveitamað-
Ur ómaki sig þangað.
VeðurfariS. Sá sem hefir hlýja bað-
stofu, góðan ofn og nægan eldivið,
þarf ekki að kvíða hörkunum. Hinum
er ráðlegra að búa sig undir þær með
hettum og úlpum, og skreppa við og
við inn i hlýindin til kunningjanna.
Þá er helst á óviðri von og illviðris-
dögum, er unnustan lætur betur að
öllum öðrum en unnustanum. Góð-
viðri og blíða verður sjer í lagi um
nætur, er menn dreymir um skýja-
borgir og dalakúta. Reiðarþrumur
ganga við og við milli stjórnenda og
þegna, húsbænda og hjúa. Varla mun
þurfa að kvíða of miklum hita. Það
er svo oftast nokkurnveginn hvast og
napurt hjema norður undir heim-
skautinu. Það er því ráðlegast, að
hver hneppi svo vel að sjer, sem hann
hefir hnappa til og hnappagöt".
Ávarp
til allra, sem þykir gott í staupinu,
eins og mér. „Engin blessun er í ó-
hóflegum bikar, því sjálfur Satan sit-
ur á botni“, sagði enska skáldið.
Ef þig langar til að vera alþyrstur,
þá skaltu vera drykkjumaður. Því
oftar og því meir, sem þú drekkur,
þess þorstlátari verSur þú.
Ef þú vilt spilla fyrir tilraunum
þeim, sem láta sjer ant um framför
þína í lífinu, þá skaltu vertSa drykkju-
matSur, og mun þjer fljótt takast ati
°nýta allra þeirra vitSleitni.
Ef þá vilt sjálfur drepa atla löngun
þina til atS vera nytsamur í mannlegu
fjelagi, þá skaltu verða drykkjumatS-
ur> og muntu fljótt vertSa ónytjungur.
Ef þú vilt láta alla þá menn, sem
kappkosta^ aí5 efla heiíSur þ inn, álit
og velferíS, veríSa *jer til skammar fyr-
lr þ'g> > einu lagi, þá skaltu vertSa
drykkjumatSur, og mun þjer ekki
bregtSast þatS, atS þú getur gert þá til
smánar, hvorn metS ötSrum.
Ef þú vilt vertSa fátækur, þá skaltu
vertSa drykkjumatSur og muntu brátt
vertSa öreigi og upp á atSra kominn.
Ef þú vilt atS heúnili þitt deyi útaf 5
hungri, þá skaltu vertia drykkjumatS-
ur, því svo áttu hægast metS atS sóa út
öllu, er annars gæti fortSatS því frá
hungurdautSa.
Ef þú vilt vertSa leiksoppur vondra
manna, þá skaltu vertSa drykkjumatS-
ur. því þá eiga þeir sem vilja, svo hægt
metS atS leika á þig.
Vandamál allra bridge-spilara
eru saguirnar. Það er oft
erfitt að ákveða, hvort eða hvað
skal segja. Ef að opnuð er sögn
getur svo farið, að meðspilari hafi
slæm spil, og ef ekki er opnuð
sögn getur það leitt til þess, að '
game gangi úr greipum manns.
Flestar sagnareglur, sem spila-
menn fara eftir, byggjast á há-
spilum, sem þeir ha|a á hendi, áð-
ur en sagt er. Ef spilin eru sæmi-
lega blönduð á hendinni, þarf
minst 2V2 háslag til að opna sögn.
Samt kemur fyrir, að ekki er
ráðlegt að opna sögn með þessum
háspilum og jafnvel þó háslagirn-
ir sjeu 3Vfc getur verið betra að
taka ekki þátt í sögn, ef mótspil-
arinn hefir opnað. Eitt af því,
sem spilamaður ætti að gera fyrst
eftir að hafa skoðað spil sín, er
að athuga, hvort spil hans eru
betur fallin til að spila á þau
sóknar eða varnarspil. 'Góður
spilamaður finnur nokkurnveginn
á sjer hvað meðspilari hans muni
geta og hvaða áhrif það hafi á
sögnina. Oft kemur það fyrir, að
ef opnað er með háspilalágmarki,
leiðir það til ýmrékonar vand-
ræða. Flestir liafa sjeð, að ef sögn
hefir verið opnuð á lágmark há-
slaga, þá hefir meðspilari neytt
þann er opnaði sögn, upp í
slennn-sagnir, og jafnvel þó að
þetta hepnist stundum, þá er það
varla þess virði, þar sem ekki fer
hjá því, að það kemur róti á hug
spilarans og spillir ánægju hins
sanna spilamanns.
Það ætti að varast lágar sagnir
í fyrstn eða annari sögn. Ef með-
spilari getur sagt, þá er altaf hægt
að segja hærra í annari umferð.
Það er að vísu sú hætta, að með-
spilarinn ákveði að segja pass eins
og fjelagi hans, en það er líka
líklegt, að mótspilararnir segi
hærra en þeir raunverulega þola
og þá er tækifæri til að dobla.
Það er svo að segja orðin alment
viðurkend regla, að ekki er opn-
uð sögn í fyrstu umferð, nema
spilarinn hafi svo góð spil, að
hann sje viss um að geta haldið
sögninni. Hinsvegar er þetta ekki
eins nauðsynlegt, ef spilari er
þriðji eða fjórði í röðinni.
Hjer er dæmi sem sýnir, hve
erfitt það getur verið fyrir byrj-
anda að ákveða hvað hann á að
segja: Norður hefir t. d.: S-Ás, 8,
6, 2. II-Ás, 9, 3. T-Ás, 8, 4 og L-
10, 9, 7. Þrír háslagir og byrj-
andanum hefir verið sagt að hann
megi opna á 2Vk- Flestum góðum
spilurum myndi ekki dreyma um
að opna með þessi spil, en með-
spilarinn getur haft: S-K, D, G.
II-K, D, G. T-9, 6, 4, 2, og L-D,
5, 3. Hánn myndi vafalaust líka
segja pass og gott tækifæri hefði
gengið úr greipum fjelaganna.
Það getur hinsvegar farið svo, að
bjartsýnissögn leiði til þess að
meðspilari segi of hátt og er þá
vitanlega hætta á doblun frá mót-
spilurum og tapi. Þegar mótspil-
ari opnar sögn, er stundum ennþá
erfiðara við að eiga. Yestur gef-
ur og segir eitt hjarta, norður seg-
ir pass og austur segir einn spaða.
Hvað á suður að gera með þessi
spil: S-K, G, 5, 4. II-Ás, D, 6, 2.
T-K, D, og L-D, 10, 6? Ef mót-
spilarinn er í hættu en suður ekki,
þá er auðvelt við að eiga: hann
segir ekki og vonast til að bjart-
sýnin leiði mótspilarann til að
segja það hátt, að hægt sje að
dobla. Jafnvel í þessu tilfelli
verður að gæta allrar varúðar,
því ef sagt hefir verið rjett, hlýt-
ur meðspilarinn að hafa mjög
Eitt er það, sem þeir spilarar,
sem segja lágt í upphafi, athuga
of sjaldan og það er, að þeir gefa
mótspilurunum þýðingarmiklar
upplýsingar. Bæði lág sögn og
lág doblun gefur andstæðingnum
til kynna hvar háslagirnir, sem
hann vantar eru og veit hann þá,
hvernig á að svína. Mörg slemm
og game hafa unnist vegna þess,
að andstæðingurinn gaf upplýs-
ingar um með sögn sinni hvar há-
slagina var að finna.
Bridgéþraut.
Norður gefur og segir tvö
grönd. Austur segir pass. Hvað á
Suður að segja með þessi spil:
S-G, 9, 5, 4, 3, 2, H-Ás, 6, 3, T-7,
L-8, 6, 2?