Lesbók Morgunblaðsins - 01.10.1944, Síða 8
424
LESBÓK MORGÍUNBLAÐSiNS
Casablanca — Kairo og Theran
Teheran, apríl 1944
FERÐALAGIÐ hefir gcngið mjög
ákjósanlega. Fyrsti áfanginn var til
Casablanca í Marokkó. Það má
heita Evrópuborg, þótt revnt sje,
einkum ;ii opinberum byggingum,
að láta bygteingarstíl Scrkja halda
sjer. Þetta er allstór staður. Evrópu
mannabærinn sýndist þrifalegur,
stórar byggingar og brciðar götur,
scm þó liggja þstnnig, að furðu auð-
velt or að villast.
Casablanca.
Ilverfi mára, sem Mcdiva heitir,
hefir verið iátið halda sjer. Þar hefi
jeg sjcð sóðalegastau bæ enn á
ævinni, og fátæklegastair— og þó
gætu líkiega íbúarnir hjer kept
við Márana um fátækt og sóðaskap.
Spánverji, sem var skrifstofutnað-
ur á hótelinu þar sem jeg bjó, var
leiðsögumaður minn á þessttm slóð-
um, einhver kurteisasti og hjálp-
fúsasti maðttr seut jeg hefi fyrir
hitt.
í þröngum og afburða daunill-
um götumi eru verkstæði og söltt-
búðir Máranna, silfurvörur, en þó
einkum leðitrvörur af ýsmu tagi,
scm geta verið forkunnar fallegar
t. d. skrautlega baldiraðir inniskór,
handtöskur, veski o. s. frv. Þarna
voru, asnar og naut, kindur og
hestar innan ura iandsfóikið, og
síst sóðalegra en mannverurnar.
Við komum á markað þar sem sæg-
ur var af fólki. Sagnamenn sátu
krossiögðum fótum á torginu og
kringum þá krakkasægur og nokkr-
ir fuliorðnir, er hiýddu með mikium,
áhuga á frásagnirnar. Læknar voru
þarna og höfðu á boðstólum held-
ur eint'öid lyf, og líklega jafn eín-
íöld ráð við meinum manna. Lyf-
salar og tannlæknar, — sömu menn
ráku þær tvær íðngrcinar, að því er
Ferðapistlar eítir Pjetur
Benediktsson sendiherra
Pjetur Benediktsson sendiherra, fór í vor um Norður-Afríku og
Iran á leið sinni til Moskva. í einkabrjefum til foreldra sinna lýsti
hann ferðalagi þessu. En nokkrir kaflar eru birtir hjer, með
leyfi höfundar.
Moska í Kairo
virtist — og var þar einna fróðleg-
ast að sjá boila eða dolln inlla af
tönnum, cr út höfðu vcrið dregnar.
Gat ekki betri sönnun á ágæti tann
læknisins.
Þarna dvaldist jeg aðeins einn
dag, og flaug nú yfir fjöli og firn-
indi, lönd og haf, með viðkomu í
Tunis og Bcnghasi til Kairo. Kann
jeg i'átt að segja af hinutn fyrri
bæjum, cnda dvölin Örstutt á báð-
nm.
Vika í Cario.
I Cairo hafði jeg viku viðdvöl
meðau jeg beið eftir íarkosti áfrara
og notaði tímann til þess að sjá seiu
mest af þessura iurðulegu leifuni
gamallar menningar, sem þar gefur
að iita. Rjett utan við bæinn eru
þrír pyramidar og sfinxin mikla.
Sá jcg þetta allt og ior inn í einu
pyramidann og kom inn í graí-
hvelfingu Keops, hins egypska forn-
konungs er ljet verpa sjer þennan
haug — að sögn með 20 ára starfi
J 00000 þræla. Kista Keops er þar
opin, cn leiðsögumaður minn sagði,
að hann hefði aldrei í kistuna kom-
ið: hann var svo vondur maður,
að þegar hann dó köstuðu þeir
hræinu í ána, sagði kariinn. Ekki
mun þó þessi saga alviðurkennd,
en hitt er víst að múmían hefir
aidrei fundist.
Annan stað heimsótti jeg: Mem-
í'is, þar sem áður var höfuðborg
Egyptalands og Sakkara úti í eyði-
mörkinni skammt þaðan. — Þar
cru nokkrir pyramidar og graf-
hýsi höfðingja. í Memfis eru tvær
risavaxnar styttur af Ramses kon-
ungi II., og stóðu þær fyrir tugum
alda sín til hvorrar hiiðar muster-
isdyrum þar í Meinfis. Ekki man
jcg hæð þcssara fcrlíkja, scm nú