Lesbók Morgunblaðsins - 18.01.1948, Blaðsíða 1
Sigurður Guðmundsson:
ÁHRIF MttÐRLVALLASKÓLA
J,
uarp til Ylflökruuellincjci, fíutt í Vlílenta-
Iwíanum á ^y^Luretpi 1. júlí 194 7.
Þ. 1. júlí s.l. var cfnt til móts fyrir nemendur MöðruvallaskóHns,
en þá voru liðin 45 ár frá því skólahúsið brann og síðustu ném-
endurnir útskrifuðust þaðan. — Mótið var sett í Mentaskólanum
á Akureyri að morgni þess 1: júlí. Við þaö tœkifœri flutti Sigurð-
ur Guðmundsson skólameistari ræðu þá er hjer birtist, eftir
handriti hans.
MÖÐRUVELLINGAR!
Jeg býð ykkur einlæglega velkomm
í heimkynni Menntaskólans á Akur-
eyri. Komið heilir á fornar stöðvar og
löngu gengnar götur, þar sem þjer
eigið mörg spor, sem verða hvergi
fundin nje rakin — annars staðar en í
sjálfum yður, ævistarfi yðar og lífs-
ferli. Þótt þykja kunni öfgalega mælt,
tel jeg það lán, að mjer auðnast að á
varpa yður á heimili mínu, sem jeg
ef til vill, af norðlensku yfirlæti, leyfi
mjer að kalla svo.
Þjer komið hingað úr öllum áttum,
að sunnan og vestan, norðan og aust-
an, eftir vel og dyggilega unnið ævi-
starf, til þess að rifja upp ævintýr
æsku yðar og styrkja gömul tengsl og
fóstbræðralag. í dag reikið þjer, sern
Æsir forðum, á Iðavelli gamalla minn
inga og rifjið upp mörg tíðindi og at-
burði, sem gerðust í fjarska löngu lið-
inna tíða og horfinnar menningar. Það
er eitt auðkenni þessara líðandi daga,
hversu mjög skemmtanir tíðkast nú
með þjóð vorri. Aldrei hefur mann-
fólkið á íslandi skemmt sjer eins mik-
ið og á fimmta áratugi vorrar aldar.
Allir skemmta sjer, bömin, æskan og
miðaldra menn. Hvað er þá eðlilegra
en oss, hinni öldruðu kynslóð, leiki hug
ur á að stíga um sinn hinn glaða dans
og skemmta oss sem ungir væfum,
eftir því, sem oss enn endist fjör og
orka til.
Æskunni kemur það vafalaust svo
fyrir sjónir, sem jeg og þjer, gamlir
Möðruvellingar, sjeum allir orðnir öld-
ungaf- eður aflóga húðarklárar. Eru og
fjörutíu og fimm ár liðin, síðan gagn-
Sigurður Guðmundsson
fræðingar voru seinast brautskráðir á
Möðruvöllum. Allir Möðruvellingar
eru því komnir yfir sextugt. Að eins
örfáir þeirra geta verið yngri en hálf-
sjötugir. Mjer þykir skemmtilegt að
sjá, aá hjer sitja nú á bekkjum menn
á níræðisaldri, eins og t.d. hið mikla
valmenni og hinn mikli námsmaður,
Árni Hólm (gagnfræðingur 1883), er
eitt sinn var, að sögn, efstur í Latínu-
skólanum í Reykjavík.
Lífið er, sem kunnugt er, aldrei
kyrrt, stendur aldrei í stað. „Allt
rennur“, sagði heimspekingurinn