Lesbók Morgunblaðsins - 15.02.1948, Qupperneq 10

86 * s t-i • W&wr- LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
Veriö aö rífa Batteríiö
Frekari mótmæli
Reykvíkinga
Umræður um lóðakaupin urðu mjög
harðar í neðri deild. Reykvíkingar
fylgdust vel með og f jölmentu á þing-
palla. Ljetu þeir þar í Ijós álit sitt svo
að þingmeim heyrðu og k\-að svo ramt
að þessu að Jón í Múla bað forseta að
„skila kveðju með þakklæti og re-
spekt til þeirra, sem eru á áheyrenda-
pöllunum."
Að kvöldi hins 22. ágúst var borg-
arafundúrinn haldinr. í Reykjavik og
þar mótmælt harðlega sölunni til frú
Vídalín. Daginn eftir var málið til 3.
umræðu í n'eðri deild. í byrjun fund-
arins yar lagt fram skjal, lindirskrif-
að af 22 borgurum bæjarins, þar sem
þeir ícfu fram á það að fá Batteriið
keypt fyrir 2000 krónur, eða helmingi
hærra verð, en ætlast var til að frú
Vídalín g,æfi fyrir það. Fylgdi það
með, að þeir mundu láta bæjarstjórn
fá blettinn með sömu kjörum. ef hún
vildi.
Bæði frumvörpin samþykt
Það fór svo í neðri deild að frv. um
söluna vaf samþykt með 17:5 atkv.
Og r jett á eftir var hitt frv., um veg-
arlagningu yfir Arnarhólstún og heim
ild tiL ,$p selja bænum lóðir nyrst i
túniim, samþykt í efri deild. Afgreiddi
þingið. þarmig tvö lagafrumvörp, sem
að flestra dómi rákust hvort á annað.
Úrsli^ Batterísmálsins vakti mikla
gremju og nægir þar um að geta þess
hvað tvö helstu blöðin sögðu um það.
„Þjóðólfur" sagði: „Amarhólsmál-
ið eða Arnarhólshneykslið, er sumir
kalla það, hefur orðið eitthvert hið
frægasta eða rjettara sagt illræmdasta
mál á þingi, og þykir flestum það hafa
hnekt stórkostlega virðingu þingsins.
Var öll atkvæðagreiðslan hið mesta
hneyksli og mundi auðvelt að rita dá-
litla skýringu við hana.“
„ísafold“ sagði: „Ekki sinti þingið
áskoruninni nje borgarafundinum, svo
var Vídalínsríkið þar magnað. Þingið
leit ekki heldur á 2000 króná tilboð-
ið. Þetta hátterni virðist eigi þurfa
neinnar útlistunar við.“
Batteríið og höfnin
Bæjarstjóm Reykjavíkur hafði set-
ið hjá meðan mestar æsingar voru út
af þessu máli. En 16. nóvember um
haustið helt hún fund til að ræða það.
Var þar lagt fram álit .Sigurðar Thor-
✓
oddsens verkfræðings um hafnargerð
í Reykjavík. Benti hann þar á að
ákjósanlegasti staður fyrir hafskipa
hryggju væri út af Batteríinu, og um
þær slóðir mundi annar skjólgarður
hafnarinnar verða þegar þar að kæmi.
Langar umræður urðu um málið og
voru bæjarfulltrúar andvígir því, að
Batteríið væri selt einstaklingi, en
fundu þó að nokkuð var vandfarið
með málið. Að lokum var samþykt
með öllum atkvæðum, 9 talsins: „að
óska þess við stjórnina, að lögin sem
samþykt voru á Alþingi í sumar um
Arnarhól og lóðarsölu til bæjarstjórn-
ar verði staðfest, og ekki verði skert-
ur að neinu sá rjettur þar sem bæjar-
f jelaginu sje einkar áríðandi að öðlast
umráðarjett yfir öllu svæðinu á Am-
arhólslóð með fram sjónum."
En síðan var þeim Jóni Jenssyni og
Þórhalli Bjarnarsyni falið að semja
um þetta brjef og láta það fylgja á-
lyktuninni til stjórnarinnar.
Árangurinn af þessu og andúð bæj-
armanna varð sá, að stjórnin neitaði
að staðfesta lögin um.sölu Batterís-
ins, og þar með fell málið niður. En
lögin um heimild til að selja Reykja-
vík lóðir í Arnarhólstúni voru stað-
fest.
Batteríið hverfur
Það var satt, sem tekið var fram
í umræðunum á þingi, að ljómandi út-
sýni var af Batteríinu og margir
gengu þangað sjer til skemtunar á
fögrum sumarkvöldum. Þar voru líka
stundum haldnar áramótabrennur. —
Sögulegar minningar voru einnig við
staðinn bundnar og höfðu því margir
mætur á honum þess vegna. En hjer
fór sem oft áður og síðan, að nýi
tíminn kann ekki að meta fornan arf,
og mylur undir sig alt, sem honum
finst vera í vegi fyrir sjer.
Árið 1913 var byrjað á hafnargerð-
inni hjer í Reykjavík. Austurgarður-
inn, sem kallaður er Ingólfsgarður,
var hlaðinn fyrir austan Batteríið og
þótti það þá vera í vegi fyrir fram-
i
J.