Lesbók Morgunblaðsins - 10.04.1949, Side 14

202
LESBÓK MORGUNBLAÐSiNS
leiða Ijós, hita og orku eins og
með þarf og fyrir svo lítið verð,
að engan dregur um það. Auðvit-
að verða þá einnig til margar
verksmið'ur. En menn þurfa ekki
að vinna þa” rema stutta stund úr
degi til pe^s að framleiða meiri
vörur he dur en mannkynið þarfn-
ast. Þessar verksmiðjur verða þá
notaðar til að framleiða nýa
málma, ný einangrunarefni til hús-
bygginga, nýer vefnaðarvörur og
nýar matvörur. Enn fremur verða
þar smíðuð ný flutningatæki, sem
tæplega verður sagt um að háð sje
tíma og rámi, og geta verið í ferð-
um heilt ár með einum hektólítra
af atomeldsneyti.
í atomborginni verður stór sjúk-
dóma rannsóknarstofnun. En þar
verður annaðhvort lítið sjúkrahús
eða ekkert, því að flestir sjúkdóm-
ar verða læknaðir um leið og þeir
þekkjast.
Finnist yður þetta ótrúlegt, þá
skuluð þjer aðeins iiugsa yður hvað
steinaldarmanninum, sem bjó í
helli, mundi hafa fundist ef hann
hefði sjeð nýtísku borg. Það er
álíka mikill munur á steinaldar-
manninum og okkur, eins og verð-
ur á okkur og atomaldarmannin-
uin.
★
Kjarnorkan er þegar tekin í notk
un læknavísindanna um allan
heim. Með smásjá og röntgengeisl-
um geta Iæknar nú fylgst með ýms
um breytingum í líkamanum og
á þann hátt aflað sjer þeirrar vitn-
eskju er þarf, til þess að geta Iækn-
að margs konar sjúkdóma. En í
mannlegum líkama eru margar
meinsemdir, sem hann fær ekki
sjeð nje skilið. Þess vegna deyr
fólk unnvörpum úr krabbameini,
berklum, blóðtruflunum og ýmsum
öðrum meinsemdum. Læknirimi
getur hnað þjáningar manna, en
ekki lækr.að þá.
Méð aðstoð ge^slavirkra „iso-
tops“, sem framleiddir eru í kjarn-
orkustöðvunum, má gera manns-
líkamann gagnsæan sem gler. Það
er því ástæða til að vona að brátt
takist að sjá hvernig á því stend-
ur að hin svonefnda g gt skempair
ýmist liðamót eða taugavefinn. Cg
þá munu finnast meðul, sem geta
læknað það. Um krabbamein er
öðru máli að gegna. Þar er ekki
um að ræða að finna læknislyf,
heldur ástæðuna til þess að krabba
mein myndast. Menn vita að það
er ofvöxtur í frumum. En hvernig
stendur á því að slíkur ofvöxtur
hleypur í þær?
Og hvað veldur vexti yfirleitt?
Læknar vita að ef líkaminn fær
fosfór, þá breytist hann í bein og
beinin vaxa. En þeir vita ekki með
hvaða hætti það verður. Með hjálp
geislavirkra „isolops“ verður hægt
að fylgjast með þessum vexti,
skilja af hverju hann stafar. Og
þá er stigið spor í áttina íil skiln-
ings á því hvað vöxtur er.
Hið sama gildir í raun og veru
um krabbamein. Þegar menn hafa
fundið ástæðuna til þess að ofvöxt-
ur hleypur í frumurnar, þá finn-
ast ráð til að hindra þenrian of-
vöxt. Og þá getur vel verið að
sama aðferðin og höfð var við
rannsóknina dugi til þess uð lækna.
Krabbamein hefir verið læknað
með geislum. En það hefir ekki
verið nóg til af radíum til að
lækna alla. Það er ekki til meira
af radíum í heiminum en vel kæm-
ist fyrir í litlum vindlakassa. En
kjarnorkan getur gert önnur efni
sjálfgeislandi. Það eru hinir svo-
nefndu „isotops“, og nú er hægt
að framleiða ótölulegan grúa þeirra
á stuttum tíma og með litlum
kostnaði. Næsta sporið er að finna
aðferð til þess að senda þessa geisla
eins og skotfleyg inn í sjálít
krabbameimð og eyða því, án þess
að valda skemdum á líkamsvefj-
unum. Jeg er viss um að vjer hóf-
um sigrast á krabbaraeimnu áður
en 7 ár eru liðin. \
Gullgerðarmenn hefir öldum
saman dreymt um það að breyta
kvikasilfri í gull. Það hefir eigi
tekist enn að framleiða gull með
kjarnorkunni, en jeg er viss um að
það er hægt og verður gert IVi áske
hefir það tekis: áður en þetta birt-
ist á prenti. Mönnum hefir þegar
tekist að breyca gulli í kvikasilf-
ur.
Geysilega þýðingu mun kjarn-
orkan líka fá við leit að olíulind-
um. Ótal ráða hefir verið leitað áð-
ur í því skyni, en nú koma hinir
sömu „isotops“ hjer að gagni eins
og í læknislistinni. Með þeim er
hægt að gera jörðina gagnsæa og
finna hvar olíulindir eru fólgnar
og sjú hve mikið olíumagn þar
muni vera.
Fljótt á litið mun svo virðast,
sem þetta sje hættulegt, því að þá
verði allar olíulindir þurausnar
bráðlega. En hættan er engin. Þótt
vjer tæmum allar olíulindir heims-
ins, þá getum vjer með hjálp
kjarnorkunnar framleitt meiri olíu,
en vjer höfum þörf íyrir.
★
Þetla eru ekki draumórar. Þetta *
eru staðreyndir.
Vjer erum á vegamótum.
Til annarar handar er friðar-
braut og meiri hfsþægindi en oss
hefir nokkurn tima dreymt um.
Til liinnar handar er vegur styrj-
aldar og eyðing alis lífs á jörð-
inni.
í fyrsta sinn frá því að jörð var
sköpuð, höfum vjer nú framtíð-
ina í vorum liöndum, forlög vor
góð eða ill. Vjer verðum að ákveða
áður en fimm ár eru liðin hvorn
veginn vjer ætlum að fara.