Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1949, Page 8
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
•f-
3ef ócihna Lín æóLci
.feg sikna þiu æska fra afdala bygd
með útöldn brosin og tárin,
1*6 værir þú miðsvctrar skuggunum skygð,
þá skín sólin best þcssi árin.
Enn lilýnar af cldi, scm ólgaði í mjcr,
cr ávcðurs fjallanna gckk cg mcð þjcr.
,Tcg sakna þin æska, jcg sjc það nú fyrst
að svona lcið vinnufær dagur.
,lcg kunni ckki lök á að velja þá vist,
scm vcrið gat framtiðar hagur.
Jcg dvel við það óráðna örlaga spil,
I>á ævinni lýkur mcð rcikninga skil.
IIJÁLMAlt frá Hofi.
MIKE VATNAMAÐUR
•>to
u 1 u
slrscti, og þess vegna ákveðið að
slcppa stallanum. Fylgir það þeirri
sögn, að Meldahl haíi orðið svo
rciður út aí þessu, að hann hafi
ekki viljað tala eitt orð við Bald,
er liann. kom út — þott hann hafa
brugðist trúnaði við sig að sleppa
fótstalianum að sjer forspurðum.
Hilt getúr þó verið, að Baid liafi
verið nauðugur einn kostur að
sleppa fótstalianum er hann varð
að faera húsið fram í götulínu. En
sjálfsagt hefur byggingarnefnd
hússins v.erið því samþykk, annars
liefði það ckki verið gert.
Það var von að Meldahl sárnaði.
Húsið hefði verið stórum svip-
meira og tilkomumeira ef það hefði
verið bygt samkvæmt teikningu
lians. Og auðvitað hafði livorki
byggingameistarinn nje byggingar-
nefnd hússins siðferðilegan rjett
til þess að breyta út frá þeirri teikn
ingu að meistaranum forspurðum.
Alþingishúsið er ekki jafn veg-
legt og það átti að vera. En það
hefur þó verið bæjarprýði fram á
þennan dag. Á. O.
V ^ 4^ 4/
Nýlega fannst í Delaware-ánm i
Bandarikjunum flak af skipi, sem fórst
þar árið 1750. Vörurnar voru enn í því
og sumar lítt skemdar. Fundust þar
mcðal annars tviarma matforkar, tin-
diskai', silfurspennur á skó, tekatlar úr
kopar o. s. frv. Þelta eru nú orðnir
forngripir, cn voru nýasta tiska um
þa>r mundlr er skipið fórst, cða fyrir
200 árum. Þannig fcr og um þá gripi
sem nú cru i tisku, þeir verða orðnir
forngripir éflir nokkur ár. Og livað
munu menn þa segja að 5000 árum
liðnum er þeir grafa upp gnpi þá, sem
settir voru i málmhylki á heimssýn-
ingunm í Chicago 1939 og grafmr í
jorð og mega ekki grafast upp aftur
fyr en árið 6939? Þar á meðal var
sjálfblekungur, laímagnslampi, sígar-
ettur, tannbursti, ljósmyndavjel og
kvenhattar. Hvernig skyldi mönnutn
litast á þesua gripi arið 6939? Æth
dómurinn verði el.ki sa, að þeir býr.i
a5 v’&r hoíurr. stað:5 a ir.jóg lágu
rnferinúigarstigi'í'
l.flir R. |l. IMlLLl lt
JEG hitti Mike Arnfiimsson í sum-
ar sem leið. Hann var þá á leið
niður Great Bear River. Jeg undr-
aðist manninn og það hlýtur hver
að gera, sem sjer hann. Þetta er
íslenskur jötunn, 232 pund að
þyngd. Hann hallaðist út um
glugga á stýrishúsinu á „Radium
Prinee“ og kallaði fyrirskipanir
þrumandi röddu til nokkurra
manna, sem voru uð ferma bátinn
lians með dýrmætu radíum ög úr-
aníum. Rjett á eft-ir var báturinu
fullhlaðinn og þá leysti hann land-
íestar og lagði a stað í hina 48
mílna löngu ferð niður Bear River,
niður að fossunum.
Eftir því sem jeg frjétti meira
um Mike, því meira dáðist jeg að
honum. En aður en jeg tegi ykkur
meíra íra honum, er best aö jeg
segi ykkur dálítið um flutningána
á efnimi i kjarnasprengjurnar. —
Það er nú á allra vitorði að radium
og úraníum er graíið úr kletti
á austurslrönd Great Bear Lake.
Þar ltallast Port Radium. Þar er
grjótið sett í 90 punda poka og flutt
til Port Hope í Ontario, þar sem
það er lireinsað. En það, sem menn
vita eliki, er það að átján sinnum
verður að „taka ofan“ hvern poka
áður en liann kemst á járnbraut
lijá Waterways. Jeg ætla eliki að
þreyta ykkur á að lýsa því með
liverjum hætti þetta verður, heldur
aðeins segja ykkur frá áföngunum.
I Port Radium eru pokarnir sett-
ir i bát, -seni flytur þá þvert yfir
vatnið, um 200 mílur, þangað sem
Bear River fellur úr því að vestan.
Báturinn, sem annast þetta, lieitir
„Great Bear“. Við upptök Bear
River er grjótinu skift í minni
pcka, og síðan. flutt á tát: 4S m£ur