Lesbók Morgunblaðsins - 15.05.1949, Qupperneq 15

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
267
EINU sinni var sjera Páll Jóns-
son skáldi, prestur í Vestmanna-
eyjum (d. 1846) á i'erð austur í
Gnúpverjahreppi. Kom hann að
bæ og er bóndi heyrði hvaðan
hann væri, spurði hann, hvort sjera
Páll væri góður prestur. .,Hann
getur verið það, þegar hann vill“,
svaraði sjera Páll, og sagði svo
hver hann væri.
★
Ejnhverju sinni er sjera Páll var
i brúðkaupsveislu . var hann all-
drukkinn, eins og íleiri þar og
fannst sumum ekki fínt tal hans.
Sagði þá einhver við hann að
hann yrði að vera kurteis þar sem
hann væri prestur og ætti þaraf-
leiðandi að vera fyrirmynd ann-
ara. Þá svaraði hann:
Best er að tala greitt um gjöld
og góðra kosta borgun.
Jeg ætla að brúka kjaft í kvöld,
— kurteisina á morgun.
★
Á einhverju íerðalagi sínu kom
sjera Páll að bæ. Við bæjarlæk-
inn var kona að þvo ull upp úr
keitustampi, eins og siður var.
Segir þá Páll við hana:
Hlandstampsgerðtir lierm þú mjer,
hvað er laíigt að nóni?
Konunm varð orðfall, sem
maske var vonlegt. Segir Páll þa:
En galdurinn var þessi: Á mið-
ann, sem pilturinn rjetti gömlu
konunni, hafði hann skrifað þetta:
,.Ef' mjer mistekst þá missi jeg
kærustuua mína. Blessuð hjáipið
bier mier _____ cssrid að' bier hsíió
veriS að hugsa urn Sar.ta Lucia.
lúor.ar. haí'Si aumkvast yfir piltinn
og hjálpað honum.
— Æ, heillin mín! Þú áttir bara
að segja:
Fjandinn sá sem falskur er
f'itji þig upp á prjóni.
■A-
Sjera Páll leitaði einu sinni ráða
til Sveins Pálssonar læknis, fyrir
veika stúlku, og hafði sjúkdóms-
lýsinguna svona:
Þorbjörg dóttir Daða,
(dáins prests, sem vona
dróttir Drottni hjá;)
hefur á heilsu skaða,
lionum er varið svona,
sem jeg segi frá:
Dofi og sviði datt í búk og iður,
með djöfuls feikna skjálfta, upp
og niður.
Góð sjer ráð að gefa og hjálpa viður
Guðs- og Pálsson ákaflega biður.
V V IW L'
OFT HEYRIST kvartað um slæm
skil á pósti, en það er ekki ný bóla.
Árið 1858 er þessi frásögn í „Þjóð-
ólfi“:
Með siðustu póstferð að vestan barsl
ábyrgðarmanm Þjóðólfs brjef frá
Biidudal. Þelta brjef hafði vcrið rúmt
missiri á leiðinni vestan úr Barða-
strandarsýslu og hingað. og má af því
ráða, hve hugkvæmar og greiðar eru
póstferðirnar þar i amtinu. Með þessu
brjefi voru sendar umbúðir af öðru
br.iefi með svohljóðandi kveð.ju: „G.
ívarsen, Bildal, Barðastranda Syssel ís-
land". Á númerum og póststimplum
þessa umslags er auðsjeð það sem mót-
takandinn, verslunarstjóri herra Gísli
Ivarsson á Bíldudal ritar oss, að brjef-
ið hafi verið frá Kaupmannahöfn, og
verið sent hingað lil lands með póst
Skipmu i ianúar !857(?>: en betta brjef
h/3.rct honuni sar*it í > vs
stiks segscslulsyas hciði brjefiS se:r.
sje veriS ssnt bjaíart anricS’h rrt frá
embættisstofu stiptamtmanns eoa land-
fógeta norður í land, og hafði þvi byrj-
að vel þangað, því á Seyðisfjörð í Norð
ur-Múlasýslu var það kpmið með norð-
anpósti 11. mars 1857, til verslunar-
stjóra Gustav Ivversen. Hann opnaði þá
brjefið með leyfi sýslumanns í votta
viðurvist. Þeð sást þá brátt, að brjefið
hafði verið látið fara þennan óliðlega
krók þvert á annað landshorn, og komst
svo ekki, eins og fyr er sagt, á rjettar
stöðvar fyr en í septemberlok f. á.
Aðra sögu segir blaðið einnig’
Nefndarmaður í Múlasýslu skrifaði
kunningja. sinum í fyrra vetur brjef
út í Fljótshlíð. Brjefið fór í pósttösk-
unni af Eskifirði út að Sólheimum í
Mýrdal. Þegar þangað var komið átti
brjefið nú eigi eftir nema yfir einn
hrepp að fara (Eyafjallahrepp) en ó-
borgað hafði verið undir brjefið. Þetta
sá sýslumaður að var þvert ofan í um
burðarbrjef amtmannamia, og sendi svo
brjefið austur aftur, og var heimtað af
manninum, sem skrifað hafði, fult burð
arkaup fyrir það bæði fram og aftur,
þvi að þó að það mætti ekki fara áfram
yfir þennan eina hrepp, sem eftir var,
af því að burðargjaldið vantaði, þá
mátti það samt fara heimleiðis aftur
austur yfir hálía aðra sýslu án burð-
arkaups.
^ ^ ^ íW
Fjórar
mann tegundir
Það hefir verið taiið, að mannkyn
alt sje af sama stofni. Þessu mótmæl-
ir R. Ruggles Gates, pröfessor i líf-
fi æði við Hanvard háskóla. Hann seg
ir að elstu mannleifar sýni, að mann
kynið sje af fjórum stofnum Af
Feking manninum sje kommr mongól
ar, Indiánar og senmlega Eskimóai
Af Javarpanmnum (pithecanthropus)
sje Ástralíusvertmgjar komnn. Af
Suður-Aíríkumanninum (africanthroo-
us) sje negrar, hottentottar og busk-
menn komnir og ennfremur Cro-
Magnon maðurinn, sem kom frá Sa-
hara lil Evrópu og útrýmdi Neandc! -
thaÍE-kynflokknúm Fjórði stofmnn ie
ira riawn-maíminum í JLnsflsnclj. £in
ættíeCra telur Gates
aS haíi variS jcin ólíkir eirc cg Ijór.
og tígrisdýr, eía goriila og orar.gutar.g-
apar _____