Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1949, Blaðsíða 9
LESBOK morgunblaðsins
421
efnivðurinn var í'luttur á hvern
stað, og svo áttu þeir, sem höfðu
þar vetursetu að reisa húsin næsta
vor. Það voru. sjö menn undir for-
ystu Magnus Bengtson málara.
Hinn 4. sept. lögðum við svo á
stað frá Amdrupshöfn og með
dæmalausri heppni tókst skipverj-
um að sigla hinu stýrislausa skipi
í gegn um ísbreiðuna, sem var ó-
venjulega breið þetta haust, eða um
liundrað sjómílur. Síðan náðum
við heilu og höldnu höfn í Hofsósi
á Norðurlandi. Ekki var hægt að
gera við skipið þar, en íslenska
stjórnin var svo greiðvikin að Ijá
skip til að draga okkur til Eær-
eyja.
Svo var það óveðursnótt milli
Færeyja og ísla:- ds að dráttartaug-
in milli skipanna slitnaði. Við höfð-
um búið okkur út bráðabirgðastýri
og þar sem skipið ljet nokkurn
veginn að stjórn, heldum við einir
áfram. Vegna storms, hafróts og
strauma tókst oþkur þó ekki að ná
Færeyjum, og ekki heldur Hjalt-
landseyjum. Við hugguðum okkur
við það að við gætum þó ekki far-
ið fram hjá Noregi. Og fegnir vor-
um við er okkur tókst að komast
inn til Molde og fengum þar skip
til að draga okkur lieim til Dan-
merkur.
Viðbúnaður i Angmagsalik.
Meðan við vorum i Scoresby-
sundi skrifaði grænlenska stjóriún
nýlendustjóranum í Angmagsalik,
tilkynti honum undirbúning að
stofnun nýlendunnar og bað hann
að hvetja duglega veiðimenn til þess
að gerast landnemar þar. Þessu var
tekið svo vel í Angmagsalik að á
einni viku gáfu sig fram 15 veiði-
menn ásamt fjölskyldum sínum eða
samtals 77 menn.
Meðal þessara manna var oinn
„lesari“, og samtals áttu þeir 8
kvenbáta og 15 kajaka, sennilega
einn sleða á hverja fjölskyldu og
nægilega marga dráttarhunda.
Hendrik Hoeg aðstoðarmaður taldi
sig og fúsan til þess að flytjast
þangað ásamt fjölskyldu sinm og
gerast þar nýlendustjóri. Yfirkenn
arinn, Sejer Abelsen gaf eirmig
kost á því að fara þangað ásaml
fjölskyldu sinni og gerast prestur
og kennari í nýlendunni.
Þannig var þá þegar í stað kom-
inn nægilegur fjöldi fólks til þess
að fara norður með skipinu næsta
sumar. En þegar fregnin um þessa
nýbreytni barst út um hjeraðið
gáfu sig enn svo margir fram, að
ekki var viðlit að allir gæti kom-
ist með. Það var því hægt að velja
úr duglegustu mennina. Hinum
var gefið fyrirheit um það, að-þeim
skyldi seinna leyft að fara til Scor-
csbysunds, ef raunin yrði sú að
fleira fólk gæti komist þar af.
Bjarndýraveiðimaður með vetrarfeng sinn.