Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 12.02.1950, Qupperneq 12

Lesbók Morgunblaðsins - 12.02.1950, Qupperneq 12
88_ ,, . ' s LEÖBÓK MORGUNBLAÐSINS Hændur í Kína dýrka marga lmsguði. Þar á meffal er Mi-lu-íu, goð gleði og samlyndis. ur en Kristur fæddist. Á mörgum sveitarbæum í Kína hefir sama ættin búið um þúsundir ára. Fastheldni við fornar venjur og ættrækni heiir verið þeim skjól og skjöldur. Þær eru bundnar ó- rjúfandi trygðaböndum við jörðina sína, sem hefir framfleytt ættinni um óteljandi liðu, þótt hún sje smá. Þessi trygð við jörðina hefir svo leitt til þess að bændurnir þekkja hana og skilja hana. Þessi þekking gengur ósjálfrátt í arf frá föður til sonar, og þeir vita upp á hár hvað þeir mega bjóða jörð- inni, hvernig þeir eiga að hvíla hana og hvernig þeir eiga að sá í hana til skiftis svo að hún beri sem ríkulegastan ávöxt. íhaldsémin veldur Kínverjum mörgum erfiðleikum. Hennar vegna verða þeir að vinna baki brotnu alla ævi. Mannsaflið cr eini krafturinn, scm á að koma öllu í Verk er gera skal. Og þcgar þesi er nú gaett, að í Kína lifa um 300 miijónir manna á landbúnaði, þá gefur þetta betri hugmynd um á- standið þar í landi en nokkurt ann- að dæmi. Það sýnir einnig að kín- verski bóndinn mun verða þungur fyrir þegar kommúnistar ætla að fárá að koma þar a sínu skipulagi um sameignarbú. Ættirnar, sem hafa erjað sömu jörðina frá ó- munatíð og elska hana heitar en alt annað, munu verða tregar til þess að láta hana af hendi og rugla saman reitum sínum og annara ætta. Kommúnistar geta ekki borið því við þar eins og annars staðar, að sumir eigi alt of víðáttumikil lönd, og þess vegna sje sjálfsagt að skifta þeim sundur í minni jarðir. Kín- versku jarðeignirnar eru svo litlar, að ekki er hægt að skifta þeim. Eina ráðið til þess að koma á komm únistisku skipulagi, er að steypa mörgum jörðum saman í sameign- arbú, eins og gert hefur verið í Rússlandi. En það verður annað að fást við kínversku bændurna, sem aldagömul menning ættrækni og ættarmetnaður hefir bundið órjúf - andi böndum við þá bletti, sem þeir lifa á. Þeir verða seint barðir til ásta við hið nýa skipulag. Þegar Japanar óðu uppi í Kína og ekki var annað sýnna en að þeir mundu leggja undir sig alt land- ið, sagði kínverskur mentamaður: „Það gerir ekki mikið til, þótt þeir leggi undir sig alt landið. Þeir halda því ekki lengi, í hæsta lagi 500 ár“. Svo örugga trú hafði þessi mað- ur á óbifanleik bændamenningar- innar í Kína. Þétta eiga vestrænar þjóðir bágt með að skilja. En það sýnir að hin aldagamla menning kínversku þjóð arinnar er mörgum sinnum traust- ari og stöðugri en kínverski múr- inn. V ^ ^ 4-' Hjónaefni nokkur höfðu beðið prest- inn að gefa sig saman í messu. Og þegar að því var komið, sagði prest- urinn: „Nú bið jeg þau, sem óska að ganga í heilagt hjónaband, að gera svo vcl að ganga hingað að altarinu". hetta varð eftirminnileg stund fyrir sofnuðinn, því að fram gengu þrettán ungar stúlkur og einn piltur. > ' „ ~ * * . • \ O # A © Töfrastjarnan. Stjörnurnar sýna hvar þær myntir voru, sem þurfti að færa til, og svörtu deplarnir sýan hvar þær voru lagðar. Nú koma fram 7 raðir með 4 myntum í hverri, eins og myndin sýnir. Grautarskálin. Karlinn etur úr skálinni á 10 mín- útum, hann getur því etið úr 6 skál- um á klukkustund. Kerling tæmir hana á 15 mínútum, hún ætti því að geta etið úr 4 skálum á klukkustund, eða þau bæði úr 10 skálum. Lausnin er því 60 mínútur: 10 = 6 mínútur. — Vinnu- maður tæmir skálina á 12 mínútum og ætti því að geta tæmt 5 skálar á klukkustund. Öll saman ætti þau því að geta tæmt 15 skálar á klukkustund. Lausnin er: 60 mínútur : 15 = 4 mín- útur. Karl og kerling tæma því skálina í fjelagi á 6 mínútum, en þau þrjú cru ekki nema 4 mínútur að því, ef þau lcggjast öll á eitt. ^ I’at lá fyrir dauðanum. Presturinn kom til hans og*spurði: „Ilefirðu nú sæst, við guð, og afneit- að þcim vonda?“ ,,Já, jcg hcfi sæst við guð", sagði Pat, „en jeg er nú ckki á þeim bux- unum að espa ncinn upp á móti mjer“ ----o---- Matvörukaupmaður var kærður fyr- ir að sclja cgg á 12 ecnt, þcgar liá- marksverðið var 8 eent. Kæran fell nið- ur þegar hann lýsti yfir því, að eggin hefði verrð harðsoðm. •W.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.