Lesbók Morgunblaðsins - 07.10.1951, Blaðsíða 2

438
*r LKSBÖK MORGUNBLAÐSINS
viðskifti, voru þessar erfiðu sain-
göngur að gera út af við bændur.
Og þótt þeir vildu ógj3ma flýa
jarðirnar, sem þeir höfðu tekið
tr>-gð við, þá var ekki annað sýnna
en að þeir >Tði að gefast upp í bar-
attunni ,og þessar ágætu iandbún-
aðai-sveitir að leggjast í auðru
Menn, sem ferðast hafa þarnr
um fjörðuna, munu ekki lá bænd-
um þótt að þeim hvarflaði að flytj-
ast burt, ílýa erfiðleikana. Öllum
ber saman um að þama hafi verið
einhver erfiðasta leið, sem nokk-
urs staðar þekkist innan sveita i
íslandi. Brattir hálsar, langir íirð-
ir með grýttri strandleiö. gil og
gljúfur, straumharðar ár — alt
þetta hjálpaðist að til þess að gera
ferðalag um þessar slóðir erfitt og
leiðir langar. Þegar ekki var fært
yfir Gufudalsháls, varð að krækja
fram fyrir Skálanes og þræöa svo
inn með endlöngum Kollafirði, en
utan frá nesi og inn 1 botn er 30—
35 km. leið. Og þetta er aðeins
ehm fjörður af mörgum.
★
Lengi var talið óhugsardi að ak-
vegur gæti komið um þessar s\reit-
ir, þar væri ekki hægt að gera veg.
Og þó er nú byrjað á því. Unnið
er nú að vegargerð úr tveimur átt-
urn Vegurinn vestan írá Patreks-
firði er nú kominn inn í Vatns-
fjorð inn af Brjánslæk. Að aust-
an er kominn vegur út í Gufudal.
Á næstu árum verður hann fram-
lengdur út fyrir Skalanes og inn
með Kollafirði, þar þvert ofan við
nesin til Skálmaríjarðar, út fyrir
Vattarnes, inn með Vattarfirði og
út á eiðiö á Skálmarnesi og þaðan
upp a Þingtnaimaheiði. Þær mæltr
hann veginum að vtsstan Þa er
leyst ur samgungu\randra?ðunum
og þessum cinkeunilegu og agætu
landbúnaðarsveitum forðoð írá því
aó lcgnjast í auðiu
I hkið heíir verið talaö U411 þetsa
og íuöw LUu í*ííí4í«5
því.íram að hún muni alcliei bless-
ast Mig Iangaði því til þess að sjá
hvernig tekist hefir með byrjun-
ina og skrapp þangað vestur. Ekki
veit jeg hvort komið er yfir örðug-
asta hjallann, en verkstjórinn,
Magnús Ingimundarson í Bæ sagði
mjer að harui teldi ekki tormerki
á þ\d að koma veginum alla leið,
eins og ráð er fyrir gert.
★
Kuldastonnar gengu mn þessar
bygðir fyrstu dagana í soptember.
Var \nða svo kalt og hvast við inn-
anverðan Breiðafjörð að ekki var
hægt að íast vlð heyskap. Gras
fauk af ljáum út í veður og vind,
flekkir sópuðust jafnvel burtu og
ekki var viðlit að lireyfa við heyi,
sem var í sæti. En fimtudaginn 6.
september var kominn heiður him-
inn, logn og sólskin. Þá var jeg
staddur í Revkhólasveit, og þar var
fagurt um að litast. — Hvergi eru
fegurri brekkur en þar og nú voru
þær sjerstaklega fagrar vegna þess
að þær voru að byrja að taka ú
sig haustlit. Þar blöstu við ljós-
grænir hvammar, mótaðir og sljett-
aðir af fannfergi þúsunda vætra. í
lilíðunum umhverfis þá vrar dásam-
lcgt litskrúð. Þar stóð aðalblá-
berjalyngið í þjettuin •dökkgræn-
inn breiðum og svignaði uhdan
dimmbláum berjum. Svo voru
bruinr íeidir af krækiberjalyngi og
hv'arvetna glóði sólin á tuuiusvört
berin. En bláberjalyngið var farið
að sölna og myndaði sums staðar
eldrauða bietti með biáleitum
skufum og fleygum inn a jnilli, þar
sern næturfrostið hafði ciui eigi
uiuúð því geig. Eins var um fjall-
drapann, sums staðar var hann enn
silgræmii en ainiars staðar höfðu
blöðin u honuin gubiað i biettum.
Tilsýndar vur þetta litróf eins og
giitsaumur, þar sem slungið v'ar
suman af óviójafnanL snild ljós-
græuu, doklvgrænu, bxuuu, gulu,
úiffúúwU, &f»u£u> Íjð^Uáu, fcvíVa,
þvi að ljónslappinn þakti hvern
auðan blett í Ivnginu og ypti hvít-
leitum blómum í þjettum brúsk-
um.
Við lögðum á stað í ,.jeppa“ og
ókum inn .sveitina. Vaðalfjöllin
gnæfðu dimmblá vdð hinún í norð-
austri. Vestar rísu Reipúlfsfjöll
hvdt af nýsnævi. Að baki okkur
brosti Bæjarfjall við sól, en Reykja-
nesfjalhð sperti dökkar brýr yfir
Barmahhð. Á milli þessara fjalla
sá út á sólstafaða firðina Króks-
fjörð og Berufjöfð og lengst í suðri
reis Tjaldaneslihð með hamraborg-
um sínum og yfir hana gnæfði
Hafratindur ....
í brekkunum framan við Skóga
hjet áður Traustagata og var kend
við bóndason í Skégum sem þar
var v'egimi. Nafnið breyttist með
tímanum og var hún þá kölluð
Tröllagata. Nú glejTnist það nafn
sennilega innan skamms. því að
götuna fer enginn og þ?.ð á ekki
við að kalia þjóðveginn Trölla-
götu.
Viðfórum íram hjá-gamla þing-
staðnum á Kollabúðaeyrum og þar
skiijast vegir. Annar liggur áfram
norður Þorskafjarðarheiði, en hitt
er nýi vegurinn, og b<?\ gir fyrir
Þorskaf jarðarbotn. Brýr eru kqmn-
ar á Músará og . Þorskcfjarðará,
scm báðar falla i fjarðarbotninn og
cr brátt koinið að Múla, setji er
vestasti bær í Reykhólasveit. Rjett
fyrir innan Múla gengur langur og
111 jór dalur inn aí firðinum og heit-
ir Þorgeirsdalur. Eftir lionuni
remiur Múlaa og skilur hreppa.
Tekur þá við Gufudalssveit og er
fyrsti' bærúin Hjallar, eu haim er
nú i eyði og liafa baearhús verið
lifin.
Noklcru utar eru Þörisstaðir, þar
sem Gull-Þorir bjó. Þessi jörð vrar
í eyði þegar Jarðabókm var sam-
in eg liafði iengi venð. ,,Ekki má
hjer altur upp byggja, þvx tunið
qr upp W43ÁÚ ;