Lesbók Morgunblaðsins - 23.05.1953, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
317
©CÍ3<CP«i=«r=<Q=<CP<Q=<CPíQ=<ö=,?Q=»sCP«i=!<ö==<(i=<!ö=íQ=«7:5<(i=<C=íi5@
? r
®C=<CP^Q=5*P'-Q=<CP^Q='.CP'-Q=<CP<Q^CP<Q=:CP<Q=-:<P*Q=<C:=<Q=*CP<Q ©
U
^ ^ V
orutóur
Það er gott aí gleðjast enn á gamaltaldri.
Sjá í auguin barnsins blika
bjarta trú og vonir kvika.
Finna vorið fylla loftið ferskri angan.
Heiðarlóu heilsa og spóa.
Hitta stelkinn út í móa.
Hann er þar og heldur vörð um hreiðurmömmu.
Fylgist vel með ferðum öllum.
Flýgur upp með hrópi og köllum.
Lengi hef ég hitt ’ann þar á hverju vori.
Séð hann bæði í sorg og gleði.
Séð hans líf og eign í veði.
Yfir lífið okkar beggja aldur færist. —
Hans er ennþá hvellur rómur,
hreinn og glaður sumarómur.
Hjartað gleður heilög ást til hreiðurlandsins.
Sér í augum barnsins blika
bjarta trú og vonir kvika.
MARÍUS ÓLAFSSON.
I
I
l
3
l
J
i
1
I
I
I
}
I
Ivar Aasen:
mu
lercý ut
lalih
d L
°9
me
aue
Milli hæða og fjalla við hafið
stendur heimkynni Norðmannsins tryggt,
íyrir grunnunum hefur hann grafið,
sjálfur grundvallað húsin og byggt.
Hann leit út yfir steinharðar strendur,
en sá staður ei fyr var í byggð:
Ryðjum grjóti og græðum hér lendur,
girðum landið. svo eignin sé tryggð.
Sjónum brá móti báróttu hafi,
þar var brimreyk og ágjöf að fá,
en þar spriklaði spraka í kafi
og þau sporðaköst vildi hann sjá.
J En á einmánuð’ óskaði hann stundum: ^
Komast eitthvað til hlýlegra lands.
Jj Þá kom vorið með sólbráð í sundum <t)
og þá sofnaði útþráin hans. íi'
v Þegar hlíðarnar grænka og hagar,
« verða holtin með vorblómum skreytt, j)
3 bjartar nætur og dýrlegir dagar, (?
dj svo hann dreymir ei fegurra neitt. S)
I SIGURÐUR NORLAND þýddi. í
v ' g
@ð>=9^>=í5>=ö.>=9>=ö>=£>>=í)>=9>=ö>=£)>=í)>=£)’,=ö>=í)>=D>=£5>=ö>=í!>=í)©
leikhúsi. Fekk hann lítið hlutverk hjá
London Hippodrome árið 1900 í „Giddy
Ostende'*. Síðan var hann með farand-
flokki, er sýndi Sherlock Holmes. En
svo datt hann út úr leiklistinni og réð-
ist siðan sem eftirherma hjá „Cassey
Court Cirkus“. Síðan sneri hann sér
aftur að látbragðslist og fór honum
mikið fram í henni, enda hefir hann
neytt þeirrar leikni óspart.
Þegar Charlie var 17 ára kom Sidney
honum að hjá Fred Carno Company og
þar varð hann að leggja sig fram um
fimleika og dans. Flokkur þessi fór til
Ameriku árið 1913 til að sýna þar.
Varð það til þess, að kvikmyndafram-
leiðendur uppgötvuðu hann. Lengi var
Charlie tregur til þess að vilja ganga í
þjónustu kvikmyndanna, en Mark
Sennet gat að lokum talið honum hug-
hvarf, og hann gerði ráðningarsamning
við Keystone, kvikmyndafélag, sem
framleiddi skopmyndir.
Hjá Keystone vann hann í tvö ár og
lék í 35 myndum, sem allar voru þó
stuttar. Þar komst hann smám saman
upp á að skapa þá „fígúru“, sem bezt
hefir skemmt mönnum.
Það væri of langt mál að rekja hér
leikferil hans í kvikmyndum, því þær
eru nú orðnar 81, sem hann hefir leikið
í. Hins má geta, að í tveimur kvikmynd-
um hefir hann lýst hinum raunalegu
æskuárum sínum. I annari þeirri mynd
lék Jackie Coogan á móti honum.
Seinni myndin heitir „Senuljós" og þar
er átakanlega lýst þeim kjörum sem
hann átti við að búa um aldamótin í
London.
„Fígúran“ sem Charlie hefir skapað
sér, er alþjóðleg, því að hún á alls
staðar heima. Chaplin hefir sjálfur sagt
svo um búning sinn: „Búningurinn
hjálpar til þess að sýna miðlungsstétt-
armann, og getur átt við hvern sem er,
til dæmis sjálfan mig. Hatturinn er tákn
þess að hann iangar til að komast til
virðingar, skeggið er tákn hégómleik-
ans, aðhnepptur jakkinn og stafurinn
og hvernig hann ber hann, er tákn þess
að hann vill sýnast. Hann revnir að
bera sig vel og slá vitandi ryki í augu
annara, en veit þó að hann er hlálegur
og óheppinn. Þess vegna finnst öllum
að þeir kannist við hann, þennan ein-
mana meðborgara, sem á svo bágt, en
reynir að standast raunir lífsins”.