Lesbók Morgunblaðsins - 23.05.1953, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
319
Knud Zimsen
hafði lesið fyrir börn sín. Hafði
faðir hans khppt út allar myndirn-
ar í hvítan pappír. Enn voru í stokk
þessum blöð þau, sem hann og
leikbræður hans í Firðinum höfðu
ritað fyrir 60 árum. — Ég held,
að Zimsen hefði aldrei gert þessa
smáhluti fala, jafnvel þótt í boði
hefði verið fyrir þá stórt gulltryggt
hlutabréf í gróðafyrirtæki.
Ymsir hafa haft orð á þvi víð
mig, hvort Zimsen hafi ekki kynnzt
ýmsum stórmennum, meðan hann
var borgarstjóri, hvort hann hafi
ekki setið ýmis samsæti, þar sem
'sitthvað frásagnarvert hafi gerzt.
Sannleikurinn í því efni er sá, að
hann sagði mér frá mörgum mönn-
um og smáatvikum, er hvort-
tveggja í senn var fróðleikur að
og skemmtan, en ekkert af þvi
mátti festa á blað. Hann sagði
margsinnis, er við ræddum um þá
hluti: „Ég veit, að á mig hefur ver-
ið litið sem yfirstéttarmann eða
broddborgara. En ég hef þó ætíð
talið mig í hópi alþýðufólks og
jafnan miðað háttu á mínu heimili
við þá skoðun. Sögur af veizlu-
höldum og broddborgurum eiga þvi
ekki heima í minni bók.“ Fyrir
þrábeiðni mína fékk ég þó að rita
kafla af kynnum hans við Kristján
konung X. Öll var frásögn sú mjög
fjörug og skemmtileg og að mín-
um dómi emn bezti kaílinn í sogu
Zimsens. En þegar til áttí að taka
þvertók hann fyrir, að hann yrði
birtur, og varð ég að heita honum
því að láta hann hverfa í algleym-
ið. „Það er of mikið snobbabragð
af þessu“, sagði hann og við það
sat.
Þegar eg hafði lokið við að ritá
bókina við ..Fjörð og vík“, hjó ég
eftir þvi, að hann hafði hvergi á,
það minnzt, að hann hefði hlotið
heiðursmerki, né heldur orðið
nökkuxs staðár heaðurifálagi Ég
leit því í „Hver er maðurinn?“ og
sjá: heiðursfélagi í tveimur félög-
um ekki ómerkum og heiðursmerki
fjögur frá þrem löndum. Síðan
drap ég lauslega á það við hann,
að okkur mundi hafa sést yfir að
geta um þetta. „Það er ekki til þess
að setja í bók. Við höfum kaflann
um það, hvernig vatnsveitan varð
til þeim mun ýtarlegri,“ var hans
svar.
—*■★—
Eftir að bókin „Við fjorð og
vík“ köm út, urðu ýmisir menn til
þess að minrust á sum atriði úr
henní við mig. „Ég hafði gaman
af að lesa um það, sem þar er sagt
frá viðskiptum bæjarins við H.
Magnússon & Co.,“ sagði einn mæt-
ur borgari við mig. „Þar eru sann-
arlega ekki maðkarnir í mysunni,
um það get ég borið af eigin raun,
því að ég starfaði nokkuð hjá
þessu fyrirtæki á þessum arum.
Man ég vel, þegar borgarstjórinn
var að „prútta“ fyrir bæinn, og
hótaði að versla annars staðar, ef
hami fengi ekki hlutina þar við
því verði, sem hann tiltók. Það gat
engum dottið í hug, að Zimsen væri
hluthafi í bessu fyrirtælú."