Lesbók Morgunblaðsins - 18.10.1953, Blaðsíða 16

r' 59S
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Athugið
sjóreknar flöskur
í BLAÐI sem kom út í Hamborg
2. september, segir frá því, að einn
af meðritstiórum bess muni innan
skamms fara með skÍDi til Suður-
Ameríku og á leiðinni muni hann
flevgia fyrir borð 100 flöskum með
skevtum í. Á það að ske nokkuð
suður af Bretlandsevum, nánar til-
tekið bar sem 14 ar. vestur lengd-
ar sker 45 gr. breiddarbauginn. Á
flöskuskevtið er prentað á fiórum
tungumálum, ensku. þýzku,
frönsku og spönsku, áskorup til
finnenda að senda blaðinu skevtið
$
þegar í stað og skrifa á það udd-
lvsingar um hvar og hvenær það
hafi fundizt. Einhverium verðlaun-
um er heitið fvrir betta.
Það er alls ekki útilokað. að ein-
hveriar af flöskum bessum kunni
að villast hingað til lands og reka
á fiörur á suðurströndinni. Menn,
sem ganga á reka ættu bví að gefa
gætur hvort nokkurt flöskuskevti
kunni að vera þar, því að hvað sem
verðlaununum líður, þá getur þetta
gefið UDDlvsingar um hafstrauma.
Þess mun vart að vænta að þessi
flöskuskevti berist hingað fvrr en
í desember, eða eftir áramót.
v——>
EKKT HÁT FTTR RTTI
Prestur kom einu sinni að bæ til
manns. sem prunaður var um sauða-
þiófnað. og vildi svo til að mörk beirra
voru eins, að bví undanskildu. að nrest-
ur hafði bita fram vfir. Presti var tekið
svo vel sem föng voru á og voru borin
fvrir hann svið meðal annars. Markið
var á sviðunum og tók prestur eftir
því. „Er þetta ekki biti, Jón minn?“
LAUGARNESHVERFIÐ OG LAUGARDALUR. — Ilér á myndinni má sjá eitt
af hinum nýrri byp?ðarhverfum í Revkjavík, Laugarneshverfið, sem reist hefur
verið á Kirkjusandi og: melunum þar fyrir sunnan. Er það hið eina af nýhverf-
um bæarins, sem hefur eignazt eiein kirkju, oe er hún arftaki kirkjunnar. sem
stóð í Laugarnesi um margar aldir, en var löeð niður þeear dómkirkjan í
Revkjavík var reist. Til hægri handar við kirkjuna sést nvrzti hluti Laurar-
dalsins. Sporöskiulagaða svæðið þar er hinn nýi íhróttavöllur Reykjavíkur,
sem verið er að koma upn. Skammt frá honum verður svo hin mikla sundlaue,
sem ákveðið hefur verið að gera á næstu árum. — Ljósm. Mbl.: Ól. K. M.
sagði hann við bónda um leið oe hann
skar eyrað af. en bóndi þreif eyrað af
presti, stakk því upp í sig oe át það
oe saeði um leið: ,.Það er ekki biti, og
ekki hálfur biti“. (Þjóðs. Ól. Dav.)
Eneinn veizlumatur.
Halldór .Takobsson svslumaður, föð-
urbróðir Jóns Esnbólins, var svslu-
maður í Strandasýslu um hríð. Hann
var kvæntur Ástríði dóttur Bjarna
sýslumanns Halldórssonar á Þing2yr-
um og hafði hún verið gefin honum
nauðue, varð og samkomulapið eftir
því. Einu sinni var Magnús Ketilsson
sýslumaður á ferð um Strandir og
reið Halldór með honum. Og er þeir
komu aftur, bauð Halldór honum
heim. Þáði Maenús það. Halldór bað
þá Ástríði að bera mat fyrir þá, er
sæmdi pesti heim, sem kominn væri.
En er stund leið bar Ástríður á borð
fisk óbarinn oe bræðinesdall, laklega
þveeinn. Halldór mælti við hana
hlióðlega: ..Þetta getum við ekki borð-
að“. Ástríður svarar hátt: „Nýtt er
Halldóri ef hann getur ekki etið. Verð-
ur að vinna upp vist þá. sem fyrir
hendi er oe verður að búa svo sem
á bæ er títt.“ Varð ei af borðhald-
inu. — (Gísli Konr.)
FYRSTI GLERGLUGGINN
Á fyrri hluta 19. aldar voru skjáelueg
arnir aleengir nvrðra hjáalbýðu.Móðir
mín heitin, sem fædd var 1811. sagðist
ekki, fvrst begar hún mundi til, muna
eftir öðruvísi gluegum. Hún kvaðst
muna bað vel, að þegar hún var hér
um bil 8 ára, að þá hefði hún heyrt
getið um nýan, stóran og prýðiieean
glereluega, sem settur hefði verið í
baðst.ofuna í Glaumbæ, og hefði mikið
verið talað um bá ljómandi birtu. sem
hann bæri, oe fólk hefði komið betur
til kirkiu en vant var fyrst í stað, til
að skoða dýrðina. Þetta hefur verið
1819—1820, og man ég vel eftir gluega
bessum á suðurenda baðstofunnar. Var
það 4 rúða gluggi og ekki ýkjastór,
eftir því sem nú er títt. (Séra Þorkell
Bjarnason).