Lesbók Morgunblaðsins - 28.03.1954, Qupperneq 15
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
219
við sáum honum ekki skjóta upp
aftur.
„Varið ykkur á þessum stað,“
sagði Bus. Hann vildi fara á undan
niður hávaðana, en skipaði okkur
hinum að standa á bakkanum og
vera viðbúnir að hjálpa ef illa færi.
Hann stóð í skut bátsins til þess
að sjá betur. Báturinn tók skriðinn
og við sáum ekki betur en að hann
þræddi verstu kaststrengina. Hann
hentist inn í úða og hvarf, en kom
brátt í ljós aftur ríðandi á öldu-
faldi. Fossúðinn lék um Bu.s og
gerði hann holdvotan, en hann
hafði ekki augun af straumnum, og
yfir komst hann. — Þá æptu allir
gleðióp. Þetta hafði ekki tekið
nema andartak.
Don var næstur og honum gekk
líka vel. Og nú var röðin komin að
Boon. Hann mátti heita viðvaning-
ur í þessu, því að hann hafði farið
aðeíns einu sinni niður fossflúðir.
— Hann spennti belti sitt fastar,
kveikti sér í vindli og lagði svo á
stað. Þetta gekk vel fyrst, en allt
í einu tók báturinn niðri á steini
og Boon missti stjórn á honum.
Báturinn snarsnerist og lenti út í
verstu hringiðuna. Boon náði sér
þá í ár og gat rétt hann við og kom-
ið honum út úr hringiðunni, en svo
hentist hann upp að landi hinum
megin. Með gætni tókst þó að kom-
ast yfir ána og við tókum á móti
hionum.
„HLJÓÐAKLETTAR“
Ij\RÁ þessum stað og niður þangað
er árnar Yampa og Græná sam-
einast, er einhver hin skemmtileg-
asta leið, sem hugsazt getur. —
Yampa er lygn og með jöfnum
straumi og til beggja handa eru
himingnæfandi bergveggir úr Hvít-
um sandsteini með svörtum og
brúnum röndum. Bátarnir liðu
hægt og rólega undan straumi. Við
lágum á svefnpokunum okkar og
horfðum upp í hina mjóu rönd af
„Skipið“, horn-
klettur á mótum
Grænár og Yampa,
likastur gufuskips-
stefni tilsýndar.
bláum himni, er sást milli kletta-
brúnanna, eða virtum fyrir okkur
hin undarlegu litbrigði ljóss og
skugga í klettunum. Menn voru svo
hrifnir að þeir sögðu ekki neitt og
ekkert heyrðist nema þegar ár var
við og við difið niður til þess að
halda stefnunni.
Allt í einu kallaði einhver: „Skip
framundan!"
Bátarnir sveigðu nú fyrir kletta-
nef. Það var seinasti hlykkurinn á
Yampa. Og þarna gnæfði þá Skipið
(Steamboat Rock), 1000 feta hár
hornklettur eða eya á ármótunum.
— Hér eru kallaðir Hljóðaklettar,
vegna þess hvernig tekur undir í
þeim (Echo Park). Áður var stað-
urinn nefndur Pats Hole og kennd-
ur við einsetumann sem Pat hét og
dvaldist hér um 50 ára skeið. Hann
hafði kunnað að velja sér dvalar-
stað. Yfir kofa hans gnæfir berg-
veggurinn 1000 feta hár, en kofinn
stóð á grænni grund í skjóli við
nokkur tré. — Þarna slógum við
tjöldum og vorum þar um nóttina.
STÍFLURNAR MIKLU
ORGUNINN eftir fórum við
fyrst til Harpers Corner. Það
er bjarg upp með Græná, aðeins
nokkur hundruð metra fyrir ofan
Skipið. Þaðan er dýrleg útsýn, ef
menn eru ekki lofthræddir. Þetta
er aðeins mjór rimi og á aðra hönd
sér niður í árgljúfur Yampa, en á
hina eru árgljúfur Grænár. Eftir
gljúfrum þessum liðast árnar djúpt
niðri. í norðaustri rís Zenobia-tind-
ur, 9006 feta hár, rétt hjá gljúfrum
Lodore árinnar.
En það getur verið að þessi merki
-legu gljúfur hverfi bráðum úr
t