Lesbók Morgunblaðsins - 03.11.1957, Blaðsíða 8

I?2
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Furður hafsins:
IViannlaust skip siglir sinn sjó
\ 0 j
^ GREIN þessi er úr bokinni s
^ „Mysteries of the Sea“, eftir ^
> Robert Delacroix.
^___ j
ÞETTA var 27. júlí 1861 um borð
í hvalveiðaskipínu „George
Henry“ sem þá var statt í Hudson-
sundi milli Labrador og Baffins-
lands. Öll skipshöfnin stóð á þilj-
um uppi, og í hvers manns svip
mátti lesa undrun, ótta og jafnvel
skelfingu. Um tvær mílur fram-
undan sást dökkur skipsskrokkur á
reki. Siglutrén voru brotin og allt
var skipið mikið laskað. Það rak
hægt en örugglega í áttina til
þeirra.
Nú var bjartur dagur og enginn
ís í nánd. Það var því hægðarleik-
ur að stýra „George Henry“ þannig
að ekki yrði árekstur. Samt stóð
skelfingin uppmáluð í svip sjó-
mannanna. Þeir voru sannfærðir
um að ekki væri einleikið að skip
þetta skyldi vera á floti, að það
hefði ekki átt að vera þarna og
þetta gæti ekki verið annað en
draugaskip.
Þetta var vegna þess, að fyrir
átta mánuðum höfðu þeir sjálfir
séð skip þetta farast. Þeir höfðu
horft á er það strandaði í stórviðri
og hvernig holskeflurnar moluðu
það.
Einkennilegast við þetta skip
var, að það virtist ekki vera á reki,
heldur væri því stýrt. Það var engu
líkara en að það heldi beinni og
ákveðinni stefnu.
„Það hlýtur einhver að vera um
borð“, sagði einn aí hásetunum.
Skipstjóri yppti öxlum. Honum
fannst óhugsandi að nokkur maður
hefði leitað hælis í þessu rekaldi,
og hvernig átti svo sem að stýra
því?
En skipshöfnin virtist trúa því
að skipinu væri stýrt. Hið ótrúleg-
asta gat skeð hér norður í íshafi.
Skipverjar á „George Henry“
voru harðgerir sjómenn, en þeir
voru orðnir þreyttir á hættum og
undrum íshafsins. Þeir höfðu séð
alls konar ofsjónir, sem stöfuðu af
myrkri og norðurljósum, þeir
höfðu séð mörg tungl á lofti og
stundum þrjár sólir samtímis og
furðulegar loftsjónir, ljóshringa og
tákn. Þeir höfðu séð fyrirburði á
lofti og allt þetta hafði reynt of
mjög á taugar þeirra, ásamt myrkr-
inu og kuldanum. Þess vegna voru
þeir sannfærðir um að hið ótrúleg-
asta gæti skeð hér norður í íshafi.
Þeir efuðust því ekki um, að menn
væri á rekaldinu, en hvaða menn
voru það?
„George Henry“ var ekki venju-
legt hvalveiðiskip. Skipstjóri þess
var amerískur landkönnuður, Hall
að nafni. Hann hafði ætlað sér að
dveljast meðal Eskimóa, eigi aðeins
til þess að kynnast háttum þeirra
og venjum, heldur og í þeirri von
að hjá þeim mundi hann geta feng-
ið einhverjar fregnir af leiðangri
Sir John Franklín, sem horfinn var
og enginn vissi hvað um hafði orð-
ið. —
Gat það skeð, að einhverjir menn
úr leiðangri Franklíns hefði kom-
izt um borð í þetta brotna skip,
skipið „Rescue“ sem hann og fé-
lagar hans höfðu séð farast?
„Rescue" hafði verið smíðað til
íshafsferða og var því sterklega
byggt. Það hafði verið í leiðangri,
sem gerður var út til þess að leita
að Sir John Franklín, undir stjórn
þess manns, er Grinnel hét. En leið-
angur þessi misheppnaðist og kom
heim engu nær.
Þegar Hall bjóst til norðurferðar,
ákvað hann að hafa vistaskip með
sér og „Rescue" varð fyrir valinu,
þótt það hefði lengi staðið uppi.
Ferðin byrjaði ekki vel. „Georg