Lesbók Morgunblaðsins - 25.10.1959, Blaðsíða 8
480
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Birgir KJaran;
Myndir frá iiðnu sumri
Nokkur blöð úr
8.—9. ágúst 1959
STEINBLÓM í HELLI
Ferðalög verða ástríða. Sjá eitt-
hvað nýtt, eitthvað fallegt. Þó
ekki einvörðungu það, heldur engu
síður tilbreytingin, að rífa sig upp
úr umhverfi hins virka dags, yfir-
gefa höfuðborgarþægindin, liggja
úti í tjaldi, gefa sig á vald íslenzkr-
ar náttúru. Veðrið skiptir ekki
öllu, það er erfiðið, þreytan, að sjá
og skynja náttúruna, sem mestu
skiptir. Auðvitað spilla svo hljóm-
fögur örnefni, kjarnyrtar þjóðsög-
ur, snjöll orðtök og sitthvað ann-
að, sem á vegi verður í ferð um
byggð og óbyggðir, heldur ekki
ferðagleðinni. Og þó verður pað
kannske að lokum óljós skyndi-
ferðadagbók
mynd af einhverri manneskju, sem
lengst lifir í huga manns að lok-
inni langferð.
En sleppum vangaveltum. Mig
hafði lengi langað til að litast um
á Lág-Mýrunum, og svo hafði
nafnið Gullborgarhellir í hálft ann-
að ár haft sérkennilega heillandi
hljóm í eyrum mínum.
Við lögðum upp um tvöleytið
þenna laugardagseftirmiðdag. Það
var dauflegt, sviplaust veður,
hvorki vont né gott, hvorki hlýtt
né kalt; þurrt, en þó hangandi regn
í lofti. Heldur dimmt yfir, en þó
silfurhvít blika við sjónarhring,
svo að í raun og veru var ekki svo
myrkt sem sýndist.
Ekið er sem leið liggur upp á
Mýrar. Það skeður svo sem ekk-
Birgir Kjaran.
ert. Það er farið að rigna. Það
helzta, sem gleður augað, eru
svanir á einum stöðupolli. Mjög
er alltaf gaman að virða svani fyr-
ir sér, stílfagurt sund þeirra, form-
mýktina í hálslínunum, stoltið í
höfuðhreyfingunum og stórfenglegt
flug og vængjatak. — Á næsta leyti
er önnur ljótari sjón. Það er rétt
í námunda við Borg. Þar fer kjói
með spóaunga í nefinu og spóinn
á eftir. Það er vonlaus barátta.
Kjóinn grimmur, flugfimur og víg-
reifur. Hann minnir á biturt sverð
eða oddhvassa ör. — Náttúran er
falleg, en hún er harðskiptin.
Við höldum niður Álftanesveg-
inn. Komum að Álftanesi. Hugum
að kirkjunni. Hún er lokuð. Það
er leiður siður á íslandi, að sveita-
kirkjur skuli ekki standa opnar.
Ferðalanga fýsir oft að skyggnast
inn í hinar mörgu, snotru kirkj-
ur, sem ýmsar hafa að geyma góða