Lesbók Morgunblaðsins - 28.02.1960, Side 1

Frásagnir Jóns Sverrissonar I.
Óharðnaður unglingur
fer i útver
Á HÁTEIGSVEGI 54 í Reykjavík á heima maður, sem Jón heitir
Sverrisson. Hann er nser níræður að aldri, fæddur 22 jan. 1871
á Nýabæ í Meðallandi. Átti hann heima á ýmsum bæum í Meðai-
landi fram yfir tvítugt. En um æviferil hans segir m. a. svo i
bókinni „Hver er maðurinn?“: — „Bóndi í Álftaveri 24 ár (á aó
vera 20 ár), sjávarútvegsmaður 7 ár, daglaunamaður 3 ár. Hrepps-
nefndarmaður 1901—1919 í Álftavershreppi, þar af 15 ár oddviti.
Stofnandi Sláturfélagsdeildar Alftavers og deildarstjóri hennar í
mörg ár. Yfirfiskimatsmaður í Vestmanneyum frá 1922. í skatta-
nefnd frá 1922. Bæarfulltrúi í Vestmanneyum 1925—29. Umboðs-
maður Fiskifélags íslands í Vestmanneyum frá 1927. Einn af
stofnendum h.f. „Skaftfellingur". Stofnandi h.f. „Drífandi" í Vesl-
manneyum og h.f. „Dráttarbraut Vestmanneya“. Stofnandi fisk-
þurrkunarhúss þar og upphafsmaður að sjóveitu til fiskþvottar og
annara hreinlætisráðstafana í Eyum. Ymis önnur trúnaðarstörf"
— Rúmlega sjötugur fluttist hann til Reykjavíkur eftir vel unnið
ævistarf og hefir átt hér heima síðan. Ha-nn er enn andlega hress
og stálminnugur og kann frá mörgu að segja. Hér kemur frásögn
hans af því er hann fór ungur að heiman að leita sér fjár og frama.
Þ A Ð voru dýrlegustu dagdraum-
ar okkar strákanna í Meðallandi
fyrir 75—80 árum, og mesta til-
hlökkunarefni, að verða svo stór og
mikill maður, að geta farið í útver.
eins og það var kallað hjá okkur
á þeim árum. Þegar einhver fekk
að fara í útver í fyrsta skipti, var
það ótvíræð viðurkenning þess að
hann væri orðinn maður með
mönnum. Og hver er sá heilbrigð-
ur unglingur, sem ekki hefir þann
metnað að vilja vera talinn maður
með mönnum?
Jón
Sverrisson.
Og svo var annað. Ungu menn-
irnir, sem fengið höfðu að fara í
útver, komu þaðan þroskaðri á
margan hátt. Þeir höfðu kynnzt
alveg nýum og óþekktum heimi,
nýum vinnubrögðum, nýu um-
hverfi og fjölda fólks, sem þeir
höfðu lært margt af. Þeir höíðu
frá mörgu að segja, erfiðleikum,
mannraunum og ævintýrum. Þeir
opnuðu okkur hinum yngri nýan
hugmyndaheim. Þeir höfðu farið
að leita sér fjár og frama, eins og
karlssynirnii í ævintýrunum, og
þeir voru komnir heim sigri hrós-
andi. í augum okkar voru þeir