Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1960, Síða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
489
Skógarvarsla í Bandaríkjunum
SKÓGARELDAR valda stórtjóni á hverju ári í Bandaríkjunum.
Þess vegna nefir verið komið upp varðstöðvum með stuttu
miilibili og eiga varðmennirnir að fylgjast með þvi hvar eldar
kvikna í skógunum, svo hægt sé að bregða við skyndilega til
þess að kæfa eldana. Hér segir skógarvörður frá hlutverki
varðstöðvanna.
En sjálfsagt mætti afmá þetta lýti.
María þýðir sama ^ers þannig:
Þú sem mína elskar önd.
eg í skaut þitt, Jesú, flý;
hrekst eg einn um hafsins strönd,
lúmin byrgja storma sk.ý.
Skýl mér, ó mig guös son, geym,
geystur lífs unz stormur dvín;
veg minn greiö til himms heim,
herra, frelsa sálu mín.
Okkar tunga á ekkert það orð
er fyllilega svari til enska orðsins
„resignation" en hún er svo djúp,
hlý og innileg í þýðingu Maríu að
fyrir það nær sú þýðingin betur
til mín. En ekki hentar öllum hið
sama. Séu fleiri þýðingar til á
sálmi þessum (mér er nær að
halda að svo sé), verður nú máske
einhver til þess að benda á felu-
staði þeirra.
Fjarska eigum við annars mikið
af góðum sálmum, sem ekki eru í
Sálmabók lútersku kirkjunnar, og
fjarska eru þeir lélegi>" sumir sem
þar eru; þeir lýta bókina, nýir og
gamlir.
Það ætla eg að sá líomi tími að
þýðing Ferðabókar Hendersons
verði prentuð á ný. En ekki um
mína daga. Þegar þar að kemur, á
þýðing þessa sálms að koma neðan-
máls á sínum stað. Og þá eiga að
koma miklu fleiri neðanmálsgrein-
ar en nú eru þar. Eg harma það,
að þegar prentað var gafst mér
ekki tóm að leita til Oscars Claus-
ens um Snæfellsnes. Og Austur-
landi þarf að gera betri skil.
Sn. J.
Það var þungt andrúmsloft við morg-
unverðarborðið. Að lokum stynur mað-
urinn upp:
— Ertu reið við mig út af þvi að ég
skyldi koma heim með glóðarauga í
gærkvöldi.
— Þú varst ekki með það þegar þú
komst heim, hreytti hún úr sér
SKÓGVARÐARSTARh mitt byrj-
aði skemmtilega. Við lögðum á stað
frú búgarði hjá Elgsánni í Minne-
sota og ókum í flutningabíl, sem
hlaðinn var matvælum og ýmsu
dóti, sem hafa þuriu. Leiðin lá
lengi meðfram ánni um græna
velli, þar sem var friður og kyrrð.
En þegar við komum til fjallanna
varð leiðin brött og la í gegn um
þétta skóga. Þar óx greni, sedrus
og fura.
Að lokum náðum við Hemlock-
stöðinni, sem er í hér nm bil 6000
feta hæð. Hún er svo nefnd vegna
þess að þar er lundur af Hemlock-
trjám. Dýrlegri útsýn hefi eg ekki
litið en horfa þaðan yfir skóga og
fjöll.
Varðstöðin er 80 feta hár turn,
og rétt hjá honum er bjálkakofi.
Þar geta varðmenn vaiið um hvort
þeir vilja heldur sofa í járnrúmi
með nægum ábreiðum eða á hey-
dýnum. Ljósmeti er ekki annað en
kerti.
Uppi á turninum er vfirbygging
um 9 fet á hvern veg. Þar eru gler-
gluggar allt um kring og svalir fyr-
ir utan. Þar eru eldingavarar, svo
að menn geta verið par nokkurn
veginn öruggir í þrumuveðrum.
Turninn er festur með akkeris-
strengjum, en þó riðar hann og
skelfur þegar vindur blæs, og
maður er nokkurn tíma að venj-
ast því ruggi.
Á miðju gólfi uppi í turninum
er borð. Það er um tvö fet að
þvermáli og undir þvi er málm-
fótur, festur niður í góltið. Á borð-
inu er landkort, er sýnir það svæði,
sem varslan nær yfir en það er
um 35 km. í allar áttir. Korti þessu
er skipt niður í reita, og hið fyrsta
sem hver varðmaður verður að
gera, er að kynna sér það ræki-
lega. Hann verður að ^etja á sig
hvar eru þorp, járnbrautir, sögun-
armylnur eða fjárbú. Ef hann verð-
ur var við skógareld, verður hann
að geta sagt upp á hár hvar hann
<
r