Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.1961, Blaðsíða 16

68
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A G 4 3
V Á 7 4
♦ K D G 5 4 3
A 9
A Á K 6 5 2
V K 10 5 3
♦ 7
* D 10 3
S komst í 4 spaða og út kom LK.
Næst kom H8 og var gefin, en A
drap með gosa og S með kóng. Nú
slær hann út tigli og A fær þann slag
á ásinn. Nú má A hvorki slá út
hjarta né trompi, því að þá missir
hann slag í hvorum litnum sem er.
Hann sló því út laufi og það var
trompað í borði. Næst sló S út lág-
tigli og trompaði heima, og svo sein-
asta laufinu og trompaði það í borði.
Nú fyrst er kominn tími til að
trompa. Hann tekur slagi á SÁ og SK
og slær svo enn út spaða. Þann slag
fær A, en nú á S alla slagina sem
eftir eru, vegna þess að tigullinn er
frí og hann getur komið borðinu inn
á HÁ. — Það er stundum dálítið erf-
itt að átta sig á þvi, hvenær á að
byrja að trompa. Hér verður spilar-
inn fyrst að losa sig við alla tapslagi.
N
V A
S
I
* D 10 8
V D G 9
* Á 9 8 6
* 8 7 2
«9 7
¥862
♦ 10 2
* Á K G
6 5 4
Gísli gat-í-kamb.
Grásleppa er kölluð gráslemba við
Djúp og hrognin úr henni kíta. Þeim
var mikið beitt fyrrum. Má í sam-
bandi við það geta þess, að þar sem
sú beita fæst aðeins seinni part vetr-
ar og á vorin, þá skemmist hún fljótt,
og fann því maður nokkur upp á því,
að gera gat í gegnum kamb gráslemb-
unnar lifandi, kippa þær svo upp á
niðurstöður eða snæri og geyma þær
VETRARSÍLD — í janúarmánuði veiddist meira af Faxasíld en dæmi eru
til um áður á sama tíma. Hafa margir bátar fengið mikinn afla, og sagt er
að hásetahlutur á einum bátnum í þessum mánuði sé um 60.000 kr. Nokkuð
af síldinni hefir verið flutt út jafnharðan og selt í Þýzkalandi fyrir mjög
sæmilegt verð. — Síldin var víða, en safnaðist þó sums staðar í smáhnappa.
svo að skammt var milli veiðibátanna, eins og sjá má hér á myndinni, sem
tekin var úti í Faxaflóa. (Ljósm. Ól. K. Magnússon).
þannig í sjónum fram undan vör-
unum. Ekki lifði gráslemban undir
þessum skilyrðum meira en 1—2 sól-
arhringa. Sá, er upp á þessu fann,
hét Gísli og var Benediktsson, ættað-
ur úr Álftafirði. Vegna þessarar frum-
legu beitugeymslu fekk hann kenn-
ingarnefn og var gat-í-kamb kallað-
ur. — (Frá Djúpi og Ströndum).
Það tekur yfir.
Hjá séra Hallgrími Thorlacius í
Miklagarði var gamall maður, sem
Eldjárn hét. Einu sinni kom prestur
til hans og spurði í glettni: „Þykir
þér ekki leiöinlegt, þegar þú ert
spurður að heiti, að þurfa að segja
að þú heitir svo ljótu nafni?“ —
„Jú, að vísu“, svaraði karlinn, „en
ekki tekur nú betra við þegar eg
þarf að segja hvers son eg er“. En
hann var Hallgrímsson. Hafði prestur
gaman af svarinu og gekk brosandi
í burtu.
Krýsivíkur-Guðmundur.
Guðmundur Bjamason hét hann og
var ættaður úr Breiðafirði. Hann mun
hafa flutzt til Krýsivíkur 1827. Þar
reisti hann býlið Læk og bjó þar og
síðar í Garðshorni. Meðan hann bjó
þarna færði hann frá á hverju vori
og flutti lömbin inn í Lambatanga í
Kleifarvatni. Einu sinni rétt eftir frá-
færur sluppu ærnar í þoku og kom-
ust inn undir Lambatanga, þar sem
lömbin voru. Þegar þau heyrðu jarm-
inn í ánum, stukku þau öll, 50 að
tölu út í vatnið og drukknuðu þar.
Guðmundur reiddi lambskrokkana
heim í Garðshorn, rak í þá fótinn þar
sem þeir lágu á túninu og sagði: „Þar
fóruð þið að fara hægar, nú ræð eg
við ykkur“.