Lesbók Morgunblaðsins - 03.05.1964, Blaðsíða 7

„Uún er í máladcild og heíur
þótt vel liðtæk í viðureigninni
viff latinuskræffurnar . . . . “
Hún heitir Elísabet Björk
Snorradóttir. Myndin er úir
Skuggsjá, myndabók dimit-
enta.
Auffbergur Jónsson, ármaffur.
„Affspuxffur um áhugamálin
svarar Aubbi, aff þau séu frem
ur fátækleg, en taka vilji hann
fram, að sitt ]íf og yndi sé að
fá sér lúr“. (Úr Skuggsjá).
Dimission að Laugarvatni
remanentes, á göngum og í
stigum. Það var sungið, hróp-
að húrra, og skrautlitum rúllu-
ræmum, confetti, var varpað
yfir stúdentsefnin.
Síðan lá leiðin heim til kenn-
aranna. t>eir búa allir í nánd
við skólann að sjálfsögðu og
vegalengdirnar ekki það mikl-
ar, að grípa þurfi til dráttar-
véla og heyvagna, eins og stúd-
entsefni í Reykjavík gera. í>að
var gengið í prósessiu með
skólafánann, hvítbláinn Einars
Benediktssonar, í broddi fyik-
ingar. Fyrir utan hús kennar-
anna voru flutt þakkarávörp og
sumir þeirra þökkuðu fyrir sig
með því að bjóða upp á kaffi.
Seinna um daginn færðu þeir
stúdentsefnunum glaðning. Það
voru vetrareinkunnirnar.
Um kvöldij? var hátíð í
skólasalnum. Hátiðin hófst með
embættismannaskiptum. Þeir,
formlega af þeim, en aðrir tóku
við. Þeir munu stjórna félags-
starfseminni næsta vetur. Að
því loknu flutti' fráfarandi
Stallari, Grétar Guðmundsson,
ræðu. Stallari er heiti á for-
manni skólafélagsins.
Þessu næst stigu stúdentsefni
á stokk og fluttu ávörp á öll-
um þeim tungumálum, sem þau
hafa numið í skólanum. Guð-
mundur Garðar Pétursson
mælti á dönsku, Þórunn Skafta
dóttir á ensku, Jón Þorsteins-
son á þýzku, Hildigunnur Hlíð-
ar á frönsku og Valgerður Hall
grímsdóttir á latnesku. Þóttu
ræðumenn málsnjallir með af-
brigðum, enda var þeim óspart
klappað lof í lófa.
Eiríkur Guðnason, sem tók
við embætti Stallara, mælti
kveðjuorð til dimittenta, en
síðan hófst svokallaður dimitt-
entaþáttur. Var þátturinn í frá-
sagnarstíl, kryddaður athuga-
Sælublandin er sú til-
finning, sem grípur
um sig hjá fjallgöngumanni,
þegar hann allt í einu verð-
ur þess var, að aðeins örfáir
metrar eru eftir, þar til
efsta tindi er náð. Tindur-
inn, sem verið hefur hans
takmark í langan tíma, blas-
ir nú loksins við.
Vafalaust hefur örlað á ámóta
tilfinningum hjá fjórðubekking
um í Menntaskólanum að Laug-
arvatni, er þeir risu úr rekkju
laugardaginn 18. apríl. Samt er
ekki örgrannt um, að sú sæla
hafi verið blandin nokkrum
trega. Þennan dag var siðasti
kennsludagurinn þeirra. Kveðju
etundin var runnin upp. Dim-
ission.
0 rðið ' Dimission er
dregið af iatnesku sögninni
dimittere, sem merkir að senda
burt. Er með þessu átt við, að
skólinn sendi fjórðubekkingana
é braut, brautskrái þá.
Starf ármanns, sem gegnir
hlutverki vekjaraklukku á
heimavistinni, var óvenju fyrir-
hafnarlítið þennan morgun.
Flestir voru þegar vaknaðir,
enda skein sólin inn um glugg-
ana. Úti fyrir glampaði á silfur-
tært vatnið, sem staðurinn dreg
ur nafn sitt af.
Þeir voru léttir í spori, fjórðu
bekkingar, stássklæddir í tilefni
dagsins, þegar skólabjallan
glumdi, og óvenju snöggir að
koma sér fyrir í kennslustof-
unum. Kennararnir komu til
þeirra, einn af öðrum, opinber-
uðu próftöfluna, gerðu grein
fyrir námsefni fyrir stúdents-
prófið og þökkuðu fyrir sam-
veruna siðustu fjögur árin.

Menntaskólinn að' Laugarvatni
Þ
M i
egar fjórðubekkingar
gengu úr kennslustofum sinum
hinzta sinni, stóðu skólasyst-
kini þeirra, er eftir munu sitja,
sem gegnt höfðu virðúlegum
embættum í skólalífinu, létu nú
Meimtaskólanemar aff Laugarvatni halda svokallaff „beat-ball“ einu sinni á vetri. Hér eru nokkr
ar yngismeyjar á dansleiknum — taliff frá vinstri: Viktoria Ketiisdóttir, Jóhanna Haraldsdótt-
ir, Sigurborg liilmarsdóttir, Drífa Pálsdóttir, Arnbjörg Guffmundsdóttir og Jónas Ragnarsson.
semdum, þar sem dregnir voru
fram veikustu punktar í fari
stúdentsefnanna.
Þ annig leið þessi dagur,
síðasti kennsludagurinn. Nú er
lesið af miklu kappi í Mennta-
skólanum að Laugarvatni. Tak-
markið er á næsta leiti: stúd-
entsprófið, iykillinn að æðri
menntastofnunum.
a. i.
I
JC. tölublað 1964
LESBOK MORGUNBLAÐSINS 7