Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1966, Síða 5

1 u
Tómas Guðmundsson:
VIÐ HÖFNINA
Hér heilsast fánar framandi þjóða.
Hér mæla skipin sér mót,
sævarins fákar, sem sæina klufu,
og sigruðu úthafsins rót.
Og höfnin tekur þeim opnum örmum
og örugg vísar þeim leið.
Því skip er gestur á hverri höfn.
Þess heimkynni djúpin breið.
Hér streymir örast í æðum þér blóðið,
ó, unga, rísandi borg!
Héðan flæðir sá fagnandi hraði,
sem fyllir þín stræti og torg.
Sjá skröltandi vagna og bíla, sem bruna,
og blásandi skipa mergð.
Tjöruangan, asfalt og sólskin
og iðandi mannaferð.
— Og skipin koma og skipin blása
og skipin fara sinn veg.
Dreymnum augum eftir þeim starir
æskan þegjandaleg.
í huganum fjarlægar hafnir syngja.
Það hvíslar með lokkandi óm:
Rússland, Asía, England og Kína,
Afríka, Spánn og Róm. —
En hátt yfir umferð hafnar og bryggju
og hátt yfir báta og skip,
sfinxi líkur rís kolakraninn
með kaldan musterissvip.
Hann mokar kolum og mokar kolum
frá morgni til sólarlags.
Raust hans flytur um borg og bryggjur
boðskap hins nýja dags.
Hann læsist í gegnum umferðaysinn.
Hann iðar í bílanna þröng.
Undrandi kolakarlarnir hlusta
á kranans máttuga söng.
Eitthvað, sem skeði, sló örstutt glampa
á augun þreytt og köld.
— Þarna kom Súlan og beygði yfir bæinn.
Botnía fer í kvöld.
i
í
i
I
i
i
l
22. maí 1966
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 5