Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1966, Qupperneq 7
* tft &> i *j ít- ? > t * *-**.
Víðförli var nú kominn að
umferðarmiðstöðinni, sem
hafði verið stækkuð frá upphaf-
legri mynd sinni. Sá hann þaðan
yfir gamla flugvallarsvæðið, er
svo mikið hafði breytzt. Millilanda-
flugið hafði fyrir löngu verið flutt
að öllu leyti til Keflavíkurflugvall-
ar. Hins vegar þótti Kefl-
víkingum nóg um hávaðann að
næturlagi af umferð hinna stóru
þotna Loftleiða, sem taka 500 far-
þega. Innanlandsflugið hafði svo
fyrir allmörgum árum flutzt út á
Álftanes. Þar var flugvöllurinn
hvorki svo stór né umferð svo mik-
il, að til baga væri fyrir Bessastaði
eða aðra byggð á nesinu. Gamla
flugvallarsvæðið hafði skipzt í
marga hluta. Grænu svæði hafði
verið aukið við garðinn á Öskju-
hlíð, Tjamargarðurinn hafði verið
stækkaður til suðurs og háskólan-
um hafði bætzt land. Einnig voru
þama aðrir skólar og stofnanir, svo
sem stór tækniskóli. Miðhlutanum
var enn óráðstafað, en syðsti hlut-
inn var að byggjast háum íbúðar-
húsum, þar sem útsýni var bezt
út á Skerjafjörð. Garður var svo
með ströndinni og sjóbaðstaður í
Nauthólsvík, er hitaður var upp á
sumrin með hitaveituvatni.
Áfram var haldið meðfram Land-
spítalanum og upp að Miklatúni.
Aðalumferðaræð borgarinnar var
Miklabraut og Hringbraut. Á níu
gatnamótum hennar höfðu verið á-
22. maí 1966
ætluð meiri háttar umferðarmann-
virki með brautum á tveimur hæð-
um og nauðsynlegum lykkj um til
hliðaraksturs. Á árinu 1983 vom
flest þessara gatnamóta fullgerð.
Miklatorg hafði verið fyrst, en
þama frá Miklatúni mátti sjá gatna
mótin við Lönguhlíð. Kjarvalsstað-
ir höfðu risið á túninu, og þar var
kominn einn fegursti garður borg-
arinnar, (mynd 10), með hljómsveit
arpalli, höggmyndagarði, lista-
mannaskála, veitingahúsi og fjöl-
breytilegasta gróðri.
Næsti áfangastaður var
Öskjuhlíð. Ofan á gömlu
hitaveitugeymana var komið veit-
ingahús, er var þeirrar náttúru, að
það snerist í sífellu, svo að gestir
gátu notið útsýni í allar áttir, þótt
þeir sætu á sama stað. Tók umferðin
15. mín. svo að fólk varð ekki vart
við hreyfinguna, nema hvað útsýni
snerti. Víðförli þóttist nú eiga skil-
ið kaffi og meðlæti og ákvað að
líta inn í þennan sérstæða veitinga-
stað, (mynd 11).
Svo athyglisverður sem hinn
hreyfanlegi efri hluti var, þá var
neðri hlutinn það ekki síður. Svæð-
inu milli geymanna hafði verið
lokað og því breytt í stórfenglegan
aldingarð. Þarna voru bornar fram
veitingar og haldnar skemmtanir,
og hver hluti garðsins hafði' sinn
sérstaka svip, er var gerður enn
ævintýralegri með hugvitssamri
lýsingu. Var sem gestir væru kornn
ir í hin sígrænu sólarlönd, nema
hvað hitinn var hæfilegur, og eng-
inn þurfti að óttast bit gleraugna-
slöngu eða að verða étinn af tígr-
isdýri. Var garðurinn sannarlega
undur mikið á norðurhjara verald-
ar. Uppi var svo útsýnið, eins og áð-
ur segir. Gamla flugvallarsvæðinu
hefur verið lýst, og svo gat að líta
Flóann, Esjuna, Áusturfjöllin,
Hafnarfjörð og Keili. Og álverk-
smiðjan malaði í friðsæld við
Straumsvík.
Klukkan var nú orðin hálf-
fimm og enn drjúgur spöl-
ur eftir. Næst lá leiðin í nýja mið-
Frh. á bls. 10
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS J