Lesbók Morgunblaðsins - 19.05.1968, Blaðsíða 16

■ fgKuP aSjJJV HiMOR RR V Bír tm 1 1 ^ <# ra f?í)i
'i, .. KflN UÍL
i'S' %
£LO|- Vl£> rrtLfí
erxTft KIÖKK- UKlUM TflPLR ÍK£iF-
(,M,r >IF F-ti7R
m HLU1-I JMM
j mteii Sf-Ó RU- 9RvTt 'aSVm OKVKIIÍ IN
'1 L'FtT FLtTrfi Hflú- MVfr/
UM L 'IKfl/W HLMTflHlJ MCO- fÆDDi/R. 4 Rm ffKUR
J EKKK r/eiHtr GfSLU- ; ►
flttoAT- UR- 1 N d • í/ EMDlMÍ
Ljj TflRP- ei6M- UK\ J
rm //g#; - ;9íJ 5ÆÍ.- CitcTI ■
111. [ e kk i ypiKi w
FlSKl- MfldM
MWIIJ- NflFK (j£LT VLfiÐ fítp
!N ÍKIP FRUM- EFpl K\/£U- D9R
VflJf7' yeu- £NV- INÁ TfíNO OJoK- lUfífí
tð f)RK Piftl fJÚ TÓMU BFkK- ,RM-
Kveiic- MR ífím- OfífíO
m lírttfV- H N + M EFhJl þhHtc UÐ NflFNS Vrtfflu”
nu> sim (rof HurJ fólgin HIMT IHfí tUERLf) OþOKr K'hhJ
> yCoNfí env-
FoR- ÚfíFM F?£? 1 leipi - - i-RND
(feu.- UIZ róNk Ktiem
FSLÐ1 Hád
rJfíFþJS -tflFKV- *■ > U/4Í.VIÐI
Öff' u Cé»f< Þv'ruR eúú >
ru HÆO- ííMMfl

Lausn á síðustu krossgátu
-fiL -•’*! SE ■ M S-l c o- c| ■ £‘| 'Ck 1 u 1 //
70 -i K* f*l X & c -i -4 o' -v T1 >■ > % f3/
xt> c 31 O - % r r — f» 79 - z íU‘ r 3 r 3>' X Z|2f % l>
7» 33 73 -1 7ð o' H ? .H* n\ Z < 3 <-í' * -li /0 a -4 c * ms=mF^Cr)
•x " Z XI i Á 70 >' H — r * -< o n5 3 x > ** 1 I |0 Þj rí-
70 3» z O > »7 Á> C G o' M 70 X Va f! i X C -» in -0 2e'

X = f»Vb *•- a •* 4J* 7> ;v 3 c -•' 3 C z 33 c - H r -t -1 < X u III
» X os I|| o' 2 3> c«j S r- LÍ.Í z Z - r o' -« V* X | > -4 t/* - -4 -CN tp.
T) 3» > 2 O' | >3 3 7> — x> 1 c Z 3> 70 X X V *» sy > ■i » C %
I 2 C 2 3) 3 n Z f;5s o' s> c. c <-r, p 2} V X 5 » i z. 3 c > r
tx\ *% •Z — r S 2 5* Z on C- Tá -i iA 5> > ■A 1 Ijí B r X) < ao* r 2V 2 * X %1
— © ! 1 3> z c- »' 5fjí 3 70 3> tl < o O - a> 3 s > ;© 2» 1 I
-4 z •z 33 ■*> o' M s (A 7« o T> <r- * - < <r - r~ > -4 » S I 2- 5*1
53 z 3»!-4 i|t -i 3> "OJ ’JÍÍ 3» 0* 10 5> z 5) -t 00 > O* Þ' z 3>
Hér feir á ©ftir spil frá heimsmeisrt-
arakeppni milli Englands og Bandaríkj-
aniua. Sýnir spil þetta að frægir spii-
arar eins og emski spiiarinn Boris
Schapiro og bandaríski spi'larinm Sam
Stayman geta líka gert skyssur eins og
venjulegir spiianar.
Norður
S. 6-3-2
H. K-10-5-3
T. Á-9
L. Á-10-6-2
Vestur
S. Á-K-9-7
H. G-9-6-4
T. --------
L.
D-9-7-4-3
Suður
S. D-G-10-5-4
H. Á-D-8
T. G-6-3
L. K-G
Austur
S. 8
H. 7-2
T. K-D-10-8-7-5-4-2
L. 8-5
Staymam sat í suður og var sagnhafi
í 4 spöðium, sem Vestur (iSchapiro) hafði
dobliað. Veistuir lét út iaufa 4 og sagn-
hafi fékk siaginn á gosann.
Augljóst er að látl sagnnari næst trt
háan spaða og haldi síðan áfram með
spaðann þá gefur bamn aðeins 3 stegi
á spaða og vinnuæ spilið. Hann getur
losnað við tígul heima í laufa ás og
4. hjiartiað í borði.
Stayman vaildi ekki þessa leið. Hanin
ttét út spaða 4 og austur féfck slaginn
á áttuna sér til mikillar undrunar.
Austur lét út tíguikóng og nú gait vesit
ur trompað með spaða 9 og tryggt tap-
diaginn. Nei! Schapiro vattdi að gefa
lauf í, en nú var sagnhafa nóg boðið.
Hann drap með tígiulás, lét út tromp og
hélit síðan áfram með trompin og A.-V.
fengu aðeins 3 slagi á tromp og spilið
vannst á óvenjuiegan hátt.
Krafan um byggingu fleiri dag-
heimila hér í borg er orðið nokkurs
konar eilífðarmál hjá ýmsum
kvennasamtökum hér í borg og
öðrum aðilum sem láta sig málefni
barnagœzlu skipta; vandkvœðin
sem skortur dagheimila veldur
verða œ augljósari og þó er eins og
lítið sem ekkert gerist í þessum
málum. Langir biðlistar liggja hjá
forstöðukonum dagheimilanna og
mörgum sem þar bíða verður aldrei
hægt að veita úrlausn.
Þessi mál eru oft rœdd af svo
miklum tilfinningahita að kjarni
málsins hverfur og umrœður bein-
ast frekar að ýmsum bollalegging-
um öðrum þó skyld séu að vísu eins
og t.d. því
I hvort móðirin
■ eigi að vinna
úti eða ekki;
■ hvort barnið
I sé ekki bezt
geymt heima
■ hjá sér? Vill
I þá oft gleym-
'm "1 g 'l ast að mál-
I efni barna-
gæzlu hér eru
alls ekki kom-
in á það stig að slíkar umrœður
séu tímabærar. Enn eru dagheimili
það fá að konur „með fyrirvinnu“
eins og það mun heita á opinberum
skýrslum koma alls ekki til greina
þegar á að úthluta plássum á dag-
heimilum. Rétt er að leggja áherzlu
á að þœr mœður sem oft verður að
synja um pláss fyrir börn sín á dag-
heimilum eru konur sem af brýnni
nauðsyn verða að stunda atvinnu
sína til að sjá þessum sömu börn-
um farborða. Meðan svo er, er
vissulega tómt mál að tala um að
fresta byggingu fleiri dagheimila
þangað til það sé félagslega sann-
að að dagheimili séu börnum holl
— úr því önnur og betri úrlausn
er ekki fyrir hendi. Hvenœr verð-
ur nœgilega félagslega sannað að
einhvers staðar verða börn að vera?
Einstœðar mœður munu samt
vissulega ganga fyrir um pláss fyr-
ir börn sín og mér er kunnugt um
að forstöðukonur dagheimilanna
reyna eftir megni að leysa úr
mestu vandkvœðunum og lilýtur
ra
það þó að vera erfitt og vanþakk-
látt starf að skera úr um hvar
þörfin sé mest.
Dagheimilin hafa einnig reynt að
veita úrlausn háskólastúdentum
sem þangað leita eftir plássi fyrir
börn sín en þörf þeirra er einnig
brýn. Mun þó svo komið að mjög
verður að draga úr þessari aðstoð
við háskólastúdenta og er mér tjáð
að prósentutala þeirra plássa sem
úthlutað er til barna háskólastúd-
enta fari árlega minnkandi. Mun
stjórn Sumargjafar hafa gert Stúd-
entaráði Háskólans aðvart um þessa
þróun. Nýlega var fœkkað börn-
um á einu dagheimilanna hér í
borg vegna þess að álag var of
mikið og aðstœður töldust ófull-
nœgjandi fyrir svo stóran barnahóp
sem þar hafði verið. Lengdist þá
enn biðtími þeirra sem gert höfðu
sér vonir um úrlausn þar og mun
þetta hafa komið harðast niður á
háskólastúdentum.
Hér er vart um að sakast við
stjórn Sumargjafar eða forstöðu-
konur einstakra dagheimila. Dag-
heimilin geta einfaldlega ekki sinnt
brýnustu þörf. Borgaryfirvöld þurfa
auðvitað að gera stórátak í þessum
málum en hitt virðist mér aftur á
móti ekki sjálfsagt að œtla borginni
einni það hlutverk að leysa vand-
kvœði háskólastúdenta sem koma
hingað hvaðanœva af landinu. Á
vegum háskólans sjálfs verður að
rísa dagheimili svo foreldrar geti
lokið námi og stundað vinnu án
þess að þurfa jafnframt að hafa
áhyggjur af velferð barna sinna
umfram aðra foreldra. Mér virðist
eðlilegast að ríkið veiti hér fjár-
hagslegan stuðning en aðild þess að
barnáheimilisrekstri mun nú sára-
lítil miðað við framlag Sumargjaf-
ar og borgarinnar. Og vœri ekki
hægt að ýta við Stúdentafélögum
sem starfa víðs vegar á Xandinu?
Væri það ekki einmitt verðugt
verkefni fyrir þessi félög að
breyta svolítið starfseminni í þá
átt að þau verði jafnframt fjár-
öflunarfélög til styrktar sjálfsögð-
um félagslegum þörfum háskóla-
stúdenta?
Svava Jakobsdóttir.