Lesbók Morgunblaðsins - 15.06.1969, Blaðsíða 1
MALCOLM MUGCERIDGE RÆÐIR VIÐ
HINN HEIMSKUNNA YOGA OG LÆRI-
MEISTARA BÍTLANNA í INDVERSKRI SPEKS
Maharishi Mahesh
MENN MEGA ÞÁ ETA OG DREKKA ...
í Evrópu hefur áhugi
ungs fólks og raunar
fólks á öllum aldri fyrir
ýmiss konar hugarþjálf-
un aukizt mjög á síðari
árum. Sú vitneskja að
Bítlarnir höfðu gerzt
lærisveinar Maharishi
Mahesh Yoga hefur ekki
átt lííinn þátt í því, að
vekja athygli manna á
þessum iðkunum.
Fer hér á eftir viðtal,
sem hinn heimskunni
rithöfundur og blaða-
maður Malcolm Mugge-
ridge á við Maharishi
Mahesh Yoga.
Mugigeridge: Dulispeiki Hind-
úa býður meinlætalíf, er ekki
svo?
M.M.: Rétt er það.
Muggeridge: Þér aiðlhyliizt
ekki meinlætalíf?
M.M.: Menn þurfa ekki að
lifa meinlætalífi til þess að lifa
flekklausu lífi.
Muggeridge: Að hve miklu
leyti samræmast lífsnautnir
þeim lífsvenjum sem þér boðið?
M.M.: 200%.
Muggeridge: Menn mega þá
eta, drekka .. .
M.M.: Vitanlega, það er lif-
ið.
Muggeridge: Kristnin kennir
að hófsemin skerpi skilninga-
vitin. Meinlætamanninum mætti
t.d. líkja við hlaupara, sem
þjálfar líkama sinn með æfing-
um.
Hiauparinn safnar
kröftum við þjálfunina.
Muggeridge: Mér skilst þá,
að til þess að öðlast andleg-
an skilning þurfi menn að
safna andlegum kröftum á sama
hátt.
M.M.: Allir menn geta safn-
að andlegum kröftum, jafntrík
ir sem fátækir, hvort sem þeir
búa í höll eða hreysi.
Muggeridge: En menn verða
að hafa sjálfsaga. Tökum ein-
falt dæmi: Maður sem borðar
ósköpin öll. Sljóvgast hahn
ekki andlega?
M.M.: Vitanlega.
Muggeridge: Hann verður þá
að borða minna. Takmarka át-
ið eitthvað?
M.M.: Ekki vil ég nú segja
að takmarka átið, heldur þjálfa
skynfærin til að starfa eðlilega.
Muggeridge: Hann yrði þá að
leggja einhveir „höft“ á mat-
arlystina?
M.M.: Ég myndi ekki orða
þetta ,,höft“. Eins og ég sagði á
hann að þjáifia sikiiniinigiavitin
þannig, að þau starfi eðlilega
og veiti honum fullnægingu,
því „höft“ eru óeðlileg.
Muggeridge: Mér eru þau nú
alveg nauðsynleg. Ég er að eðl-
isfari gráðugur nautnaseggur,
og ef ég léti stjó'rnasit aif græðig
inni, myndi ég eta eins og svín.
M.M.: Það gera menn þegar
græðginni er ekki haldið í eðli
legum skefjum.
Muggeridge: En hvað er eðli-
legt?
M. M.: Maður á að láta
skynsemina ráða og hugisa rétt.
Muggeridge: Tökum nokkur
almenn dæmi. í Bandaríkjunum
og á Norðurlöndum er t.d. sí-
fellt verið að livetja almenn-
ing til aukinnar neyzlu matar
og drykkjar. f þessum þjóðfé-
lögum eru menn vandir á að
dekra við sjálfa sig, í stað þess
að temja sér nokkurn aga í mat
og drykk. Hvert sem litið er
blasa við auglýsingar: Drekkið
þetta! Drekkilð hitt! Ttroði'ð í
ykkur meiri mat!
M.M.: Já, það er einmitt það.
■Muggeridge: Það liggur í aug
um uppi, að þetta getur ekki
leitt til andlegs skilnings eða
andiegrar fullnægju.
M.M.: Höft eru ævinlega
þránduir í götu framfara. Við
Bandaríkjamenn og Norður-
landabúa segjum við aðeins:
njótið alls, sem hugur ykkar
girnist í lífinu, en þjálfið and-
legt og líkamlegt þrek ykkar,
svo að lífsnautnin geti orðið
fullkomin. í daglegum athöfn-
um eiga menn að hafa kjöl-
festu in.nri vizku og innri fuil-
sælu. Við viljum ekki skerða
athafnafrelsi manna, heldur
gefa því kjölfestu, til þess að
jafnvægi haldist. Og þessi kjöl-
Maharishi Mahesh: „Meinlæ.’alíf er ekki leiðin til guðs.“
festa, sem við nefnium svo, eyk-
ur þrekið, skerpir gáfurnar og
veitir manninum miklu dýpri
fullnægju.
Muggeridge: f ljósi þess,
sem þér hafið nú sagt, hljótið
þér að líta svo á að allir mein-
lætamenn kristninnar, allt frá
heilögum Ágústínusi til Tol-
stoj hafi vaðið villu, þegar þeir
buðu að holdið yrði að deyja
svo að andinn mætti lifa?
M.M.: Sú kenning kemur
ekki aðeins fram í kristnánni.
Hún er einnig vel þekkt í Ind-
landi. Ég lít svo á, að hún sé
röng túlkun á hinni upphaf-
legu kenningu. Þessa kenn-
inigu verður að endurskoða í
öllum trúarbrögðum. í hindúa-
trú, kristinni trú og múhameðs-
trú. Þessi túlkun spillir nefni-
lega daglegu fjölskyldulífi
manna og setur því skorður. Á
hinn bóginn er þessi kenning
ágæt fyrir einsetumenn.
Þeir fjölmörgu spámenn, sem
kenndu, að menn yrðu að hafna
öllum veraldargæðum til þess
að lifa anidlegu iiífi, vissu
ekki að lífið er bæði and-
legt og efnislegt. Lífið er að
ytra búningi efnislegt, en
kjarni þess er andlegur. Það
þarf að kenna þá tækni, að
lifa andlegu lífi í efnislegum
heimi og auðga þannig lífið
þessu má ná með strangri ein-
beitingu hugans.
Muggeridge: Já, en ef menn
vilja skilja andlegt líf verða
þeir að breyta eftir kenningu
Nýja Testamentisins.
M.M.: Nýja Testamentið á
ekki að loka dyrum að neinu
lífsviðhorfi. Það á að gefa inn-
sýn í hið raunverulega líf, svo
að maðurinn geti orðið sannur
og breytt í anda guðs almátt-
ugs. Það kennir margra grasa í