Lesbók Morgunblaðsins - 21.06.1970, Side 6

SVIPMYND
Clara
Pontopp-
idan
leikkona með
langan og lit-
ríkan feril ad
baki, skemmti-
kraftur á
níræðisaldri og
gestur á
Listahátíðinni
Án efa er Cliara Pontoppi-
dan mesta og virtasta leifckona
Dana nú. Þaiu eiru nefnd í
siöimu .andrá Poui Reumert, Bod
ii Ipsen og Cilara Pontoppidan.
Fáar diainsikar leikfcioniur hafa
fa'gnað slífciuim siigr'Uim isem íhiún,
all-ar götur síðian (hún iék sitt
fyrsta hliutverk, ToVe í leikri.t-
íniu ,,Gurre“ eftir Holgier Drach
man, árið 1901. Þá var hiún
taepra átján ár.a gömul. Hún hef
ur náð 'þeim óven.juleiga áfanga
. að geta haldið upp á 6'5 ára
lei'kafmiæl'i, af slíku getia fáir
S'tátað. Hún hefur lieikið aflítfi
og sál, gneiistandi hæfileifcum
og óviðjafnanlegu innisæi. Hún
er nú 87 ára gömiull, hárið hvítt,
bakið to'kið að bogna og and-
itið markað rúnum langrar ævi.
En sjarmi hennar og andle'gur
styirkur er hinn sami; aldurinn
hefur veitt henni þá f'eigurð,
siem þedm einium hliotiniaisit, sem
háð hafa laniga 'lífsbariát'tiu án
þes'S að brotna, 'aildrei mifcla'St í
.veligengni.
Hún fæddiat í Kaupmanna-
höfn þann 23. apríl 1883. For-
ei'drar hennar voru H. Rasimuns
sen, kaupmaðlur og Sara Caro-
line, kona hans og áttu þau
aðra dóttur, nok'krum árum
eildri. Hjónaband foreldra henn
ar gekik b'rösul'eiga oig lolkis sá
móð'ir hennar sitt óvæ<nna og
sikiildi við mann sinn og barð-
ist ein áfram með dætumiar
tvær. Ciara komist í baLlett-
skóla Konuniglega leilkhúissins
barn að .aldri og dan.saði í fjöl-
mörgium nem'endasýninigum, svo
og 'tók hún þátt í ýmsium sýn-
ingum lei'khúissins. En þó að
hún hefði yndi af balilettin'Um
hafðii þó vaknað sterkur leik-
listaráhugi hjá henni og hún
tók fegins hendi, en auð-
mjúfc oig kvíðiin við hluitverki
Tove 'þagar henini var' boðið
það. Skörnmu áður hafði verkið
werið leikið í Nonegi og fór með
það Johanne Dybwad, ein
framista leikfciona þar í landi.
Þeissi skipan óþetoktrar, korn-
ungrar ballerín.u í avo vanda-
saimt hlutverk vakti ósfcipta at-
hy.gli. Gagnrýnin varð lioflsam-
legri en hún hafði sjálf þorað
að -na „ekki var um sjálf-
sta_ .a listsiköpun að ræðia“
sagði á einum stað“ en leifckon
an gædd vissum ljóð.rænum
þokka, sem léði l'eik hennar
furðlumikla fylilin'giu,“ „le.ikur
hennar var ungimeyjarijeigur, fín
gerður, en dálítið maigur og inni
hald'slau®, avo að erfitt er að
ráða nafckuð um hæfileiika þess
arar unigu stúiliku" „ótvíræða
hæfileilka heflur hún til að bera
og í leiiklhú'S'iiniu eru mifcliar von-
ir við Ihaina bninidniair.“
Sinn fyrsita uimt'aliS'V'erða sig-
ur vann hún í hluitwerki Puks í
Jónsime's'sunæturdrajuimi árið
1910 og næsita áratug á eftir
festi hún aiig æ betur í isessi í
dönsfciu leifchiúisilífi. Hún lék alilt
frá viðalitlum dr'engj'ahlutwerk
Q LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
21. jún'í 1970