Lesbók Morgunblaðsins - 08.11.1970, Blaðsíða 1

Lesbók Morgunblaðsins - 08.11.1970, Blaðsíða 1
Samstundis og ég sá fyr- dyraþrepin inn i mannþyrping- ir mér mannf jöldann í rökkr- una í þröngum garðinum. inu fyrlr utan húsið í Peking, Svartri málningu var skvett vissi ég hvað á seyði var. Þetta yfir mig.— hún gegn.vætti skyrt ár, sem menningarbylting una mína og stuttbuxurnar, Ráuða Kíná hafði geisað, rann niður bera fótleggi mína höfðu Raúðu varðliðámir feng- ofan í sokkana og skóna. Lími ið á sig orð fyrir ofbeldis- og var klesst á bakið á mér og ljós kúgunaraðgerðir. Nú var öll rauðri auglýsingu skellt þar yf gatan troðfull af fólki, en sjón ir. Ég var teymdur um i mann- svið mitt náði aðeins til þrönginni með höíuðið þvingað þeirra sém stóðu á gangstétt- niður i bringu, en þeir æptu og inni á móti. Allra augu beind- öskruðu ýmis slagorð og börðu ust að hliðinu hjá mér. . mig með hnefunum. Einhvers Fram að þvi hafði ég verið konar tjöru og fiður meðferð á að skrifa grein inni á skrif- nútíma Peking visu, geri ég ráð stofu minnd. Ég var niðursokk- fyrir. inn í ritstörfin og tók i fyrstu Ég var dreginn aftur upp á aðeins óljóst eftir hávaða á iágar tröppurnar frá húsdyr- götunni fyrir utan. Enda þótt unum niður i garðinn. Þar var mér væri ljóst að ég var „auð- mér komið fyrir í þeirri stöðu veld bráð“, lokaður inni i húsi er þeir álitu viðeigandi fyrir mínu í Peking, bjóst ég í raun- þá athöfn er ráðgerð var. Ég inni aldrei við frekari vand- Var „jet-planed“, en það kalla ræðum, sennilega út frá þeirri Kínverjar hina sársaukafullu órökrænu ályktun, sem stöðu sem fórnarlömbin eru okkur er öllum sameig- þvinguð í á slíkum „baráttu- inleg, að „það-getur-ekkert-al- fundurn" til refsingar fyrir varlegt-komið-fyrir-mig.“ > Það and-Maóiska glæpi. var þvi með hálfgerðri gemju Höfuð mitt var keyrt niður í yfir því að vera ónáðaður við tæpan hálfan metra frá jörðu einbeltingu hugans, sem ég og handleggjunum þrýst aítur hætti loks að vélrita til að fyrir mig og upp á við þar sem ganga úr skugga um hvað lát- þeim var haldið kyrrum. Stell- unum ylli. Ég gekk í gegnum ingin er ýkt eftirliking af svefnherbergi mitt og að bað- stöðu sundmanns, sem hann herberginu, þar sem sást úr tekur andartak á laugarbarm- giugga 15 fet niður á dimma inum áður en hann stingur sér götuna. Klukkan var um í langri, grunnri dýfu er sund- ellefu að kvöldi dagsins 18. keppnin hefst. Staðan er strax ágúst 1967. mjög óþægileg og sársaukafull Þegar ég kom auga á mann- er frá liður. Mannfjöldinn, sem fjöldann, hljóp ég aftur gegn- öskrað hafði óhemjulega, um svefnherbergið inn i skrif- hljóðnaði um leið og einn stofuna til að hringja í brezku Rauðu varðliðanna hóf að lesa trúboðsstöðina og segja þeim að „afbrotalistann". Túlkur kall- verið væri að ráðast inn til aði þau upp á ensku, en vegna mín. Það myndi ekki koma að líkamsstellingar minnar og neinu gagni, en hið eina, sem reiðihrópanha, sem fylgdu ég gat gert var 'að láta hverjum lestri, gat ég litið einhvern vita. En þegar ég heyrt. Ég varð fljótlega stirð- gekk yfir stigapallinn á leið ur og sár í bakinu, en ef ég inn í skrifstofuna, heyrði ég i-eyndi að rétta aðeins ofurlít- múginn brjótast inn um hús- ið úr því, öskraði Rauði varð- dymar úr húsagarðinum fyrir liðinn við hlið mér eins og villi utan og ráðast til uppgöngu í dýr, barði mig harkalega í mag stigann. Ég valdi símánúmerið ann og þvingaði höfuð mitt nið- um leið og brothljóðin og öskr- ur á við með steinbítstaki. Það in færðust nær í stiganum. En er mjög áhrifarík aðferð við að engin hringing heyrðist í núm- fá menn til að beygja sig sam- erinu. Ég held að skorið hafi an. Hann gerði það svo auð- verið á simaþráðinn áður en veldlega og eðlilega að hann árásin hófst. En ég var aldrei hlýtur að hafa haft mikla alveg viss um það vegna þess reynslu. Fundir af þessu tagi að á sama andartaki og ég áttu sér stað nótt og dag á með- hafði lokið við að velja an menningarbyltingin stóð símanúmerið, ruddust íyrstu yfir. tryllingslegu varðliðarnir upp Annar ofstækismaður hélt á stigapallinn og inn í herberg- handleggjum mínum beint upp og aftur og í þessari óvirðu- Ég man að ég jók enn á gný- legu stöðu var ég á meðan list- inn með því að hrópa kjána- inn yfdr afbrot mín var lesinn lega „Hypjið ykkur út héðan!“ upp. Endrum og eins heyrði ég um leið og þeir hrifsuðu sím- hrópin yfirgnæfa skarkalann: ann úr höndum mér, rifu síma- „Þú hefur drukkið áfengi í leiðslurnar út úr veggnum og húsi þínu.“ Djöflagangur. báru mig á grúfu niður stig- „Þú hefur meira að segja lát- ann. Mér var ýtt og hrint út í ið i ijós fyrirlitningu á papp- húsagarðinn. Ég hrataði niður írstigrisdýrinu, sem byltingar- í ágúst 1967 réðust rauðir varðliðar inn á skrifstofu Anthonys Grey, fréttaritara Reuters í Peking, og tóku hann höndum. Þannig varð Grey peð í tafli Maos og varð að láta sér lynda að dúsa í meira en tvö ár í fangelsi og næstum alltaf í einangrunarklefa. Hér á eftir fer kafli úr nýlega útkominni bók hans, „Fangi í Peking46 Anthony Grey 777 DAGAR í FANGELSI HJÁ MAO Fyrri hluti sveitirnar hengdu á hliðið hjá þér.“ Enn meiri djöflagangur. „Þú hefur læðzt um í hús- inu.“ Lætin færast enn í auk- ana. Ég var nefndur „Grey aft- urhalds blaðamaður." Eftir nokkra stund gat ég horft á spegilmynd mina í svita polli, sem myndazt hafði á steinþrepunum rétt fyrir neð- an nefið á mér. Svitinn lak nið- ur af andliti mínu, hálsi og herð um. Hið eina sem ég man eftir að hafa hugsað er hvort ég myndi komast hjá að kasta upp, þar sem hitinn, ásamt þrýstingnum af líkömum mann- anna í kringum mig og kvöl- unum i brjósti og baki, var far- inn að hafa áhrif á magann í mér. Ég hef enga hugmynd um hversu lengi ég var í þessari stellingu. Um leið og höfuð mitt var þvingað niður gat ég laum azt til að líta á armbandsúr- ið mitt, en ég get ekkert mun- að um hvaða tíma það sýndi. Þegar ég leit á það aftur sið- ar, var glerið á því grátt af móðu að innanverðu — en það gefur ef til vill nokkra hug- mynd um hita átakanna. Ég gizka á að þau hafi staðið um hálfa klukkustund. Ég geri mér sömuleiðis litla grein fyrir hversu margir æs- ingamenn þeir voru, sem gerðu innrás í hús mitt. Nokkrum dögum síðar síaðist talan 200 í gegn til erlendra aðila i Peking. Ég get sagt það eitt með vissu, að húsið og garður-

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.