Lesbók Morgunblaðsins - 19.05.1974, Side 4
SEM VEH EKKIALLT-
AF HVERSVEGNA ÞAÐ
ERHER
Sagt frá heimsókn í Barna-
deild Landakotsspítalans
Á barnadeildum sjúkrahúsa
er ekki lítils um vert, að litlu
sjúklingarnir finni hlýlegt
andrúmsloft í kring um .sig,
jf. ekki hvaS sízt vegna
u$^V»^ess að sumir þeirra,
og þá auðvitað sérstak-
lega þeir yngri, skilja ekki
alltaf, hvers vegna þeir
eru skyndilega þarna komnir,
og sjúkrahúsvistin getur þvi
. orðið þeim tilfinningalegt
álag að auki. Þess vegna eru
:0 meiri kröfur gerðar til starfs-
fólks barnadeilda en annarra
deilda á sjúkrahúsum. Oft
þarf að þurrka tár og hug-
hreysta og hafa ofan af fyrir
þeim, sem hressari eru.
ViS brugðum okkur f heimsókn á
barnadeild Landakotsspítala á dög-
unum. Klukkan er um tólf á hádegi,
læknarnir eru að Ijúka stofugangi og
það er hvíldartimi hjá litla fólkinu.
Sum börnin sofa vaert í rúmum sin-
um önnursitja uppi með leikföng og
bækur. Einn kappinn hefur brugðið á
-fiöfuð sér hlifðarhjálmi úr plasti eins
og þeir nota, sem skellinöðrum aka
og í annarri stofu er sjúkraliði að
hjálpa öðrum við að finna rétt hjól
Haraldur með stóra úrið um úlnliðinn.
undir bíl. Frammi á ganginum situr
snaggaralegur snáði með stórt arm-
bandsúr á litlum handlegg sem hann
litur á við og við. Hann hafði frétt að
von væri á Ijósmyndara klukkan tólf
og ætlaði sko ekki að missa af grfn-
inu. Þarna rikir vissulega góður og
hlýr heimilisandi.
Við setjumst með Bryndísi Jónas-
dóttur, yfirhjúkrunarkonu á deild-
inni, í lítið herbergi inn af „móttök-
unni". Á miðju gólfi stendur hátt
barnarún og i þvi Ijóshærð glaðleg
telpa 2—3 ára, Ellisif að nafni.
Okkur er sagt að þarna sé hún
aðeins vegna þess að fylgjast þurfti
sérstaklega með henni um tíma, en
nú er hún hin hressasta. Ellisif er að
leika sér með brúðu og snuðið sitt og
tekur ekki annað I mál en að við
sýnum henni viðeigandi athygli.
Bryndís segir okkur að barnadeild
Landakotsspítala hafi verið starf-
rækt frá árinu 1 960 og var T upphafi
aðeins i tveimur stofum. Kristbjörn
Tryggvason var læknir deildarinnar
og hjúkrunarkona systir Stanislaus.
Siðar urðu læknarnir tveir, Krist-
björn og Björn Guðbrandsson, sem
nú er yfirlæknir. IMú starfa þar tveir
læknar ásamt Birni, þeir Þröstur
Laxdal og Sævar Halldórsson auk
eins aðstoðarlæknis, en fjölmargir
skurðlæknar og augnlæknar leggja
þar inn sjúklinga sina. Þangað koma
lika 2 læknanemar til skiptís á 10
daga fresti til að fylgjast með og er
það þáttur i þeirra námi.
Hér þarf fleira starfsfólk en á öðr-
um deildum. Hjúkrunarkonur eru 6 i
fullu starfi, en fjörar sem taka
almennar vaktir. Auk hjúkrunar-
kvennanna starfa hér 8 sjúkraliðar
og 8 gangastúlkur, föndurkennari og
hjúkrunarkona sem er á kvöldvakt.
Stofurnar eru 6 talsins með 27
rúmum fyrir börn frá fæðingu til 12
ára aldurs. Þó er oft bætt við þremur
rúmum og þá sérstaklega, þegar
„slysavika" er á Landakotsspitala,
en þá má ekki neita beiðnum.
Stofurnar eru hinar vistlegustu,
veggirnir skreyttir stórum ævintýra-
myndum eftir Gunnar Bjarnason
leiktjaldamálara og gefa þær þeim
sérstakan blæ.
„I fyrrasumar var deildinni lokað i
einn mánuð," segir Bryndis, „og var
þá herbergjaskipan breytt og vinnu-
aðstaðan bætt til mikilla muna. Um
leið málaði Gunnar þessar myndir,
sem vekja mikla ánægju barnanna.
Þessi deild nýtur mikilla vinsælda og
henni hafa borist margar góðar
gjafir. T.d. gaf Styrktarfélag Landa-
kotsspitala, sem í eru aðallega eigin-
konur lækna. alla innréttingu i leik-
stofuna og súrefnis- og hitakassa
fyrir fyrirburði. Thorvaldsens-félagið
.