Lesbók Morgunblaðsins - 18.01.1976, Síða 7

Myndin til hægri: Soyabauna-
akur ( lowa. Bóndadætur tvær
sáu „disk" fara með hvin mikl-
um frá bænum. kvöld eitt
þegar þær horfðu út um glugg-
ann, og stafaSi frá þessum
diski rauðgulu Ijósi. Frá geisl-
andi hring ofarlega á hlutnum.
Morguninn eftir sá bóndi þessi
ummerki á akri sínum. Þegar
Hynek skoðaði akurinn nokkru
slðar, bar baunagrasið merki
þess að hafa skrælnað af hita,
en ekki þess að hafa brotnað
né heldur virtist nokkur hlutur
hafa snert jörðina á þessum
stað.
að meira eða minna leyti, jafn-
framt því sem hin framandi sýn
berst því fyrir samband við fjar-
lægan sýngjafa.
Fyrir kemur þó, að tveir eða
fleiri sjá sýnina samtímis og er þá
vel hugsanlegt að um sé að ræða
framkomu likamnings eða efnun
hlutar eða manns eins og áður er
getið. Mun oft vera þannig um
hina „fljúgandi díska“ sem sjást i
lofthveli jarðar okkar, og um ein-
hverja af áhöfnum þeirra, sem
stundum hitta menn að máli, eftir
því sem frásagnir greina, og ekki
er hægt að þvertaka fyrir, að geti
átt sér stað og hafi átt sér stað.
Með hinn nýalska heimsskiln-
ing að leiðarljósi er ekkert, sem
mælir á móti hinu stórkostlegri
samböndum og samskiptum við
lengra komna íbúa fjárlægra sól-
hverfa en enn hefur verið kostur
á. Og sem flestir þurfa að gera sér
grein fyrir þvi, að einungis þaðan
er að vænta þeirrar hjálpar, sem
duga mun til að lyfta mannkyni
okkar úr því hörmungarástandi,
sem það nú er í, svo komist verði
sanna framfaraleið.
IV.
Eru flugdiskaheim-
sóknir vinsamlegar?
Margir munu velta því fyrir sér
hversvegna fljúgandi diskar birt-
ist hér við okkar jörð. Er einhver
tilgangur með komu þeirra; og ef
svo er, hver er þá sá tilgangur?
Eru áhafnir þeirra okkur vin-
veittar eða óvinveittar? Getur
koma þeirra orðið okkur jarðar-
búum til gagns eða getur okkur
stafað illt af þeim?
Hægt er að bera fram óteljandi
spurningar, en erfitt er að svara
meðan svo lítið er vitað um þessi
fyrirbæri og um eðli þeirra.
Samkvæmt skilningi Nýals-
sinna hlýtur hér að vera um sam-
bandsfyrirbæri að ræða. Lífsam-
band milli hnatta alheimsins er
það sem gerir slíkar hamfarir
mögulegar.
Ingvar Agnarsson
Siglaugur Brynleifsson
LJÓSBROT
Mynd: Bragi Ásgeirsson
Ljósbrotin og ymur um nótt
örlögin verða á götunni undir
gluggunum
og máninn fjarlægur
sem vilji guðanna
kaldur og festing hinna ódauðlegu
hverfist ennþá um okkur
sem leitum endurskinsins
Skipin úti fyrir
svörtum ströndunum
þungi hafsins torveldar leiðina
stjörnulausar nætur
svört skipin og niður
sjávarins
Andartak heyrum við
söngvana
þegar dagarnir hefjast
upp af bláu hafinu
Angurljóðin heyrast bezt
þegar dýrin sofa
I steingerðu öryggi sínu
guðirnir syngja Ijóð sin um nætur
þeir bera þunga tímans
og aðhafast ekkert
en hvarfla stundum um nætur
um mennskar byggðir
og snerta mannleg hjörtu
ást og dauða
Mennirnir eru dánir guðunum
áköllin hljóma ekki lengur
bergmálið sem býr í björgum
hrynur yfir þá
sem kalla
í dimmum skógum
þar sem villidýrin
hefja söng sinn um óttu
og skríða i felur
um sólaruppkomu
Dauðinn er
sannleikur guðanna
þegar hann sveimar um jörðina
bæla dýrin sig
og fuglarnir leita skjóls
í nóttinni
og fyrir utan
ómar tómið
Ástin er gjöf guðanna
og
dauðinn
og þú og nóttin
látum skipin á hafi
stjörnurnar blika
köstum burt öllu
og hlustum á söng guðanna
sem elska okkur
verðum þeir
ástin og dauðinn
í fylgd nótta og guða
©