Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1976, Page 24

Brotabrot
Framhalcl af bls. 2?
af bókum, cn hafðí oft ekki næj;-
an lima til að lesa þær til hlýtar
fyrr á tíð, þesar éj; eignaðist þær.
Nú koma þær sem nýjar upp í
hendur mér, kunnugar, en ekki
um of, — oj; j;ott að rifja þær upp.
Á sumrin er éj; sem mest úti
við; mér þykir j;aman að j;arð-
yrkju oj; vil j;jarnan hafa i hendi
eitthvert létt áhald, sem bruj;ðið
verður fyrir sig, ef eitthvað fer
úrskeiðis.
Að eðlisfari er ég latur og þess-
vegna nenni ég ekki að gangr —
bara til að ganj;a. Kg hef ekki
ánægju af því. Maður þarf að hafa
á tilfinningunni, að eitthvct
gagn sé í þvi sem maður aðhefst,
— eitthvað nytsamlegt eins oy
pabbi sagði svo oft við okkur
bræðurna.
Nytsamlegt — það var orð, sem
hann notaði oft.“
Hlaupiö
til Reykjavíkur
Franthald af bls. 22
eftir var. — Af þeirri ferð er
heldur ekkert að segja, nema ef
nefna mætti lokasprettinn.
Þegar að Húsatðftum kom um
kvöldið, var ég farinn að lýjast
og langaði að skreppa þangað
heim bæði til að fá eitthvað f
svanginn og hvflast um stund.
En þaðan er tveggja tfma ganga
eða lestaferð heim. Skúli taldi
þetta úr, sagði ekki vera nema
snertuspöl og hefðum velt
þyngra hlassi en að komast
þetta hvíldarlaust. Var þegar
hlaupið af stað, aldrei lint S,
alltaf farið f hálfum hlaupum
og eftir 30 mfnútur vorum við
komnir heim á hlað og höfðum
rilit'íamli: II í. Vr\akur. Ht*\kja\Ck
l ramk\ sij llaralclnr Swinssun
Rilstjórar: >1allhia\ Johannrssrn
S|\ rtnir (íunnarsson
Rilslj.fllr.: l.isli SÍKurtlssnn
\ut;l> siimar: Vrni liarilar Krislinssun
Rilsljúrn: Aðalslræli H. Slmi IIHIMI
þá vaðið Stðru-Laxá að síðustu
uppfklof f öllum fötunum. Vor-
um við ánægðir með ferðina og
þótti hún hafa gengið að
óskum.
En best var þó að koma heim.
H.Ag.
Mðttur
bœnarinnar
Framhald af bls. 13.
Breta". Það var einiægur
bænarhugur alþjóðar, sem
hjálpaði þegar allt annað
brást. Þjóðin hafði þá feng-
ið samband við hin góðu
máttarvöld. Hjálp þeirra
brást ekki. Þetta var óllkt
afstöðu Hitlers, sem alltaf
treysti á atfylgi hinna
myrku máttarvalda.
Um þetta kraftaverk segir .
svo í brezka tímaritinu
„The Healer":
„ Með bænarstundinni
var hægt að skapa nýtt
hugarfar. Og á sama hátt
gæti alþýða allra landa tek-
ið fram fyrir hendur hinna
blóðþyrstu hernaðarsinna.
Með þessu móti er beinlinis
hægt að snúa huga þeirra
frá illu til góðs. Þvi svo
sannarlega sem hugur eins
manns getur haft áhrif á
hug annars manns, svo
geta hugir þúsundanna
breytt hugarfari þeirra, er
hyggja á strið. Þannig er
hægt að afvopna þá. Og
það ætti að liggja í augum
uppi, að ef hvert manns-
barn heilla þjóða tæki þátt i
slíkri bænarstund, þá væri
styrjaldir óhugsanlegar".
Hér er átt við það, að
með bæninni komist menn
í samband við hin góðu
máttarvöld, og um leið
dragi þá úr aðstreymi til
jarðarfrá hinum myrUu
máttarvöldum, ein og út-
skýrt er á öðrum stað í
timaritinu:
Nú fást tvær tegundir af Close-
Up, Rautt Close-Up, og nýtt
Grænt Close-Up. Græna tann-
kremið Close-Up er ekki bara nýr
litur—heldur líka nýtt bragð.
Heilnæmt og hressandi pipar-
mintubragð. í hvorutveggja—rauðu
og grænu—er Close-Up efnið sem
tryggir yður mjallhvítar tennur—
og ferskan andardrátt. Þess vegna
getið þér verið alveg örugg í
návist annarra. Og þaraðauki
getið þér valið bragðið eftir smekk:
Nýtt Grænt Close-Up
„Millirikjasmningar eru
ekki trygging fyrirfriði,
rikisstjórnir rjúfa þá, þegar
þeim býður svo við að
horfa. Og sálarlif manna
auðgast ekki af lögum. En i
sál hvers manns er neisti
þess góða og guðlega. Og
eins og afleiðing fylgir
orsök, svo tendrast þessir
neistar í samhug þúsunda,
samkvæmt lögmáli lifsins.
Orkan, sem þann veg
myndast, fyllir hug allra og
nær til óteljandi manna
utan við raðir þeirra, þús-
und sinnum öflugri heldur
en öll lög og mannasetn-
ingar. Þvi að þessi kraftur
magnast jafnhliða af hinum
góðu máttarvöldum, og
breytir þjáningu i fögnuð,
ótta i hatri i bróðurkærleik.
Þetta er sá kraftur, sem
getur flutt fjöll. Þetta er hin
góða lifmagnan".
Það er merkilegt við
þessa grein tímaritsins hve
rækilega þar er tekið undir
kenningar dr. Helga
Pjéturss um helstefnu og
lifstefnu, og að mannkynið
eigi sér ekki viðreisnar von,
nema því aðeins að það
verði hinum góðu máttar-
völdum samtaka.
En til þess þarf samhug,
og það er bænin sem veitir
þeim samhug þann styrk,
að breyta má leið mann-
kynsins frá helstefnu til
lífsstefnu. Og hér segir ber-
um orðum, að svo mikill sé
máttur hinnar sameigin-
legu bænar, að alþýða allra
landa geti snúið hug hinna
blóðþyrstu hernaðarsinna
frá illu til góðs.
Enn er þessu þó ekki að
heilsa. Hvaðanæva heyrast
hrópin: Oreigar allra landa
sameinist I blóðugri bylt-
ingu."
Þetta er helstefnan. Og
hún kennir það, sem Is-
lenzkt skáld orðaði þannig:
Svo skal maður bæta böl
að bfða annað meira.
Kristur lifði og starfaði
hjá þjóð, sem frá alda öðli
hefir haft að kjörorði:
„ Auga fyrir auga og tönn
fyrir tönn", helstefnu hat-
urs og hefnda. En hann
kenndi: „Biðjið fyrir þeim,
sem ofsækja yður".
Með slikri bæn er dregið
úr aðstreymi hinna illu
máttarvalda, sem ætíð hefir
verið orkugjafi ofstopa-
manna og kúgara. Þannig
verða þeir „afvopnaðir",
einsog segir her að framan.
En Kristur kenndi oss einn-
ig að biðja um aðstoð hinna
góðu máttarvalda, að þau
kenndu oss að breyta rétt,
hjálpa náunganum og
kenna börnum vorum góða
siðu og drengskap. Þannig
er „byggð brú frá heli til
lífs" og Kristur bað menn
iika að sýna trú sina i verk-
um.
í grein sem Jóhann pró-
fessor Hannesson ritaði
1963 segir svo:
Gakk inn i þaugóðuverk,
semógerð eruog bíða, verk
sem komið er í eindaga
með að vinna fyrir vora
þjóð eða aðra. Vera má að
þar sé að finna lykil að
undursamlegum vís-
indum."