Lesbók Morgunblaðsins - 12.05.1979, Page 15

OCr NÆSTU
NÓTT. . . .
' BG ÞORl B-KK!
AÐ, HORFA. E-R
RjÓÐRtÐ NCKKU-Ö
'A SÍNUM STAÞ?
/CJAVUÞAÐ
BARA SJÁLF-
V LJR... Jk
UM MOROUNINN.
éo JERÐ A-Ð Vt-ÐUR
KENNA KAOS, AÐ ÞEfí
MtVAR VEL AFRAM...
THORFIÐ ! ÞAÐLÁAÐ!
EN V/£> VERÐUM A&
HALPA AFRAMAÐ
. h/roa iuoresið./^a
ÁSTRÍKUR Á GOÐABAKKA
Eftir Goscinny og Uderzo. Birt í samráði við Fjölvaátgáfuna.
HVAð MEINAfíOU?
HVEfíN/G ÆTTI f/f/LT
RJÓOUR AP HVERfA
K MER Efí ÞtTTA 05K/UAN-
LE&r. EN V/Ð VERÐUM AVBYRJA
AJTUR A BVfíJUN/NN/ G& EKK/
„ SEGJA herup/nu frá þessua
EN VERKHIRDUMA/fítJr.SJÁPU BARA KRÍL
ERJAFNÓOUM EYfi/- 1RÍKUR.! NÚ VERPUR
LAGT AF H/RÐULEyS- ^ Cr/wa/v íif urn. ..*(
tNSJUM... ,i, TTSrKi
E6 FURVA MJO- A RV/, t/VAP /<SSS
G-AULVERJAR LÁTA LÍT/ÐÁ 5ER\
KR/ELA. ÞEtR V/RVAST VERA )
HRÆDP/R V/P Þ/G-'EG SÉ EKKt,J
HVAD ER AO HRÆPAST'... I
Byltingin
Framhald af bls. 14.
virðist vera algjörlega tvístraður enn,
og sjást hermenn aöeins á stangli og
ætíð óvopnaðir, eöa akandi skipu-
lagslaust á herbílum.
Fyrir nýárshátíöina, sem fram fer
21. marz voru hermenn hingaö og
þangaö um borgina að hreinsa til og
aka rusli á herbílum. Nú er hér áriö
1358! Allur ógnarblær og viröing
fyrir hernum, sem var mjög sterk
fyrir byltinguna, er horfin út í veöur
og vind. Megniö af nýtízku hergögn-
um og allur herflugvélaflotinn er
óstarfhæfur vegna skorts á varahlut-
um og amerískum sérfræöingum í
viöhaldi þeirra. íranski herinn er því
algjörlega máttvana eins og stendur
og stór hluti hermanna hefur ekki
snúiö aftur til þjónustu.
Allar styttur af keisaranum hafa
veriö sprengdar í loft upp eöa felldar
af stalli og allar þær milljónir mynda
af keisaranum og fjölskyldu hans,
sem héngu í nær hverju einasta
herbergi í íran, hafa veriö eyöilagöar
eða teknar niöur, en myndir af
Khomeini hengdar upp í staöinn.
Aöeins á peningaseölum er ennþá
mynd af Shah Mohammed Reza
Pahlavi Ariyamehr, Ijósi aríanna.
Hversu lengi Khomeini tollir veit
enginn enn.
Ohemju mikiö fjármagn hefur horf-
iö úr landi síöast liöna mánuöi og
flestir þeir íranir, sem safnaö höföu
auði á valdatímum keisarans, eru
horfnir úr landi með fé sitt; þeir
síöustu nú eftir aö landið var opnaö
aftur fyrir 3 vikum og írönskum
karlmönnum eldri en 18 ára var aftur
leyft aö fara úr landi. Ástandiö er
ótryggt, þrátt fyrir kosningaúrslitin,
og enginn veit gjörla enn, hvaö hiö
íslamska stjórnarfar mun fela í sér.
Óánægja margra fer augsýnilega
vaxandi vegna ýmissa ráöstafana og
atburða síöustu vikur. Svo viröist,
sem nú á næstunni muni reyna á,
hvort hinum nýju valdhöfum tekst aö
uppfylla óskir og vonir þjóöarinnar.
íranir eru eftirvæntingarfullir og
óþolinmóöir eins og er. Margt bendir
til, aö þegar hafi mistekist og ný átök
séu óhjákvæmilega framundan. Er
nú mjög rætt um þaö hér í íran, aö
þess þurfi ekki aö bíöa lengur en
fram í júní eöa júlí, aö dragi til
meiriháttar tíöinda.
Krossinn
Framhald af bls. 4
sem skipaöi honum þaö. Ekkert —
alveg til hins síðasta.
— Skipaöir honum þaö? spuröi
konan.
— Já, sagöi faöirinn, — þaö má
vel segja svo ef vill... Hálsinn á
honum varö purpurarauöur. — Ég hef
engin not fyrir hórbarn í húsinu. Hann
lyfti knýttum hnefum. — Meö þess-
um höndum hef ég unniö mér allt,
jörð, hús og konu. Ég kæri mig ekki um
að skömmin komi yfir mig á gamals
aldri. Þau féllu í synd og þaö er
þeirra mál. Átti hann aö ekta slíka
fátæktardrós? Hvað gat hún fært með
sér? Hvers viröi er manneskjan án
jaröar? Einskis. Ekki annaö en
skarniö og varla þaö. Ég vildi honum
allt hiö besta. Ég sagöi aö hann skyldi
leggja hana viö hliöina á hestinum,
svo aö þaö skyldi líta út eins og hann
heföi slegiö hana. En þegar allt var um
garö gengið greip óttinn hann og hann
hljóp sína leiö og skildi öxina eftir. Ég
ætlaöi honum konu í Zawadowo. Þar
heföi hann eignast bæöi jörö og hús.
En þaö var hún sem hann vildi. Og þess
vegna varö hann aö hlýöa mér. Hann
var gott barn. Ekki sagöi hann orö.
Hann vissi, aö sonur á aö hlýöa fööur
sínum.
— Bara aö hann þurfi ekki aö líöa
of mikið, sagöi móöirin og fór aö
gráta.
— O hvaö, sagði faöirinn og
ræskti sig önugur. — Dauöinn er
dauöi og búiö meö þaö. Er ekki svo
sem margt fólk sem deyr? Hefur hann
ekki sjálfur haft dauöann fyrir augun-
um? Aður en viö öðluöumst lýöræðiö
fraus hálfur bærinn Gluchowice í hel.
Og hvaö meö Zawadowo og Jano-
wice? Þaö hefur þó alltaf veriö litið
svo á að verra væri að deyja úr hungri
og kulda... Hann var okkur góöur
drengur og hann mun fá hægt andlát.
En þaö er ekki fyrr en eftir þrjá daga.
W HOM&RE! ÉO HFFÞAP^é
' Á T/LFt NN/NGUNfJ/ At> VfD
SJÁUM LÍT/NN ÁVÓXTVtNNU
EKKt SVO AP V/P FAUMNEtNA
VÍStTÖLUUPPBÓT f OtLDJ,
k Sl/Ö OKKUR MA V/ST
W^STANDA Á
Þegar viö komum heim förum við til
og biðjum að dauöinn megi verða
honum léttbær.
— Hann var góöur, sagði móðir-
in. — Þaö er víst og satt. Hann var
góöur. En á kringlóttu og hrukkóttu
andliti hennar brá þó fyrir efa og innra
ósamþykki.
— Góöur var hann, hann var
góöur, endurtók hún önug. — En
hvers vegna vildi hann ekki krjúpa fyrir
krossinum?
©