Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 12.05.1979, Qupperneq 15

Lesbók Morgunblaðsins - 12.05.1979, Qupperneq 15
OCr NÆSTU NÓTT. . . . ' BG ÞORl B-KK! AÐ, HORFA. E-R RjÓÐRtÐ NCKKU-Ö 'A SÍNUM STAÞ? /CJAVUÞAÐ BARA SJÁLF- V LJR... Jk UM MOROUNINN. éo JERÐ A-Ð Vt-ÐUR KENNA KAOS, AÐ ÞEfí MtVAR VEL AFRAM... THORFIÐ ! ÞAÐLÁAÐ! EN V/£> VERÐUM A& HALPA AFRAMAÐ . h/roa iuoresið./^a ÁSTRÍKUR Á GOÐABAKKA Eftir Goscinny og Uderzo. Birt í samráði við Fjölvaátgáfuna. HVAð MEINAfíOU? HVEfíN/G ÆTTI f/f/LT RJÓOUR AP HVERfA K MER Efí ÞtTTA 05K/UAN- LE&r. EN V/Ð VERÐUM AVBYRJA AJTUR A BVfíJUN/NN/ G& EKK/ „ SEGJA herup/nu frá þessua EN VERKHIRDUMA/fítJr.SJÁPU BARA KRÍL ERJAFNÓOUM EYfi/- 1RÍKUR.! NÚ VERPUR LAGT AF H/RÐULEyS- ^ Cr/wa/v íif urn. ..*( tNSJUM... ,i, TTSrKi E6 FURVA MJO- A RV/, t/VAP /<SSS G-AULVERJAR LÁTA LÍT/ÐÁ 5ER\ KR/ELA. ÞEtR V/RVAST VERA ) HRÆDP/R V/P Þ/G-'EG SÉ EKKt,J HVAD ER AO HRÆPAST'... I Byltingin Framhald af bls. 14. virðist vera algjörlega tvístraður enn, og sjást hermenn aöeins á stangli og ætíð óvopnaðir, eöa akandi skipu- lagslaust á herbílum. Fyrir nýárshátíöina, sem fram fer 21. marz voru hermenn hingaö og þangaö um borgina að hreinsa til og aka rusli á herbílum. Nú er hér áriö 1358! Allur ógnarblær og viröing fyrir hernum, sem var mjög sterk fyrir byltinguna, er horfin út í veöur og vind. Megniö af nýtízku hergögn- um og allur herflugvélaflotinn er óstarfhæfur vegna skorts á varahlut- um og amerískum sérfræöingum í viöhaldi þeirra. íranski herinn er því algjörlega máttvana eins og stendur og stór hluti hermanna hefur ekki snúiö aftur til þjónustu. Allar styttur af keisaranum hafa veriö sprengdar í loft upp eöa felldar af stalli og allar þær milljónir mynda af keisaranum og fjölskyldu hans, sem héngu í nær hverju einasta herbergi í íran, hafa veriö eyöilagöar eða teknar niöur, en myndir af Khomeini hengdar upp í staöinn. Aöeins á peningaseölum er ennþá mynd af Shah Mohammed Reza Pahlavi Ariyamehr, Ijósi aríanna. Hversu lengi Khomeini tollir veit enginn enn. Ohemju mikiö fjármagn hefur horf- iö úr landi síöast liöna mánuöi og flestir þeir íranir, sem safnaö höföu auði á valdatímum keisarans, eru horfnir úr landi með fé sitt; þeir síöustu nú eftir aö landið var opnaö aftur fyrir 3 vikum og írönskum karlmönnum eldri en 18 ára var aftur leyft aö fara úr landi. Ástandiö er ótryggt, þrátt fyrir kosningaúrslitin, og enginn veit gjörla enn, hvaö hiö íslamska stjórnarfar mun fela í sér. Óánægja margra fer augsýnilega vaxandi vegna ýmissa ráöstafana og atburða síöustu vikur. Svo viröist, sem nú á næstunni muni reyna á, hvort hinum nýju valdhöfum tekst aö uppfylla óskir og vonir þjóöarinnar. íranir eru eftirvæntingarfullir og óþolinmóöir eins og er. Margt bendir til, aö þegar hafi mistekist og ný átök séu óhjákvæmilega framundan. Er nú mjög rætt um þaö hér í íran, aö þess þurfi ekki aö bíöa lengur en fram í júní eöa júlí, aö dragi til meiriháttar tíöinda. Krossinn Framhald af bls. 4 sem skipaöi honum þaö. Ekkert — alveg til hins síðasta. — Skipaöir honum þaö? spuröi konan. — Já, sagöi faöirinn, — þaö má vel segja svo ef vill... Hálsinn á honum varö purpurarauöur. — Ég hef engin not fyrir hórbarn í húsinu. Hann lyfti knýttum hnefum. — Meö þess- um höndum hef ég unniö mér allt, jörð, hús og konu. Ég kæri mig ekki um að skömmin komi yfir mig á gamals aldri. Þau féllu í synd og þaö er þeirra mál. Átti hann aö ekta slíka fátæktardrós? Hvað gat hún fært með sér? Hvers viröi er manneskjan án jaröar? Einskis. Ekki annaö en skarniö og varla þaö. Ég vildi honum allt hiö besta. Ég sagöi aö hann skyldi leggja hana viö hliöina á hestinum, svo aö þaö skyldi líta út eins og hann heföi slegiö hana. En þegar allt var um garö gengið greip óttinn hann og hann hljóp sína leiö og skildi öxina eftir. Ég ætlaöi honum konu í Zawadowo. Þar heföi hann eignast bæöi jörö og hús. En þaö var hún sem hann vildi. Og þess vegna varö hann aö hlýöa mér. Hann var gott barn. Ekki sagöi hann orö. Hann vissi, aö sonur á aö hlýöa fööur sínum. — Bara aö hann þurfi ekki aö líöa of mikið, sagöi móöirin og fór aö gráta. — O hvaö, sagði faöirinn og ræskti sig önugur. — Dauöinn er dauöi og búiö meö þaö. Er ekki svo sem margt fólk sem deyr? Hefur hann ekki sjálfur haft dauöann fyrir augun- um? Aður en viö öðluöumst lýöræðiö fraus hálfur bærinn Gluchowice í hel. Og hvaö meö Zawadowo og Jano- wice? Þaö hefur þó alltaf veriö litið svo á að verra væri að deyja úr hungri og kulda... Hann var okkur góöur drengur og hann mun fá hægt andlát. En þaö er ekki fyrr en eftir þrjá daga. W HOM&RE! ÉO HFFÞAP^é ' Á T/LFt NN/NGUNfJ/ At> VfD SJÁUM LÍT/NN ÁVÓXTVtNNU EKKt SVO AP V/P FAUMNEtNA VÍStTÖLUUPPBÓT f OtLDJ, k Sl/Ö OKKUR MA V/ST W^STANDA Á Þegar viö komum heim förum við til og biðjum að dauöinn megi verða honum léttbær. — Hann var góöur, sagði móðir- in. — Þaö er víst og satt. Hann var góöur. En á kringlóttu og hrukkóttu andliti hennar brá þó fyrir efa og innra ósamþykki. — Góöur var hann, hann var góöur, endurtók hún önug. — En hvers vegna vildi hann ekki krjúpa fyrir krossinum? ©

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.