Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1984, Blaðsíða 5

lengi yljað sér við tilhugsunina
um að komast á eftirlaun og
njóta efri áranna í faðmi fjöl-
skyldunnar. Þá kom í ljós, að
þeir áttu ekkert sameiginlegt
með konunum lengur, urðu eins
konar aðskotadýr heima hjá sér.
Þessi hjónabönd enduðu ótrú-
lega oft með skilnaði. Svo get ég
sagt þér frá annarri skoðun, sem
ég hef á hjónabandi. Brennivín
og hjónaband fer ekki saman.
Ekki fremur en súrt skyr og uxa-
halasúpa. Hefurðu smakkað
það? Nei, gott. Það er hreinasta
óæti. En þetta var nú útúrdúr.
Við leigðum okkur íbúð fyrst
eftir að við fluttumst hingað.
Síðan kom Stefán til sögunnar,
og var okkur þá sagt upp hús-
næðinu. Þar var hvorki leyfilegt
að hafa börn né hunda. Þá
keyptum við þetta hús, sem við
höfum búið í síðan."
— „Þú segist hafa .hætt í sigl-
ingum. Hvað tók þá við?“
— „Ég hef unnið við flísa-
lagnir síðan. Alltaf hjá sama
fyrirtækinu."
— „Og ferð snemma á fætur
eins og allir Ameríkanar?"
— „Já, snemma á fætur og
snemma í háttinn. Ég byrja að
vinna klukkan sjö. Legg af stað í
vinnuna klukkan sex á morgn-
ana og losna þá við mestu um-
ferðina. Oftast er ég kominn
heim um hálffjögurleytið á dag-
inn. Nú starfa ég sem eins konar
verkstjóri, svo að vinnutími
minn er heldur lengri en áður.
Ég held að sú vinna sem ég
stunda myndi heima á íslandi
vera nefnd akkorð, vegna þess
hve stíft er haldið áfram. Vinnu-
brögðin hérna eru frábrugðin
því sem þar þekkist. Menn eru
mættir á morgnana fyrir tímann
og byrja að vinna á slaginu
klukkan sjö. Hér fá menn kortér
í kaffi á morgnana, og það þýðir
kortér en ekki tuttugu eða tutt-
uguogfimm mínútur. Klukkan
tólf er hálftíma matarhlé, sem
stendur í hálfa klukkustund,
ekki fjörutíu mínútur. Taki
menn sér meiri tíma, er litið á
það sem hreinan þjófnað frá at-
vinnurekanda, sem það líka er.
Við borðum samlokurnar okkar
og drekkum kaffið þar sem við
erum staddir. Að mínu mati er
það vel þess virði að halda vel
áfram í vinnunni og fá mann-
sæmandi laun fyrir vikið. En
margur íslendingurinn, sem
hingað hefur komið í atvinnuleit,
hefur brennt sig á þessu.
Menn halda, að þeir geti miðað
vinnuna hérna við vitleysuna
heima. íslendingur einn, sem
hingað kom og vann við trésmíð-
ar um stundarsakir, fékk blöðrur
Baddi við útigrillið.
átján mánuði. Ég var ákveðinn í
að pína mig þar í svækjunni,
jafnvel í 36 mánuði, safna pen-
ingum og fara síðan í skóla til að
mennta mig. Ég var búinn að
sigla svo oft til Víetnam, að ég
vissi upp á hár, út í hvað ég var
að fara. Hins vegar fylgdi bögg-
ull skammrifi. Eg varð að ráða'
mig frá Seattle í Bandaríkjun-
um. Ég hugsaði með mér: Fyrst
ég þarf að fara til Seattle, er
best að ég skreppi heim til fs-
lands áður og heimsæki foreldra
mína. Ég hafði hætt að drekka
tveimur árum áður eins og ég
sagði áðan, og fannst ég skulda
foreldrum mínum það að kynn-
ast mér edrú, sjá mig einsog ég
var í raun og veru.“
Systa skýtur inn í, að Baddi
hafi verið svo sæll með, hvað
hann var orðinn slank og ele-
gant, að erindið hafi fyrst og
fremst verið að leyfa vinum sín-
um að dást að því, hvað hann var
orðinn sætur. — „Svo var hann
eins og klipptur út úr tískublaði,
þegar hann kom heim.“
— „Já, það er alveg rétt. Ég
tók lán og dressaði mig upp.
Skuldirnar ætlaði ég síðan að
greiða, eftir að ég kæmi með alla
peningana frá Víetnam.
Eins og ég sagði áðan var það
röð af tilviljunum sem olli því að
við Systa giftum okkur. Ég átti
pantað far vestur um haf ein-
mitt þennan laugardag, sem við
gengum í hjónaband. Fimmtu-
dagskvöldið áður var mér boðið
til veislu hjá góðum vini mínum.
Þetta var svo skemmtilegt partý,
að ég hélt ekki heim fyrr en fór
að morgna. Þá átti ég eftir að
ljúka við ýmislegt smálegt, áður
en ég færi, svo að ég frestaði
fluginu fram yfir helgi. Vinur
minn, sem ég var í veislunni hjá,
kom að máli við mig fáeinum
dögum síðar: — „Þú ért nú meiri
bóheminn, Baddi. Ert í veislu
hjá mér á fimmtudegi og segir
mér ekki frá því, að þú sért að
fara að gifta þig á laugardeg-
inum.“ — „Já, en elsku vinur,“
sagði ég, „hvernig átti ég að geta
sagt frá því, sem ég vissi ekki
einu sinni sjálfur?"
— „Nú voruð þið gift svo að
segja án þess að vita af því. Höfð-
uð þið haft ráðrúm til að gera
framtíðaráætlanir?"
Systa hefur orðið. — „Við vor-
um sammála um eitt atriði. Við
vildum bæði flytjast hingað út
aftur. Ég seldi verslunina, íbúð-
ina og allt innbúið. Var engu lík-
ara en auglýst hefði verið bruna-
útsala eða eitthvað álíka spenn-
andi. Allt seldist, meira að segja
það, sem ég alls ekki hafði ætlað
að láta af hendi. Þóttist ég góð
að geta bjargað fötunum mínum
úr klóm kerlinganna, svo æstar
voru þær að kaupa."
Hjónaband Og
SlGLINGAR ÁTTU
EKKI Saman
— „Áttir þú hús hérna í San
Francisco þá, Baddi?“
— „Nei, biddu fyrir þér. Ég
bjó í ferðatösku og átti ekkert
nema skuldir. Ég hafði verið í
San Francisco í tíu ár og ávallt
siglt á farskipum. En ánægjan af
því að sigla um öll heimsins höf
var ekki lengur fyrir hendi.
Kjörin skiptu nú máli, ekki
skemmtunin. Eftir að við Systa
giftum okkur, hætti ég í sigling-
um. Ég var búinn að sjá það
fyrir löngu, að hjónaband og
siglingar áttu ekki saman.
Kvæntir menn, sem ég hafði
siglt með árum saman, þekktu
ekki heimilislíf, og konan og
börnin voru þeim ókunnug. Þess-
ir menn höfðu sumir hverjir
Yfirleitt hafa
vélar í- bílum
farið minnkandi
og miklu færri
gerðir nú en áður
með 8 strokka vél.
Það sýnist því vel í
lagt að hafa 12
strokka vél í bíl.
Aðeins stærsta
gerðin af Jaguar
býður uppá þann
möguleika. Hefur
svo verið alllengi
og þeir Jaguar-
menn hafa ekkert
gefið sig á því í
orkukreppunni,
enda vísast að þeir
sem spá í Jaguar,
séu ekki í neinum
sparnaðarhugleið-
ingum hvort sem
er. Spyrja mætti
hvað vinnst með
slíkum strokka-
fjölda, sem hlýtur
að hafa töluverða
fyrirferð og þyngd
í för með sér. Það
mun einkum vera
tvennt: í fyrsta
lagi orka, sem skil-
ar sér í hraða, og í
öðru lagi undra-
þýður gangur.
Því var spáð að
12 strokka vélar
mundu brátt heyra
sögunni til eins og
hverjir aðrir dyn-
osárusar. Því
koma þau tíðindi á
óvart, að BMW
muni nú vera á
leiðinni með 12
strokka vél. Ekki
áttu menn von á
neinu slíku frá
þeim bæ, því jafn-
vel 700-gerðin, sem
er stór lúxusbíll og
sá dýrasti frá
BMW, hefur til
þessa ævinlega
verið búinn 6
strokka vél og hef-
ur þótt gefa sæmi-
legt viðbragð og
hámarkshraða
fyrir því.
BMW 728-745
hafa verið í flokki
hinna vönduðustu
lúxusbíla síðan
1977. Til þessa
hafa hönnuðir
BMW verið fremur
íhaldssamir og
ekki þótt ástæða
til að gera miklar
breytingar á bíl
sem selst eins og
heitar lummur. En
þar fyrir þykir
ekki gott að fram-
leiða bíl með sama
formi í meira en
8—10 ár og nú er á
vinnslustigi ný
gerð, auðkennd
með 730—750, og á
hún að koma í stað
700-gerðarinnar,
sem framleidd hef-
ur verið um 7 ára
skeið.
Teikningar af
þessum nýja BMW
750 sýna að veru-
leg breyting hefur
verið gerð á útliti.
Kílformið er meg-
instef og sýnist í
fljótu bragði, að
formið sé ekki
ósvipað og á
Mazda 626, sem
telst prýðilega vel ;
teiknaður bíll.
Vindstuðullinn á
þessum nýja BMW
er 0,32, sem sýnir
að straumlínan er
góð. Aftur á móti
veröur ekki séð í
þeim heimildum,
sem hér er stuðzt
við að þessi gerð
verði með fram-
drifi fremur en
aðrar frá BMW;
aftur á móti er
verið að spá í sér
gerð með drifi á
öllum.
A þessu stigi er §J
ekki margt vitað
um þessa nýju
gerð af BMW, en
hún verður í aðal- •
atriðum þrískipt: i
1) Grundvallar-
gerð auðkennd
með 730, viðbragð í
hundraðið: 9,5 sek.
og hámarkshraði
210 km á klst. 2)
735i, sem er nokk-
uð snarpari; við-
bragðið í hundrað-
ið 8 sek. og há-
markshraði 225
km á klst. 3) 750
með 12 strokka
vélinni, viðbragðið
í hundraðið 7,5
sek. og há-
markshraði 240
km á klst.
Nýr
12 strokka
BMW
FÖK-ELDINGA’ OG VATNSSKAÐATRYGGINGAR
TRYGGING HF=™
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 21. JANOAR 1984 5