Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1984, Blaðsíða 11

Sigríður Ella Magnús-
dóttir segir frá sjálfri sér,
söngferlinum og lífsskoð-
unum í tilefni þess að
hún er hér til að syngja
hlutverk Rósínu í Rakar-
anum í Sevilla, sem ^
frumfluttur var hjá ís-
lenzku óperunni í gær-
kveldi.
VIÐTAL: GÍSLI SIGURÐSSON
Söngkonan kom til dyra og ljómaði eins og sól í heiði.
Tvíburarnir voru farnir á gæzluvöll og hún hafði rétt
náð að ljúka uppvaskinu áður en mig bar að dyrum á
litla húsinu hennar við Þrastargötu á Grímsstaðaholti
Ég lét í ljósi, að mér væri nokkurn veginn sama, hvar
uppvaskið væri á vegi statt. En
Sigríður Ella áréttaði að með því
væri hún að stuðla að sinni eigin
vellíðan. í þessu listamannshúsi
er ekki allt á rúi og stúi eins og
mörgum finnst eiginlega að
hljóti að fylgja því að vera lista-
maður og bóhem. Og það á víst
helzt að fara saman.
Þetta hús, sem einhverntíma
hefur verið byggt af vanefnum í
hverfi grásleppukallanna á
Grímsstaðaholti, er notalegt að
koma inní. Og það er ekki fyrst
og fremst vegna húshitans, held-
ur hjartahlýju húsmóðurinnar.
Það er næstum því tilbreyting að
hitta einhvern sem ekki er í
kvörtunarkórnum. Yfirleitt
heyrir maður fyrst af öllu, hvað
fólk hafi það skítt; hvað verkefn-
in séu erfið, skilningur ráða-
manna enginn og veðrið svona
bölvað ofaná allt hitt.
í skammdeginu er hressandi
að hitta einhvern, sem ekki er
óskaplega þreyttur og svekktur
og þorir að viðurkenna, að lífið
sé bjart og fagurt.
„Mér líður yfirleitt vel, þegar
allir eru heilbrigðir," segir Sig-
ríður Ella. — „Mér finnst ég
slíkur lukkunnar pamfíll, að ég
þori varla að segja það upphátt."
„En hvers vegna ekki að viður-
kenna það og segja það upphátt?"
„Jú, ég vil einmitt gera það og
njóta hverrar stundar. En ætli
þessi tregða stafi ekki af því, að
lukkan er brothætt og þessvegna
þyki viturlegt að fara varlega í
yfirlýsingar.
„Sumir hafa talið að lífsham-
ingjan standi í einhverju sambandi
við vegleg húsakynni og ríkulega
innanstokksmuni. Hvaða augum
lítur þú a allt þetta, sem nútíma-
fólk telur að það verði að hafa í
kringum sig til að geta lifað sóma-
samlegu lífi?“
„Það hefur ekki meginþýðingu
fyrir mig. Aftur á móti skiptir
máli, að ég hafi í kringum mig
þá hluti, sem mér þykir vænt
um. En hvort þeir eru í tízku, eða
eftir kröfum tímans, það er svo
annað og skiptir alls engu máli
fyrir mig.“
„Er þessi skoðun komin frá
æskuheimili þínu; eitthvað sem
þér var innrætt?“
„Það held ég ekki. En ég ólst
upp á sjómannsheimili og er elzt
fimm systkina. Það gefur auga
leið, að við ólumst ekki upp við
íburð af neinu tagi og það var
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 21. JANÚAR 1984 11