Lesbók Morgunblaðsins - 20.04.1985, Síða 5

mæli'. Að vísu þarf mikið til að jafnast á
við okkar ágætu formbyltingarmenn í
höggmynda ist. Ekki skal heldur reynt að
gera því skóna, hvort einhverjir þeirra,
sem nú sýna á Kjarvalsstöðum, standi
þeim á sporði. Það yrði auk þess of
snemmbúin ágizkun; aöeins sagan leiðir
það í ljós.
Tvennt hefur einkum haldið aftur af
mönnum við að leggja stund á höggmynda-
list: Annarsvegar sú viðamikla aðstaða,
sem myndhöggvarinn þarf að hafa og
hinsvegar það álit, að erfiðlega gangi að
selja höggmyndir. Á því hefur að vísu orð-
ið veigamikil breyting til batnaðar.
Þrjár Góðar Sýningar
Veruleg gróska ríkir nú í höggmynda-
list, meiri gróska og meiri fjölbreytni en
nokkru sinni áður. Ekki þarf annað en
gaumgæfa þær sýningar, sem hafa átt sér
stað í vetur til að sannfærast um þetta.
Þar reið Helgi Gíslason á vaðið með eftir-
minnilegri sýningu í Listmunahúsinu og
sýndi brons- og eirmyndir í háum, listræn-
um gæðaflokki. Litlu síðar voru tvær góð-
ar skúlptúrsýningar samtímis á Kjarvals-
stöðum: Sýning Kristjönu Samper, sem
vakti verulega athygli, bæði fyrir listræna
meðferð á brenndum leir og einnig fyrir
Breiddin Hefur Aukizt
Þegar höggmyndalist ber á góma hjá ís-
lenzkum almenningi, sem fylgist sæmilega
vel með á þessu sviði sem og öðrum, má
skilja af tali manna, að fslendingar hafi
átt samtals þrjá myndhöggvara: Einar
Jónsson, Ásmund Sveinsson og Sigurjón
Ólafsson. Þeim 20 myndhöggvurum, sem
nú standa að sýningu á Kjarvalsstöðum,
mundi líklega þykja sú söguskoðun miður
góð og lái ég þeim það ekki. Nú er 31 fé-
lagi í Myndhöggvarafélaginu, sem sýnir að
veruleg gróska er í þessari listgrein.
Breiddin er orðin mikil eins og sagt er á
íþróttamáli og það er tvímælalaust meira
umburðarlyndi ríkjandi gagnvart ólíkum
stíltegundum, en var til dæmis um miðja
öldina. Við höfum verið heppin með braut-
ryðjendur jafnt í höggmyndalist sem mál-
aralist. En fjöldinn, sem leggur stund á
þessar listgreinar núna er svo mikill á
móti því sem var, að einstök nöfn standa
ekki eins uppúr. Þarmeð er ekki sagt, að
góð höggmyndalist verði ekki til í sama
Gunnsteinn Gíslason: Gegnum loftmúrínn, múrrísta. 1984.
Ragnar Kjartansson: Selaskyttan, steinleir. 1984.
skilið. Og nú, þegar allt er í raun leyfilegt
og ótal stefnur á ferðinni samtímis í ein-
um allsherjar bræðslupotti, má greina að
unga kynslóðin kann betur að meta þenn-
an frumherja, sem orti í stein.
Jón Gunnar Árnason: Án titils. Blönduð tækni. 1985.
Hallsteinn Sigurðsson: Skúlptúr úr járni. 1984.
Helgi Gíslason: Skúlptúr úr bronsi og kopar. 1985.
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 20. APRlL 1985 5