Lesbók Morgunblaðsins - 09.11.1985, Blaðsíða 13

Anne-Sophie
Mutter
Anne-Sophie Mutter
Undrabarn í fiðluleik, sem
nú er orðinn fullþroskaður
listamaður og jafnvel einn
af þremur beztu fiðluleik-
urum heimsins að áliti
sumra sérfræðinga. Þessi
snjalli fiðluleikari kemur
nú til íslands og leikur
með Sinfóníuhljómsveit
fslands næsta fimmtudag
og laugardag.
Anne-Sophie hefur skapað nýja mælikvarða
sem fiðluleikari,“ er enn fremur haft eftir
sellósnillingnum og hljómsveitarstjóranum
Mstislav Rostropovich, svo að þegar sé vitn-
iað í heimsfrægan tónlistarmann í upphafi
stuttrar kynningar á ungri, þýzkri stúlku,
sem vakið hefur undrun og aðdáun fyrir
fiðluleik um heim allan. Hún er nú 22 ára
gömul.
Ungfrú Mutter fæddist í bænum Rhein-
felden í Baden í Vestur-Þýzkalandi 1963.
Fimm ára gömul hóf hún tónlistarnám,
lærði fyrst á píanó, en sneri sér síðan brátt
að fiðluleik. Eftir eins árs nám í þeirri
grein, 1970, þegar hún var enn ekki orðin
7 ára, hlaut hún fyrstu verðlaun með sér-
stökum ágætum í tónlistarkeppni æskunn-
ar í Vestur-Þýzkalandi, „Jugend musizi-
ert“, og er það hæsta einkunn, sem gefin
hefur verið í þeirri keppni.
1974 hlaut hún enn 1. verðlaun í sömu
landskeppni æskufólks og þá fyrir að leika
með Christoph, bróður sínum, fjórhent á
píanó.
ÞrettánáraMeð
Berlínarfílharmoníunni
1976 kom hún fram á hinni alþjóðlegu
tónlistarhátíð í Luzern í Sviss. I framhaldi
af því fékk hún boð frá Herbert von Karaj-
an. Og þrettán ára gömul þreytti hún
frumraun sína með því að leika með Fíl-
harmóníusveit undir stjórn von Karajans
á Hvítasunnuhátíðarleikunum í Salzburg
1977.
Eftir þessa frumraun hefur þetta „mesta
undrabarn tónlistarinnar, frá því er Menu-
hin var í æsku“, eins og von Karajan hefur
komizt að orði um Anne-Sophie Mutter,
staðið sig betur en bjartsýnustu menn
höfðu þorað að vona. Hún hefur farið sigur-
för um heiminn og leikið í merkustu tón-
listarhöllum veraldar við fádæma hrifn-
ingu áheyrenda. í Carnegie-Hall voru
fagnaðarlætin engu minni en í Amster-
damer Concertgebouw, og gagnrýnendur
hlóðu á hana lofi. „Það þurfti ekki nema
nokkra takta til að gera sér grein fyrir
því, að Mutter hefur fágæta hæfileika. Hún
er.i tvímælalaust listamaður fremur en
undrabarn," sagði Washington Post. Og
eftir hljónileikana með National Orchestra
undir stjórn M. Rostropovich kallaði blaðiö
hana „undur". Þegar hún lék með Sin-
fóníuhljómsveitinni í Chicago undir stjórn
Georgs Solti, hét það á máli gagnrýnenda
blátt áfram „sensation" — stórviðburður.
HúnHelduráfram
Að Vinna Með Karajan
Anne-Sophie Mutter hefur leikið kamm-
ermúsík frá 1982 með búlgarska píanóleik-
aranum Alexis Weissenberg og frá 1984
einnig með sellósnillingnum Mstislav
Rostropovich. Samvinnan milli hennar og
Herberts von Karajan heldur áfram og von
er á nýjum hljómleikum og upptökum á
hljómplötur.
Mutter leikur á „Lord Dunn-Raven“,
Stradivarius-fiðlu f rá árinu 1710.
Á þessu ári var henni boðið að leika í
Sovétríkjunum, og þar lék hún í marz fiðlu-
konserta eftir Beethoven og Brahms með
Sinfóníuhljómsveit Moskvuborgar undir
stjórn Alexanders Lazarev.
Við opnun listahátíðarinnar í ísrael í
júní í ár lék hún konsert eftir Beethoven
og gaf laun sin til barnaheimila þar í landi.
Síðastliðið vor, 1985, fór Mutter í fimmtu
hljómleikaför sína til Ameríku og lék þar
með sinfóníuhljómsveitum meðal annars í
Boston, Los Angeles, Toronto, Montreal,
Atlanta og Detroit.
Á starfsárinu 1985—86 er auk þess á
dagskrá hennar að leika í Madrid, Miinch-
en, Róm, París, Kaupmannahöfn og Lond-
on og ennfremur á ný á hátíðarleikunum
í Salzburg. Þar leikur hún 15. ágúst fiðlu-
konsert eftir Tschaikovski með Fílharmón-
íusveitinni i Vín undir stjórn Herberts von
Karajan.
í janúar 1986 verður hún einleikari við
frumflutning tónverks eftir samtíma tón-
skáld, Witold Lutoslavski, en Collegium
Musicum flytur þá verkið „Chaine 11“ í
Zurich undir stjórn Dr. Paul Sacher.
Að lokum skal gripið niður á nokkrum
stöðum í grein eftir Denby Richards, er
hann reit í tilefni þess, að hennar var von
til London öðru sinni til að leika á hljóm-
leikum í Festival Hall.
„Einstaka Sinnum Gerist
þaðþó...“
„.. .Undrabörn eru alltaf vandræðagrip-
ir’að vissu leyti, en sem betur fer hverfa
flest þeirra skjótlega og gerast tónlistar-
unnendur án þess að vera hljómlistarmenn
að atvinnu. Einstaka sinnum gerist það
þó, að undrabarn heldur sínu striki, og það
getur jafnvel sýnt óvenjulega hæfni til
persónulegrar túlkunar og meira að segja
snilli til að auka veg meistaraverka tón-
LESBOK MORGUNBLAÐSINS 9. NOVEMBER 1985 13