Tíminn - 03.03.1967, Side 14

14
TÍMINN
GLJÁFAXl
Framhalrl at bls 16
skemmdir á Glófaxa. Gljáfaxi kom
til Meistaravíkur klukkan 17.15, og
var þa fyrsta áfanga ferðarinnar
lokið. í fyrramálið er förinni
heitið norður til Danmarkshavn á
77 breiddargráðu, og ef allt geng-
ur samkvæmt áætlun, kemur Gljá
faxi aftur til Reykjavíkur annað
kvöld, og vonandi með áhöfnina á
Glófaxa, ásamt farþegum frá öðr
um stöðum á Grænlandi.
skaðlegt, að fáeinir bátar stunöil vindstig á Galtarvita og skömmu
togveiðar á grunnmiðum norðan- síðar herti veðrið enn og fór upp
lands, þar sem litlar hrygningar- í 9 vindstig, gekk á með hríðar-
stöðvar eru, Ljóst er, að eigi bætir byl og var skyggni aðeins um 100
það sálarfrið eða siðgæði viðkom- metrar. Leit var hafin að bátnum
andi skipstjóra og útgerðarmanna kl. 22 í gærkvöldi. í morgun var
að brjóta veiðireglur og enga von komið bezta veður á svæðinu og
á því á hvergri stundu að vera hófst þá umfangsmikil leit strax
staðnir að því. Slík vinnuskilyrði með birtingu. Leitarflokkar gengu
eru næsta óhagkvæm og ekki til á fjörur milli ísafjarðar og Súða-
FRÁ ALÞINGI
Framhald af bls. 7.
lands, en línuveiðar tæplega nema
3 mánuði með 50—100 tonna bát-
um. Afli verður því meiri og jafn-
ari hjá togbátum.
d. Togbátar hafa mun meiri
möguleika að bera sig fjárlhags-
lega en línubátar. Jafnari afii veld-
ur því, að hægt er að leita nýrri
leiða til að auka verðmæti sjávar-
aflans.
f. Eina leiðin til að auka fisk-
afla verulega í kauptúnum og kaup
stöðum á vesturhluta Norðurlands
er að veita vissri tölu báta undan-
þágu til togveiða innan landhelgi
vissa tíma á ákveðnum svæðum.
Slík ráðstöfun, ef hagkvæm reynd-
ist, gæti því breytt aðstöðu þess
fólks, sem þar býr.
Meiri fiskafli skapar aukna at-
vinnu og gerir fólksfjölgun mögu
lega. Því fylgir, að byggja þarf
íbúðabhús. Verzlun, iðnaður og,
ýmiss konar þjónusta fer vaxandi.;
Að sjálfsögðu er æskilegt, ef bát
um er veitt undanþága til tog-
veiða, að þeir eigi heima og séu
reknir frá viðkomandi stöðum. Að
stoða yrði efnilega sjómenn til að
kaupa hentuga báta, gegn því að
þeir starfræktu þá frá ákveðnum
stöðum. Atvinnujöfnunarsjóður
gæti gert mikið gagn í þeim efn-
um. Til mála gæti einnig komið
að veita aðkomubátum undan
þágu til togveiða, ef þeir legðu
aflann upp til vinnslu þar, sem
úrbóta væri þörf í atvinnumálum.
Skoðanir eru vafalaust skiptar
um veiði togbáta innan landhelgi.
Vitað er, að bátar sunnanlands
hafa stundað togveiði að einhverju
leyti innan landhelgi um árabil.
Eigendur slíkra báta hafa verið
sektaðir, en (þær sektir Ihafa sjald
an eða aldrei verið innheimtar.
Allir hljóta að vera sammála um,
að gagnslítið og óskynsamlegt sé
að hafa lög og reglur þannig, að
þeir aðilar, sem löggjöfin snert-
ir, þverbrjóti hana. Ef lögin eru
þörf og viturleg, á að framfylgia
þeim, séu þau óhagkvæm og ó-
skynsamleg, á að breyta þeira.
Hitt gefur auga leið, að sé skað-
laust, að tugir báta stundi íogveið-
ar á aðalhrygningarsvæðunum
meiri hluta árs, hlýtur að vera ó-
þess fallin dð auka aflamasmð.
Það er því óverjandi af ríkisvald-
inu að gera ekkert í þessum mál-
um. Ég Ihef heyrt, að ástæðan fyrir
aðgerðarleysinu sé að öðrum þræði
sú, að ekki náist samkomulag um
hvort leyfa skuli stórum togur-
urn frekari veiði en þeir hafa nú
innan landihelgi. Sú ástæða ein er
ekki næg afsökun, þvi að það mál
er ánnars eðlis. Rekstur stærri
togskipa er ástæðuláus, geti þau
ekki sótt aflann á dýpri og fjar-
lægari mið en bátarnir. Ódýrara
og hagkvæmara er að nota minni
skip til fiskveiða á grunnmiðum.
Togararnir selja oft aflann óunn-
inn úr landi, en bátarnir leggja
að jafnaði upp til vinnslu, enda er
starfræksla bátanna undirstaða at-
vinnulífsins í flestum kauptúnum
við sjóinn. Viðurkennt er, að opn-
un landhelginnar fyir íslenzka
togara leysir ekki rekstrarvanda-
mál þeirra nema að litlu leyti. Slík
ráðstöfun mundi hins vegar
gera hlut fiskibáta mun lakari.
Þetta er sumum togaraeigendum
Ijóst, og einhuga eru þeir ekki.
Guðmundur Jörundsson á og rek-
ur einn stærsta togara landsins.
Hann lýsti því yfir á fjölmenn-
um fundi fyrir skömmu, að hann
væri á móti því að opna land-
helgi frekar en nú er gert fyrir
stór togskip. Vafalaust fullnægja
íslenzku togararnir ekki nútíma-
kröfum að öllu leyti. Jafnhliða
því, sem lagt væri út í að kaupa
ný og fullkomin togskip, þarf að
gæta þess, að þau geta ekki keppt
við hliðstæð skip annarra þjóða,
nema tryggt sé, að hægt sé að
selja aflamagnið fyrir hliðstætt
verð.
Eg flyt þetta frumvarp í þeirri
von, að það megi verða til þess
að flýta fyrir, að mál þetta leysist
sem fyrst og á sem hagkvæmastan
hátt, jafnvel þótt mér sé ijóst að
fenginni reynslu, að ríkisstjómin
ætlast ekki til, að samþykkt séu
önnur frumvörp en hún flytur
sjálf eða lætur flytja."
BATUR TÝNDUR
Framhald af bls. 1
kl. 16.30 í gær og var báturinn þá
staddur í mynni ísafjarðardjúps og
á leið til lands. Samband við bát-
inn var heldur slæmt og er búist
við að loftnet hafi bilað, en ekki
var að heyra að neitt væri að og
aldrei varð vart við neyðankall frá
Freyju.
Kl. 17 í gærdag voru komin 8
ATVINNUREKENDUR
sem hafa starfsmenn búsetta 1 Kópavogi í þjón-
ustu sinni, eru beðnir um að senda nú þegar
skrá um nöfn og heimili þeirra til skrifstofu
minnar að Digranesvegi 10. Bent er á ábyrgð þá,
sem atvinnurekendur taka á sig ef þeir vanrækja
tilkynningar um starfsfólk.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Maöurinn minn, faöir og tengdafaðir
Valdimar Þorvarðarson,
Kirkiuhúsi, Eyrarbakka
iézt í sjúkrahúsi Selfoss 1. þ. m.
Elín Jónsdóttir börn og tengdabörn.
víkur og einnig leitaði björgunar-
sveit frá ísafirði til Bolungarvík
ur og þaðan gekk flokkur á fjör-
ur allt til Skálavíkur.
Tvær flugvélar tóku þátt í leit
inni, landhelgisgæzluvélin Sif og
flugvél Vestfjarðarflugs. Leituðu
þær vandlega á Djúpinu milli
stranda og allt að 24 sjómílur í
haf út. 17 bátar tóku einnig þát.t
í leitinni.
Hið eina sem fundist hefur úr
Freyju eru 3 lóðabelgir í fjörunni
við Galtarvita og einn út af Súg-
andafirði. Bjart veður var í allan
gærdag og gott til leiftar. Með
kvöldinu fór veður heldur versn-
andi og hættu flugvélarnar leit
um kl. 17. Þá var búið að margleita
á því svæði sem til greina kom að
báburinn gæti verig á, en um
mjög takmarkað svæði er að ræða.
Vólbáturinn Freyja var byggður
árið 1946 í Neskaupstað. Var
hánn áður gerður út frá Patreks-
firði og hét þá Jón Ben.
BYGGINGAÁÆTLUN
Framhals at ois ,
eitt fjölbýlishús í desember, en
firnm hús önnur smátt og smátt
fram í júní 1968.
Fyrirspurninni um ,íhvað vald-
ið hefði drætti, sem orðið hefur
á því, að framkvæmdir við fyrsta
áfanga hæfust, var svarað á þá
leið, að nefndin teldi ástæðumar
aðallega þrjár, að tæknilegur und-
irbúningur og gerð útboðslýsingar
hefðu tekið lengri tíma, en áætlað
var. b. að byggingarsvæðið hefði
ekki verið bygginganhæft í tíma,
og c. að jarðvegskönnun hefði
leitt í Ijós, að mun dýpra væri
niður á fast en áætlað var. Hafi
það leitt til þess, að fjölgað var
um 4 íbúðir í hverri blokk.
Við fyrirspurn um hvort bygginga
framkvæmdir við fyrsta áfanga
yrðu boðnar út, eða samið við
ákveðinn verktaka, kom það svar,
að um byggingu sjálíra húsaúna
myndi væntanlega verða samið við
verktakasamsteypu, sem nefndin
hefði beitt sér fyrir að komið væri
á fót, en „innmat“ allan í húsin
myndi nefndin bjóða út, og hefði
þegar boðið út að hluta til. Var
sagt, að viðræður stæðu yfir við
verktakasamsteypuna um verkið.
Verulegar umræður urðu um
málið. Kristján Benedkitsson rakti
nokkuð sögu málsins, og kvað fram
kvæmdanefndina hafa mikla og
þunga ábyrgð á herðum að vel tæk
ist til um þessa tilraun til að lækka
byggingartostnað.
Hann minnti á, að það hefði
verið ákveðið í upphafi, að bjóða
skyldi út byggingarframkvæmdirn
ar, og teldi hann nefndina leggja
út á varfiugaverða braut að ætla
nú að semja við eina verktakasam
steypu, án þess að leita til ann-
arra og fá samanburð.
Þá fór hann nokkrum orðum
um það, hversu ónákvæm nefudin
hefði verið í áætlanagerð sinni,
og verkið hefði alltaf dregist.
Fyrst hefði átt að hefja íram-
kvæmdir í ágúst 1966, en því síð-
an breytt í febrúar 1967. Febrúar
væri liðinn, en engar framkvæind-
ir hafnar. Væri þetta ekki til fyr-
irmyndar, sérstaklega þar sem
framkvæmdanefndin hafi átt að
vera fordæmi um ný og nákvæm-
aro vinnubrögð í sambandi við
íbúðabyggingar.
Umræður urðu nokkrar, og tóku
til máls, auk Kristjáns, Óskar Hall-
grímsson, Gísli Halldórsson og
Guðmundir J. Guðmundsson.
Gísli sagði, að ekki stæði á
því að byggingarsvæðið væri til-
búið, þegar nefndin þyrfti á því
að halda, og hefði svo verið í
hálft ár.
Hjá Guðmundi J. Guðmunds-
syni kom fram, að borgarstjóri
og framkvæmdanefndin áttu fund
saman nýlega, og lofaði borgin
þar, að leggja veg um svæðið, og
hraða framkvæmdum verktaka þar
svo framkvasmdir við byggingarn-
ar gætu hefizt í' marzmánuði.
Kvaðst hann vona að þetta stæð-
isf.
Þá sagðist G'ísli telja, að nefnd-
in væri komin í nokkra tímaþröng
varðandi sáðari áfangann.
RITSKOÐUN
Framhald af bls. 1.
trúar ríkisstjómarinnar, vilja sín
um framgengt með aðstoð hins
fulltrúa hennar, Benedikts Grön
dal.
Undanfarnar vikur hefur aðal-
málgagn ríkisstjórnarinnar, Morg
unblaðið haldið uppi hatrömmum
árásum á útvarpið og rétt þess til
sjálfsstjórnar. Hefur fréttasofa út
varpsins einkum orðið fyrir barð-
inu á Morgunblaðsmönnum. For-
sæisráðherrann hefur 'einnig tekið
þátt í þessari árásarherferð á út-
varpið og varið löngu máli í
Reykjavíkurpistlum sínum til fár-
ánlegra skamma á einn vinsælasta
umræðuþátt útvarpsins, Þjóðlíf,
sem Óíafur Ragnar Grímsson
stjórnar. Og í þessari viku bættist
Jóhann Hafstein, heilbrigðismála-
ráðherra, og sendimenn hans, full
trúar Sjálfstæðisflokksins í út-
varpsráði í hóp þeirra ráðamanna,
sem beita vilja útvarpið skoðana
kúgun.
Fyrir rúmum hálfum mánuði á-
kvað stjórnandi þáttarins Þjóð-
líf, að helga næsta þátt efninu:
læknar og heilbrigðisþjónusta.Var
forstöðumönnum dagskrár ríkisút
varpsins tilkynnt þessi ákvörðun
og þeir greindu útvarpsráði þá
frá henni og hafði enginn útvarps-
ráðsmaður neitt við það að athuga
í byrjun þessarar viku var hins
vegar komið annað hljóð í strokk
inn. Sigurður Bjarnason hafði á-
samt hinum Sjálfstæðismönnunum
í útvarpsráði, skipt um skoðun.
Mun heilbrigðismálaráðherra þá
hafa frétt að ræða ætti við lækna
um heilbrgðismál og sendi fulltrúa
sinn og flokksbróður til að stöðva
útsendingu á slíkum umræðum.
Kom útvarpsráð saman kl. 10
í morgun til að hlusta á þáttinn.
Eftir að hafa hlustað, lýstu þrír
útvarpsráðsmenn því yfir, að þeir
hefðu ekkert við hann að atihuga,
þar eð í honum væri á engan hátt
brotið hlutleysi útvarpsins þótt á
almennan hátt væri fundið að
þeim seinagangi, sem verið hefði
á þessum málum um áratuga skeið.
Sjálfstæðismennirnir, Sigurður
Bjarnason, Þorvaldur Garðar
Kristjánsson og Kristján Gunn-
arsson, sátu fast við sinn keip og
kröfðust stöðvunar. Formanni út-
varpsráðs, Benedikt Gröndal, var
greinilega óljúft að fylgja Sjálf-
stæðismönnum í þessu mál i en
taldi sig nauðbeygðan til þess
vegna stjómarsamstarfsins, og
flutti tillögu um það, að þátturinn
yrði a. m. k. ekki sendur út í
kvöld. Hins vegar lagði Benedikt
til, að embættismönnum eða full-
trúupa rfkisstjórnarinnar yrði
veittur kostur á að flytja ávarp eða
láta í Ijósi skoðanir sínar í lok
þáttarins
Þrír útvarpsráðsmenn, Þórar-
inn Þórarinsson, Þorsteinn Hannes
son og Björn Th. Björnsson, lýstu
því þegar yfir, að þeim þætti slíkt
algjör óhæfa, þar eð þátturinn
biyti á engan hátt í bága við hlut
leysi útvarpsins.
Efni þáttarins, sem útvarpa átti
í kvöld, var heimsókn á Slysa
varðstofuna og viðtöl við þrjá
unga lækna þar, þá Sverri Berg-
mann, Helga Valdimarsson og
Frosta Sigurjónsson, um störf og
starfshætti á Slysavarðstofunni,
landflótta ungra lækna og ástand
FÖSTUDAGUR 3. marz 1967.
heilbrigðismála almennt, m. a.
héraðslæknaskortinn úti á landi.
Ennfremur voru í þættinum við-
ræður milli Árna Björnssonar, for
manns Læknafélags Reykjavíkur,
Snorra Fáls Snorrasonar, læknis
á Landsspítalanum og dr. Gunn-
laugs Þórðarsonar, sem kunnur er
af skrifum um heilbrigðismál og
aðra þætti heilbrigðisþjónustunn
ar. Fjallaði samtal þeirra um þjóð
félagsstöðu lækna, aðstöðu þeirra
til að fullnýta menntun sína og
hiæfileika og sjúkrahússkorinn í
borginni.
Tíminn sneri sér til þeirra ungu
lækna, sem fram áttu að koma í
þættinum og spurði þá um álit
þeirra á stöðvuninni.
Sverrir Bergmann, læknir á Slysa
varðstofunni, sagði: Þessi stöðvun
á þættinum kemur mér mjög á
óvart. í honum sagði ég aðeins
það, sem almennt er vitað og ég
er reiðubúinn að standa við hvar
sem er og hvenær sem er.
Helgi Valdimarsson, læknir
sagði: Mér þykir uggvænlegt, að
stjórnmálaástandið í lándinu sé
þannig, að meirihluti útvarpsráðs
álítur óheppilegt, að fólk kynnist
áliti lækna á heilbrigðismálum. Ég
tel að við höfum allir sagt það, sem
við teldum réttast og höfum
kynnst af eigin raun. Ég hef aldrei
verið í stjórnmálaflokki og dreg
ekki taum neins flokks.
Orð mín voru algerlega hlutlaus í
flokkspólitískum skilningi. Ég
held að lýðræði á íslandi skorti
jákvæðari og óháðari gagnrýni.
Gagnrýni hér er of neikvæð og
útúrsnúninakennd stjórnmálagagn
rýni. Vinir lýðræðisins ættu því,
að fagna því, þegar vart verður
gagnrýni af öðru tagi.
Frosti -Sigurjónsson læknir
sagði, að fráleitt væri að hér væri
um nokkug pólitískt mál að ræða,
heldur væri þetta mál, sem alla
varðaði, ekki eingöngu lækna, held
ur hvern einn og einasta borgara
þessa lands. Þess vegna fcemur
mér stöðvun þáttarins mjög á ó-
vart.
Einnig leitaði blaðið álits Árna
Björnssonar, formanns Læknafé-
lags Reykjavíkur og svaraði hann:
Mér finnst þetta bann skýra sig
sjálft.
Vélahreingerning —
Vanir
menn.
Þrifaleg,
fljótleg,
vöndur
vinna.
Þ R I F —
sfmar
41957 og
33049.
SKÁKIN
Svart-Reykjavík:
Jónas Þorvaldsson
Hallur Símonarson
Hvítt-Akureyri:
Gunnlaugur Guðmundsson,
Margeir Steingrimsson
10. b4—b5. Rc6—e7.