Tíminn - 10.09.1967, Blaðsíða 7

SUNNUDAGUR 10. sept. 1967
TÍMINN
□
— Og hvernig var nú ástandið
í AJþenu mónuðina síðustu fyrir
byltinguna?
— Hvernig vonu viðbrögð fólks
ins?
— Hivað hugsaði fólkið í Grikk-
landi og þá sér í lagi í Aþenu
þessa apríl daga, þegar öll blöð
í heiminum skrifuðu af krafti óg
eldmóði um afnám lýðræðisins í
þwí landi, þar sem það varð fyrst
Jóhanna Kristjónsdóttir: Ár í Grikklandi III
Hvernig var þetta annars
kringum byltinguna?
til?
— Urðuð þið ekki fyrir ein-
hverjum óþægindum? Voruð þið
ekki hrædd?
— Hvernig var þetta annars
með kónginn? Studdi hann bylt-
ingarmennina eða reyndi hann
að streitast á móti?
Sivona spurningar geta vafist
fyrir manni, þegar meira og
minna bláókunnugt fólk víkur sér
að okkur á götu' í Reykjaivík, ríð-
an við komum heim og vill fá
dálítinn fyrirlestur um þetta allt
Þið voruð í Grikklandi, já. Hvern
ig var þetta eiginlega þar?
Þegar m/s Esperos. sigldi inn í
höfnina í Pireus með okkur inn-
anborðs frá Karpathos, þá vant-
aði klukkuna fáeinar mínúto í
ár.ið 1967. Tóm gafst ekki til að
komast í angurværa stemningu,
rifja upp endurminningar líðandi
áns og skyggnast inn í hið ó-
komna. Nú varð að hafa hraðann
á, vekja börnin af blundi, tína
saman allt hafurtaskið, vera við-
búin að ryðjast í land jafnskjótt
og skipið legðist að. Það átti að
sigla.aftur út innan situndar.
Burðarkarlar komu fyrstir um
borð og okkur tókst að klófesta
þrjá þeirra. Þeir höfðu farið eina
ferð niður landgöngubrúna og
voru komnir aftuT, höfðu tekið
upp næsta töskuskammt og við
tiilbúin að fylgja á hæla þeirra.
Þá sló klukkan tólf, hundruð
skipa í hötfninni blésu, skotið var
af fallbyssum, einstaka sólum og
flugeldum þeytt upp á him;n-
hvolfið. Karlarnir létu niður fögg
urnar, þar sem þeir voru konn.ir
og nú upphófust blessunarósk r
innan fjölskyldunnar, svo tóku
karlarnir ofan pottlokin sín og
óskuðu okkur til hamingju með
nýja árið. Þeir tóku í hönd okk-
ar. Þeir voru hrærðir, það leyndi
sér ekki: Polla krónía, tuldruðu
þeir og gleðin ljómaði á andlit-
unum.
Þegar á bryggjuna kom, lögðu
þeir frá sér farangurinn og þá
næsta verkefni að gera upp við
þá og svipast eftir bíl. Skrifstnfu-
maðuTinn á Esperos hafði sagt
okkur, að þeir ættu að fá ’O
drökmur hver. Tii vonar og vara
spurðum við þá, hvað við ættum
að borga.
— Þrjú hundruð drökmt.r,
sögðu þeir og hneigðu sig lítil-
látir og vortt enn ljómandi á svip
inn.
Við kvöddumst með engum kær
leikum eftir nokkurra tanna-
gnístran á báða bóga. Þeir íögðu
íljótt niður rófuna, þegar þeir
sáu, að í þetta sinn var ekki hægt
að plata sveitamanninn. Þeir
fengu þrjátíu drökmur og héldu
burt og varð fátt um kveðjur.
Sem við stóðum þarna og skim-
uðum eftir bíl, gaf ungur maður
sig fram og spurði, hvort okkur
vantaði ekki taxí. Við héldum
það. Hvert? Ómónía Hótel. Alveg
sjálfsagt, hundrað drökmur. Það
var ríflegt vevð, en hvað um það,
á nýjársnótt er ekki hægt að
setja slíkt fyrir sig. Þetta var
efcki leigubíll í eiginiegum skiln-
ingi, öllu heldur einhvers konar
yfiribyggt mótonhjól. Það var
pláss fyrir einn við hliðina á bíl-
stjóranum og svo var pallur fyrir
atftan og þar var farangri staflað.
Ég valdi mér sætið hjá bílstjór-
anum með einn barnungann, hin
bjuggust til að klifra upp á pall-
inn. En bílstjórinn vísaði okkur
öllum fram í og raðaði okkur í
framsætið af vísindalegri hugvit-
semi. Ekki skil ég, hvernig hann i
fór að því að troða okkur öllum
fimm þar. Þá héldum við, að ekk-
ert væri að vanbúnaði. Við áttum
langa leið fyrir höndum upp í
Aþenu og börnin þurftu að kom-
ast aftur í bólið. En bílstjórinn
bað okkur brosandi að doka við,
svo brá hann sér frá. Ekki leið
á löngu unz við heyrðum stunur
og blástur að baki og farartækið
tók að síga að aftan.
Þegar við gægðumst gegnum i
gluggarifu aftur á pallinn sáum j
við, að allt var að fyllast af fólki.
Það var orðið messufært og fleiri
bættust við. Fólkið skorðaði sig
þvers og krus með pinkla og
poka innan um farangur okkar.
Svo kom bílstjórinn aftur.
— Vorum við ekki búin að taka
þennan bíl?
Hann brosti ut að eyrum, með-.
Enginn drykkur
er eins og
Allir þurfa að hressa sig
við dagleg störf. Coca-Cola er Ijúffengur og hressandi drykkur
sem léttir skapið og gerir störfin ánægjulegri
an hann smeygði sér með erfiðis-
munum undir stýri. Spurningin
var endurtekin. Hahn brosti, en
hriisti höfuðið og sagðist kunna
afskaplega litið í ensku, hann
skdldi ekki hvað við segðum. Rétt
áður liafði hann talað þokkalega
ensku. Nú hafði hann steingleymt
henni. Því miður. Hann setti far-
Götumynd frá gömlu Aþenu.
artækið í gang og af stað var
haldið með drunum og dynkjum,
það brakaði og brast í farkost-
inum »g við vorum því viðbújn,
að hann mundi liðast í sundur
hvenær sem væri. Vfð kí'ktum aft-
ur í bílinn til að gæta að því,
hvort geitin væri ekki með eins
og í öllum griskum ferðalögam.
En við sáum enga geit. Það er
ekki beint að marka, því að það
var dimmt af nóttu. Og kannski
hún hafi verið bundin uppi á
þaki.
Þetta voru fyrstu kynni jkkar
af Aþeningum.
Næstu dagar fóru' i að finna
bráðabirgðaíbúð, skoða Acropol-
is og læra á strætisvagnana. V'ð
máttum ekki vera að því að velta
fyrir okkur, hvernig ástandið væri
í borginni.
Með aðstoð forseta gríska PEN
klúbbsins, Yannis Kútsúkeras og
Lenu, konu hans, fengum við
skömmu síðar íeigt fyrir lýran
pening, stóra hæð í eldgömlu húsi
við sjóinn. íbúðin hafði staðið
auð í mörg ár og húsgögnin voru
í fæsta lagi. En það var þó ís-
skápur, það fannst mér mikil bót.
þó svo ég fengi oftast snarpan
rafmagnsstraum, þegar ég opnaði
hann. í kringum húsið var stór
og mikill garður, það sem að göt-
unni sneri var skrautlegur blóma
og trjágarður, bak við húsið var
ákjósanlegt leiksvæði fyrir börn-
in. Þó að húsið væri gamalt og
fornfálegt og það væri hægt og
bítandi að hrynja meira og meira
Úr veggjum og lofti, hugsuðum
við okkur ekki lengi um. Þetts
var á fallegum stað í úthverfi
Aþenu, ekki langt frá flugvellin-
um, stjórnin hinum megin við
götuna, pessi stori garður handa
krökkunum þar úði og grúði af
skjaldibökum og köttum í tugatali
og auk þess var gott andrúmsloft
í fbúðinni. Við þökkuðum Kútsú-
keras kærlega fyrir og tókum i-
búðina á leigu í firam mánuði.
Trúin flytur fjöll. — Vi8 flytjum allt annaS. y
SENPIBÍLASTÖDIN HF.
BlLSTJÓRARNIR AÐSTOÐA