Alþýðublaðið - 31.03.1988, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 31. mars 1988
5
IN N KAU PASTO FN U N
þetta hafi verið ótti. Ég held
að þetta hafi fyrst og fremst
verið raunsæi.
Ég held að I nútímasamfé-
lagi sé raunsæið á takmörk-
un og fallvaldleika alls ekki
siður mikilvægt en í forn-
islenska samfélaginu. Tökum
bara kjarnorkuvána og um-
hverfisvá og bara það að fara
út ( bfl.
Við búum við hefðbundið
kreppuástand í dag eins og
Islendingar hafa alltaf búið
við. íslendingar hafa alltaf lif-
að af, en stór hópur hefur
frosið úti og frýs ekki fólk úti
I dag?
Ævintýrin á vídeó?
— Ber nokkrum í samfé-
laginu að halda okkur við
efnið og svara því hvert við
stefnum?
Sigurður: „Margir hafa
þessum skyldum aö gegna.
Ég vil sjá sterkt menningar-
pólitiskt forsetaembætti,
biskupinn hefur á þessari öld
túlkað þjóðmenningu Islend-
inga, íslenskir stjórnmála-
menn hafa sérstöku hlutverki
að gegna og skólakerfinu í
heild ber að rækta mjög
menningararfinn. Skólinn
bregst hrapallega hlutverki
sínu i dag. Hér komum við
reyndar að Skálholtsskóla.
Honum ber að varðveita og
efla menningu þjóðarinnar.
Er það ákvæði fyrir hendi t.d.
i grunnskólalögunum?
— Á Skálholtsskóli að
vera þjóðmenningarstofnun?
„Lýðháskólarnir í Dan-
mörku voru norræn endur-
vakningastefna. Ef við viljum
halda í þá hefð sem hefur
verið í lýðháskólum í
Skandinaviu þá ættum við að
grafa upp allt efni sem má
hjálpa fólki til þess að lifa af.
Þegar menn velta vöngum
yfir velferð barnanna í dag,
fara menn gjarnan út í næsta
ver og ná sér í Walt Disney-
efni á vídeóspólu, og þetta
hefur komið í staðinn fyrir
ævintýrin. í þjóðsögunum er
geysilega mikið af visku og
lifsreynslu. Þetta má endur-
vekjaog nýta i uppeldisstarfi
hvort sem er í skólum eða á
heimilum."
— Eru þessi viðbrögð ekki
fyrir hendi í samfélaginu?
Sigurður: „Ég held það.
Vngri skáld leita að þjóð-
menningu aftur. Lífsnautna-
stefnan sem hefur gengið
yfir með einstaklingsfordild,
hefur lifað sinn fífil. Ég held
það sé komið að skilum í ís-
lensku þjóðfélagi."
Á ekki að vera
innkaupastofnun
— Kalla páskarnir jafnt á
fólk í dag eins og þeir gerðu
sem fastur punktur i
almanakinu?
Sigurður: „Páskarnir hafa
rýrnað en jólin halda slnu
striki. Ég held að dæmi um
hversu páskarnir eru að
hverfa i vitund fólks er að
fermingarnar eru að ráðast
inn á páskana æ meir. Það
liggur við að það sé farið að
ferma á páskadegi, sem væri
þá endanlegur kveðjutónn
páskanna út frá kirkjulegum
skilningi."
— Eru þeir að hverfa
gömlu vegvísarnir i almanak-
inu? Eru bara jólin eftir?
Hanna Maria: „Ég efast um
að vegvisarnir þurrkist nokk-
urn tima út á islandi, þar sem
skil myrkurs og birtu eru
svona sterk. Á páskum er vor
i lofti, en ég er sammála
Sigurði að gildi páskanna
hefur rýrnað mjög mikið.“
Sigurður heldur áfram:
„Þar held ég að komi ekki
síst inn þessar óskaplegu
breytingar og áföll sem hafa
orðið i íslensku samfélagi og
eiginlega gjaldþrot okkar
presta og kirkjufólks í að
umtúlka llfsboðskap kirkj-
unnar á raunverulegu máli og
inn I samfélagið."
— Hvað áttu við?
„Við prestar höfum brugð-
ist að nokkru. Viö höfum ekki
tekið nægja legt tillit til
breyttra aðstæðna og ekki
náð að túlka hinn kristna
boðskap þannig að það hafi
komið til móts við þarfir
fólks. Ef páskarnireru á
góðri leið með að hverfa úr
vitund fólks eins og hvíta-
sunnan, er það að hluta sök
kirkjunnar þjóna sem hafa
ekki túlkað hinn kristna boð-
skap á safaríkan hátt inn i
samfélagið sem lífsboðskap.
Páskarnir eru stærsta hátíð
kirkjunnar. Lifið er boðskapur
páskanna."
— Getur kirkjan það í dag
öðruvisi en með þeirri yfir-
borðsmennsku sem þér
finnst rikja á mörgum sviðum
í þjóðfélaginu? Með öðrum
orðum að kirkjan verði að
„poppa upp“ boðskapinn?
Hanna María: „Þegar við
erum að tala um að mæta
þörfum er ekki þar með sagt
Fjölskyldan öll úti á hlaði fyrir
framan skólahusiö. Katla á há-
hest, sr. Siguröur Árni Þórðar-
son, Saga og sr. Hanna María
Pétursdóttir
AB-mynd: ÞHH