Tíminn - 08.11.1967, Blaðsíða 14

14
TBMINN
MIÐVÍKUDAGUR 8. nóvember 1967.
MIKIL HERSÝNING
VAR í MOSKVU í GÆR
SH-Sólvangi, Borgarfirði eystra.
Hagar eru mjög að þrengjast en
fé hefur gengið úti allt til þessa.
Veður er gott 6—7 stiga frost, ?n
í morgun byrjaði að snjóa. Enn
eru^ekki algjör jarðtoönn en toúast
má við að úr þessu fari bændur
að taka fé í hús. Tíðin var afleit
í haust og eiga sumir bænrlur
enn hey úti og undir fönn. Einn
bóndi á til dæmis á annað íundrað
hesta liggjandi undir snjón im
Menn eru yfirleitt birgir af fóður
bæti og kemur því heyleysið ekki
eins að sök.
NTB-Moskva, þriðjudag.
Rauða torgið var áþekkt stór
kostlegu og litríku safni við sýn
inguna í dag, herdeild eftir her-
deild þrömmuðu áfram, þær
fyrstu voru klfeddar einkennis-
búningum frá byltingardögunum
og fylgdu þeim málaðir vélbyssu
vagnar sem hestar drógu, og eftir
því sem leið á gönguna breytt
ust einkennisbúningar og hergögn
í samræmi við sögulega þróun
þeirra og í lokin koniu svo risa
stórar hemaðareldflaugar, sem
skjóta má heimsálfa í milli, og
voru þær hlaðnar kjarnasprengj-
um. Æðstu ráðamenn Sovétríkj-
anna voru viðstaddir athöfnina á
samt forkólfum flestra kommun-
istaríkjanna en auk þeirra voru
þama sendifulltrúar flestra ríkja
hins vestræna heims, svo og
Kekkonen Finnlandsforseti og
frú Indira Gandhi, forsætisráð-
herra Indlands.
Varnanmálaráðherra Sovétríkj
anna, Andrei Gretsko, flutti ræðu
af þaki graftoýsis Lenins og var
hún venju fremur hógvær, í fjrrstu
sinn um áratoil var ekkert minnzt
á Klinverja og klpfninginn sem
þeir hafa valdið innan kommún
istaflokkanna, og elcki réðst hann
heldur mjög á Bandaríkjastjórn,
en sagði þó að afturhaldsöfl /í
heiminum ykju mjig spennuna í
alþjóðamálum og stofnuðn heirn?
friðnum í hættu. Sýn,dar voru
nú í fyrsta skipti fimm nýjar
gerðir langfleygra eldflauga.
Gretsko drap á hin nýju geim
yísindaafrek Sovétmanna í ræðu
sinni og icvað þau stórkost''.egt
skref á þróunarbraut mannkyns
og hlytu þau afrek að gleðja alla
vini Sovétríkjanna nær og fjær.
Hann sagði heimsvaldasinna, und
ir forystu höfuðvígis þeirra, USA,
reyna að sporna við fra’.nþróu:i
mannanna.
Kínverska stjórnin sendi
„heillaóskaskeyti", vax það aðeins
ein setning, svohljóðandi: „í til-
efni finjmtíu ára afmælis iiinr.3r
Bandaríkjaforseti og Wilson, for
sætisráðherra Breta. í orðsend-
ingu Johnsons segir, að fyrir
hönd bandarísku þjóðarinnar
sendi hann innilegar hamingju-
óskir til þjóða Sovétríkjanna á
þessum hátiðisdegi þeirra, og
segist hann vona að góður vilji
þessara tveggja þjóöa, Bandaríikja
manna og Siovétma/nna, megi
verða til þess að þær hjálpist að
við að koma á öruggum og varan
legum friði í heiminum.
í lok ræðu sinnar sagði Gretsko
að Sovétríkin væru. fyigjandi frið
samri stefnu í utanríkismálum, en
þau gerðu þó sitt ýtrasta til að
efla landvarnir og tæki til þeirra
hluta Er hann hafði lokið máli
sínu komu hinar áþreifanlegu
sannanir fyrir þessari síðuítu stað
hæfingu, hersýningin, sem sýndi
hraða þróun sovézka hersins frá
1917, fram til 1967. SýnAgjn var
stórkostleg, þarna gengu her-
menn klæddir einkenmstoúningum
frá öllum tíma’o '.um Sovátríkj-
anna síðan 1917 og oiru þeir
vopn frá þeim tímum yfir höfð
um þeirra blöktu sögulegir fánar
og merki, svo sem fan: beitisklps
ins Aurora, en það skip gaf merk
ið um að ráðist skyidi á vetrar-
höll keisarans í Pétursborg (Len
ingrad), og má kaibi þantí at-
burð upphaf sjálfrat byltingarinn
ar. Að þessu atrið’ 'oknu kom
það sem hernaðarlegar 1 nefndir
margra ríkja höfðu boðið eftir.
og gripu þeir þá myndavélar
slnar. Inn á torgið brunuðu nú-
tiima hernaðartæki, fyrst skrið
drekar og 'því næst stórskotalið
og eldflaugar. Fagnaðarlæti áhorf
enda jukust því meir sem eldflaug
arnar urðu stærri og voldugri.
Þarna gat að líta nútímavopn af
flestum hugsanlegum stærðum og
gerðum, rafeindaheilar til hern
aðarnota og „gervimenn" af ýmsu
tagi, eldflaugar, áþekkar Polariá
flaugunum bandarísku, til þess
ætlaðar að sikjóta þeim úr kaf-
bátum, meðalstórar eldflaugar ætl
þeim kjarnasprengjum. Hernað
arfuilltrúar annarra ríkja gengu
bersenksgang við ljósmyndun, þeg
ar þær síðastnefndu runnu hjá á
vögnum sínum. Að þessari sýn-
ingu lokinni tók önnur við, og
var það skrúðganga alþýðu
manna frá hinum ýmsu ríkium
Sovétríkjanna. Gekk sú skrúð
ganga undir borðum og áróðurs-
spjöldum frá tíma byltingarinnar
og var fólkið klætt hinum mavg
JARÐBÖNN
Framhals af bls. 1.
Síðan hefur tíðin sízt linazt. Hag
bönn eru í sveitum utan Hofsóss,
út Höfðaströnd, Sléttuhlíð og
Fljót. Ástandið er miklu betra
strax og kemur fram í fjörðinn.
Tvær vikur eru nú liðnar síðan
tók fyrir jörð, en þá gerði mikla
bleytuhríð og síðan fraus. í fyrr
greindum sveitum er allt fé í húsi.
Bændur eru sœmilega birgir af
heyjum og verður ekki vandræða
ástand af þeim sökum .nema ef
hagleysið helzt í aillan vetur, sem
er heldur ótrúlegt.
GJ—Ási, Vatnsdal.
Hér hafa verið frosthörkur og
hreinviðri í langan. tíma. Fx’ostið
er yfirleitt 8—10 stig. Hagar eru
góðir og föl á jörðu serp er til
böta. Sumir bændur eru áð byrja
að kenna lömbunum átið. Hey eru
með minna móti og verður því að
spara þau og gefa meiri fóður-
bæti.
Hrossaslátrun stendur nú yfir
og verður ekki lokið fyrr en eft-
ir miðjan mánuðinn.
PJ—Reynihlíð.
Frosthart hefur verið hér um
slóðir en tíð að öðru leyti sæmi
leg, Frostið er allt að 16 stig,
en tlítill snjór er á jörðu og hagar
góðir og liggur sauðfé úti. Allir
vegir eru vel færir. Mývetningar
eru ekkert kvíðnir fyrir vetrinum
og hafa ekki fækkað skepnum
vegna heyskorts. Þó eru nokkrir
bændur með færri kýr en áður.
Stafar það af því að einfaldara og
áhyggjuminna er að hafa aðeins
sauðfé og kaupa svo mjóik til
heimilisþarfa, en hún fæst nú
í góðum umtoúðum.
í haust var slátrað 9. þúsund
lömbum í sveitinni.
SV—Hriflu.
Jarðbönn eru sumstaðar í
Bárðardal, en nokkuð er það mis
jafnt eftir bæjum. Á nokkrum bæj
um er ekki reynt að beita en
annars staðar hefur fé ekki verið
tekið í hús. 26. október snjo.iði
mikið og síðan fraus og setti
storku yfir. Úthagi er yfirleitt góð
ur og vel loðinn. Frost er 10—12
stig en úrkomulaust, vegir eru
skafnir og færð sæmileg.
Bændur eru misjafnlega birgir
af heyjum, en flestir munu bjarga
sér. Fé var víða fækkað mikið
í fyrra, en ekki eins mikið í haust.
í veðurofsanum um daginn
misstu menn fé. Bændurnir á
Bjarnastöðum og Lundabrekku
misstú 10 kindur, og eitthvað vant
ar enn í hús og er skaðinn áreið
anlega meiri og eitthvað af fé
er ófundíð enn.
ÞH.-Laufási.
Hér um slóðir tók fyrir jörð
fyrir tveim vikum síðan. Snjór
er ekki mikill en frostið þetori
mun meira og hér um bil jarð
bönn. Heyskapur var ekki góður
litu þjóðbúningum ríkja sinna, og
segja fréttaritarar vestræn’a
ríkja, að gangan hafi verið ó-
trúlega fjörleg og litrík og mik
ill galsi hafi verið í fólkinu, all-
ir í hátíðaskapi.
Hátíðinni var svo iokið með
gífurlegri flugeldasýningu, og er
marglit ljós þeirra höfðu lýst upp
gotur Moskvu og síðan dáið út,
var þessi þungamiðja sovézka byit
ingarafmælisins á enda.
í sumar og skáru bændur heldur
meira af fé í haust en endranær.
Fé er mikið til á gjöf og er gefið
meira af fóðurbæti en verið hefur.
Menn treysta því að veturinn mild
ist og snjó taki upp. Það er ákaf,
lega erfitt að búa við svona tiðar
far, en bændur reyna að þrauka
eins og oft áður.
HH—Raufarhöfn.
Hér hafa verið góð veður og
auð jörð. Frost er 5—6 stig.
Lítið er róið til fiskjar og sild
hefur ekki verið söltuð s. 1. tvær
vikur. Rjúpnaveiði er enginn,
enda sést varla rjúpa í vatur,
hvorki hér í nágrenni eða sunn
ar.
ÓH—Þórshöfn.
Verðurfarið í októbermánuði
var með því versta sem menn
muna hér um slóðir, en hefur ver
ið skárra í seinni tíð. Ekki snjó
ar mikið í byggð en aftur á móti
er mikil snjókoma til fjalla. Veg
ir eru opnir ailt til Akureyrar,
en færðin slæm.
Hagi fyrir sauðfé ér alls sraðar
austan Axafjarðarheiðar en hag
laust er með öllu á yztu bæjum.
Víðast hvar er farið að hýsa fé
og gefa fóðurbæti. Slátrun lauk
um mánaðamótin síðustu og var
meðalþungi vel í mcöallagi.
Enn er eftir að fara í eftirleit
um heiðarnar en ekki hefur séð
til fjalla í mánaðartíma sgna
þoku og úrkomu. Eflaust er onn
eitthvað af fé á fjöllym og stend
ur til að fara í leit á snjóbíl strax
og veður leyfir.
Ástand með hey er mjög slæmt.
Heyskapur var með erfiðasta
móti. Sumir keyptu ofurlítið, en
hey voru ekki á markaði svo að
meira vatntar. Fóður er nú á
leiðinni og er búizt við skipi með
íóðurbæti á Norðurlandsafnir inn
an skamms. Vegna þessara erfið
leika eru einstaka menn hér
alveg hættir búskap, sérstaklega
hér í þorpinu.
KS—Grímsstöðum.
Hér hefur verið hægviðri, en
mikill snjór. Hagar eru góðir fyr
ir fé og sumsstaðar afbragðsgóði
ig og liggur fé úti á sumum bæj
um. Um 'miðjan okt. var heidur
köld tíð, en síðan hefur ekki snjó
að. Færð er erfið um heiðamar
hér austur af og engin umferð
undanfama daga.
Spretta var léleg i sumar 03
urðu menn að kaupa hey og
byrgja sig upp með fóðurbæti og
er engin ástæða r.ð kvíða vetri.
JS—Vopnafirði.
Haglaust er orðið í Vopnafirði
og hafur fé verið á gjöf á aðra
viku. Heybirgðir eru litlar hér
um sveitir vegna lélegrar sprettu
i sumar og ótíðar. Bændur skáru
niður miklu meira af fé í haust
en endranær vegna heyleysis, en
verða samt að gefa mikinri róður
bæti.
miklu sovézku þjóðar.“ Meðal
hinna fjölmörgu þjóðarleiðtoga
sem send-u árnaðaróskir í tilefni
afmælisins voru þeir Johnson,
aðar til aðstoðar fótgönguliði og
risastórar þriggja þrepa eldflaug
ar, sem skjóta má heirpsálfa í
miilum ætlaðar til að skjóta með
ÞAKKARÁVÖRP
Innilegar þakkir til allra þeirra sem glöddu mig
með gjöfum, kveðjum, heillaóskum og heimsóknum,
á sextíu ára afmæli mínu.
Gisli Sigurbjörnsson.
Þökkum innilega auðsýnda samóð og vinarhug vcgna andláts og
útfarar eigtnkonu minnar og móður,
Þórveigar Árnadóttur,
Sérstaklega þökkum við læknl og hjúkrunarliði Landakotsspltalans.
Jóhannes Jónsson,
Guðrún Olga Gllsdóttir.
Eiginmaður mlnn, faðir, tengdafaðir og bróðir,
Ásgeir Jónsson,
Þvervegl 25,
andaðist að heimili sfnu þriðjudaginn 7. nóvember 1967.
Chariotta Þóröardóttir, synlr tengdadætur og
systkini.
SKÓGRÆKTIN
Framhald aí bls. 1
fjallar hann um skemmdir á
trjágróðri vegna reyks frá ál-
verksmiðju.
„Mestu skemmdirnar á trjá
gróðri unðu í nánd við álverk-
smiðjurnar í Árdal í Sogn og
fjordanefylki og í Sunndal í Möre
og Romisdalsfylki. í Nordlands-
fylki, í Vefsn við Mösjö, urðu
skaðarnie minni.
í Árdal varð fyrst vart við
skemmdirnar á trjágróðri árið
1963 meðfram Árdalsfirði út að
Resnes (um 14 km. frá verk-
smiðju) og vestur fyrir Naddvik
(um 17 km. frá verksmiðjuj. Að-
ur höfðu borizt tilikynmingar um
skemmdir árið 1961 alla leið frá
Vettismerki (um 12 km. frá verk-
smiðju). Árið 1964 voru Wöð á
lauftrjám í nánd við verksmiðj-
una irijög sviðin. Á sumum birki-
trjám sviðnaði mest allt laufið
og eimnig urðu skemmdir á reyni
og víði.
í Sundal hafa í mörg ár orðið
miklar skemmdir á trjám meö
fram ánni Driva allt að 11-12
km. frá verksmiðjunni. Greni og
fura hafa smiám saman dáið út
víðast hvar á þessu svæði, eink-
um norðan við ána.
Ræktun þessara trjátegunda
mun verða útilokuð hér, nema
flórgufa frá verksmiðjunni
minmfci mjög. Þegar lengna dreg-
ur upp í dalinn hafa skemmdim-
ar orðið mun vægari, en þeirra
gætir þó allt upp til Gjörva, sem
er í yfir 30 km. fjaiiiægð frá
verksmiðjunni, í átt til norð
vesturs meðfram Sunndalsfirði
hafa skemmdir á trjágróðri orð-
ið langtum minni. Má þakka það
ríkjandi norðvestanátt á þessum
slóðum.
í Vefsn, í niánd við verksmiðj-
una við Mosjö, hafa skaðar orð-
ið langtum minni en í Árdal og
Suundal. Helztu ástæður til þess
eru eftirfarandi: 1. Reykurinn
dreifist og þynmist miklu fljótar
hér heldur en í hinum þröngu
dölum í Árdal og Sunndai. 2.
Verksmiðjustjórnin gerði víðtæk-
ar ráðstafanir til þess að hreinsa
flór úr reyknum. En í ágúst
1965 komu samt í ljós áberandi
einkenni sviðnunar á yngstu sprot
unum á greni á stað, sem er í
4 km. fjarlægð frá verksmiðiunni,
í 100-150 m hæð yfir sjó. Á
sumum trjám voru aðeins nála
endamir sviðnir, en oft voru all
ar nálar á ársprotúm dauðar.
Stundum voru bæði grænai og
sviðnar nálar á sama sprotanum.
Einnig kom það fyrir, a3 hin
nýmynduðu endabrum eyðilögð
ust. Á furunni voru aðeins nála-
endarnir sviðnir, en það eru hin
venjulegu einkenni flórskemmda
Þessar skemmdir má að líkindum
rekja til þess, að dagana 24.-30.
júM hafði hægur vindur staðið
frá verksmiðjunni á skóginn, jafn
framt lítilsháttar úrkomu. Loft-
raki var hár og regnvatnið sog-
aði í sig flórvetni, sem barst
me® rigningarvatninu a ba.r
trjánna og síðan Inm í blaðveí
ina. Hefði úrkoman verið meiri
mundi flórvetnið hafa skolazt
fljótlega af barrinu, án pess að
valda skemmdum. Sviðnun var
mest inn í skógarteignum, þar
sem nálarnar héldust lengst rak-
ar.“