Tíminn - 28.12.1967, Blaðsíða 14

TÍMINN
FIMMTUDAGUR 28. desember 1967.
14____________________'
SKATTALÖGREGLAN
Framhald af bls 1
hjá scr, eftir að ríkisskattanefnd
hefur afgréitt þau. Var nefnid-
innx ekkx kunnugt um allar hækk
amr í þessu sambandi fyrir 31.
ágúsl, en þær, sem henni er kunn
ugt um, nema í heild 7,7 millj.
Afraksturinn af starfi deildar
innar I beinthörðum peningum var
því, eftir því sem nefndinni var
kunnugt um, miðað við 31. ágúst
s.i. um 43,2 millj. króna.
Það kom fram á fundinum, að
hæsta hækkun gjalda til ríkisins,
og sekta, samanlagt í einu máli
nam 2,7 milljónum króna, og var
því nokkru meira en mál það,
sem afgreitt var fyrir dómstólun-
um nýlega. Var þetta mál afgreitt
í beirri sérstöku nefnd, er um
þeosi mái fjallar endanlega, ef
hvorugur aðilinn telur þörf á að
senda sakadómi og saksóknara,
máiið.
iSins og áður segir, höfðu 359
mai komið til afgreiðslu hjá.rann
sÓKnardeildinni miðað við daginn
í dag — eða á rúmum þremúr ár-
um. Þar af var lokið rannsókn
í 237 máium. 64 þeirra gáfu ckki
tileíni tii breytinga, en 233 gerðu
það og fóru því til ríkisskatta-
nefndar. 60 mál eru nú í rann-
sókn, og tvö eru hjá saksóknara.
Aðspurður sagði Ólafur að sum
þessara 60 mála gætu orðið stór
miL
Nú slarfa fimm menn hjá rann
sóknardeiidinni, en ein fulltrúa-
staða er laus sem stendur. Að-
spurður sagði Ólafur, að deildin
gæti auðvitað haft verkefni fyrir
mikiu ficira starfsfóik.
Itikisskattstjóri sagði, að aðal-
hlutverk rannsóknardeildarinnar
væri að veita aðhald, og taldi hann
að framtöl hefðu batnað mjög
fra því rannsóknardeildin hóf
stóif. Þaö væri aðalatriði, en ekki
hitt, hversu marga væri hægt að
se«ta cg hækka gjöld á. Sýna
yrði mönnum fram á, að skatt-
svik svöruðu ekki kostnaði.
RÆDA KRISTJÁNS
Framhald ax bls ö
veitunnar að hún hækkaði sjálf
krafa samhliða byggingarvísitöl-
unni. Þá var talið, að þetta
ætti að nœgja svo lengi sem bygg
ingarvísitalan væri í sambandi.
Annað er komið upp á teni'ngmm
nú. Mér er nær að halda, að ein-
hver skekkja hafi verið í útreikn
ingum hitaveitunnar undanfarin
ár. Það er eitthvað fleira en mis
lukkaðar dælur og minnh vatns
magn úr borholunum í Reykjavik,
en áætlað var, sem hér kemur til
greina.
Gamli bærinn
Hitaveitan í gamla bænum er
svo kafli út af fy-rir sig. Síðasta
kuldakast leiddi í ljós, að hita-
veitan í flestum hvertfum vestan
Snorrabrautar er nákvæmlega jafn
léleg og undanfarandi ár, þrátt
fyrir loforð og fyrirheit bæði
borgarstjóra og hitaveitustjóra um
varanlegar úrbætur. Stærsta von
in, þ. e- nýju vatnsgeymarnir • á
Öskjuhlíðinni virðast ekkert hafa
bætt ástandið.
Við Guðmundur Vigfússon og
Óskar Hallgrímsson flytjum hér
tillögu, um sérfræðilega rannsókn
á ástandi hitaveitunnar og þá að
alveg sérstaklega verði athugað
hvað raunverulega þarf að gera til
að hitaveitan verði nothæf í gamla
bænum. Það er vonum seinna að
slík rannsókn verði gerð og úr
bætur byggðar á henni komi í
stað óljósra loforða og fyrirlieita
borgarstjóra og liitaveitustjóra,
sem þcir hafa verið ósparir á í
kuldaköstum undanfarin ár.
SKATTAFRAMTÖL
Framhald af bls. 16.
16 ára og eldri, miðað við árið
1967, eru árituð í Skýrsluvélum
ríkisins og Reykj avíkurborgar.
Fiumgögn til áritunar eru upplýs-
ingar þjóðskrárinnar og heimilis-
fang hvers skattþegns er miðað við
lögheimiii hans 1. des 1967 skv.
þjoöskranni. Ef engar ófyrirsjáan-
legar laíir verða á frágangi þjóð-
skrarinnai, er það von okkar, að
framlögxn verði tilbúin til dreif-
ingar á tímabilinu 10. til 13. jan.
n.k. og dreifingu verði lokið um
20 jan- n.k., ef færð og veður
leyfir.
Árituð framtailseyðublöð ársins
1968, bæði einistaíMinga og féilaga,
munu verða um 95.000. Megin-
þorra þesisara framtala ber að
skila skattyfirvölduim eigi síðar
en 31. jan. n.k. Þeir, sem hafa
með höndum atvinnurekstur,
þurfa þó eigi að skila framtals-
skiýnsium fyrr ien fyrir febrúarlok.
Þar sem það er stefna ofckar,
enda bein fyrirmælii frá fjármála-
ráðherra, að hraða fraimlaigningiU
skattskráa ein,s og unnt er á ár-
iinu 11968, er það fyrirsjáanlegt, að
skattytfirvöild verða að skera mjög
við nögl ialila-r tfrestveitingar á
sikiilum fra'mtalla.
í samibandi við framtalsgerð
iþykir rétt að fram kom.i nokkrar
ábendingair á þes-su stigi málsins
til allra framteiljenda.
í fynsta lagi, að þeir fari nú
þeigar að huga að því, hvaða gögn
eða uippilýisingar þeir mund þarfr.-
ast í samfoandi við framtai sitt
og atfia þeirra.
í öðru ilagi, að þeir geymi vand
lega ölí 'gögn, sem þeir hafa
st-uðzt við í gerð framtals sín-s,
þar sem skattyifirviöldin geta kraf
izt framlaign.ingar þe.s-sara gagna,
til, stuðninigs réttmiætis framtals.
í þriðja lagi, að þeir sannprófi
þær uipplýsingar, sem þeir styðy
ast við í gerð framtals. T. d. að
þeir m-eð samanfourði við launa-
ikvittanir, saumprófi þá launaupp-
hæð, sem launagreiðandi telur sig
hafa igreitt þeim, því ávallt geta
mistök hent. Framtailin iaunaup-p-
hæð í framtali er á ábyrgð fram-
teljanda sjáilfs en ekki launagreið
anda.
í fjórða lagi, að skil framtais
á réttum tíma til sikattyfirvalda,
er á áfoyrgð framteljanda sjáLrs,
hvort hel'dur hann hefur gext
framtalið sjálfur eða leitað að-
stoðar til þess hjá öðrum.
í fimmta lagi, að senda óundir-
ritað framtal jafmgiildir því að
skattþegn hafi eigi talið fram.
Sérstöik athygli skal vakin á iþví,
að sameiginlegt framtal hjóna ber
bæði eiginkonu og eiginmanni að
undirrita.
í sjötta ia-gi og síðast en ekki
sízt, að framteljendur vandi all-
an frágang framtals síns.
Þegar iitið er til þeiss magns
allra þeirra eyðublaða, sem skatt-
yfirvöld þurfa að meðhöndla, er
iljóist, að ónákvæmni eða hírðu-
leysi við fi’ágang þessara gagna
aif hálfu framteljenda, skapar
óþarfa vinnu og skriffininsku,
sem báðum aðilum kæmi betur
að vera lausir við. Þótt ekki væri
um að ræða nema 5 mínútna töf
að meðaltali á hvert framtal,
vegna ónákvæmni eðá hirðuleysis
við frágang þe-ss, myndi það ieiða
tiil vinnutaps hjá skattyfirvöldum,
er samsvarar fuiliri dagvin-nu næst
um 5 starfsmanna í heiit ár.“
Þá kom fram, að upplýsinga-
startfsemi varðandi framtöi verð-
ur mjög aukin. Leiðbeiningar
verða að venju birtar i blöðum,
en einniig verða sérstaikir bættir í
hiljóðvarpi og sjónvarpi. Verða
þessir þættir í sjónvarpi þriðju-
dagiinn 23. janúar og viðameiri
dagskrárliður um þetta efni 27.
janúar. Einnig verða þættir í hijóð
varpi í þessu máli 25. janúar o.g
29. janúar.
ASKENASI
Framhald af bls 16
en haun hefur aldrei verið leik
inn á íslandj áður. Þetta er
seinasti píanókonsei’tinn, sem
Mozart samdi, einstaikur að
eðli í langri röð píanókon-serta.
Seinasta vexkið á etfnis-
ski’ánni er þriðjj pianókonsert
Beethovens í c-moll. Konsert
inn samdi Beethoven íi hátindi
frægðar sinnai sem konsert-
píanisti, en með honum segir
hann jafnframt skilið við hina
klassísku hugsjón í konsert
smíði og stefnir á önnur áðui
ókönnuð mið. Einleika.nnn
konsertum þessum er Vladimí:’
Askenasi. sem enn er velkom
inn boðinn ai íslenzkuin tón
leiikasestum. Síðan Askenasí
var hér seinast á ferð hefur
frægð hans aukizt að mun.
Ha-nn skipar nú sess meðal
hinna fremstu píanósnillinga í
ailþjóðlegu tónleiikahaldi.
GENGISFALL
Framhald ad bls. 5.
leik þeirra manna, sem aðallega
fjalla urn þ-essi mál.
Lággemigi og verðbólga eins og
nú tröllríður þjóðfélag okkar, sýn
ist vera afleiðin.g vanspilunar og
óstjórnar í peningamálum. Afleið
ingarnar koma þá einnig í ijós
í sívaxandi óreiðu og óvöndug-
heitum eLnstaklinga eins og dæm-
in sanna. Dæmin sýna, að þjóð-
ir, sem gæta fengins fjár, búa
við stöðugt peningagengi, því
ættum við ekki að geta það? Við
eigum að þekkja okkar land og
sögu. Við vitum, að árferði er
misjafnt og viðskiptamöguleikar
breytingum háðir, þess vegna meg
um við ekki eyðileggja áramgur
góðu áranna með óstjórn og van-
sipilum.
Hánefsstöðum 26. nóvember 1967.
Sig. Vilhj'álmsson.
A ViÐAVANGI
sé að ræða hcimili, sem hafa
börn á svipuðum aldri.
Með tilliti til þess, er að
framan greinir, felur borgar-
stjórnin Félagsmálaráði að
kanna, hvað veldur hinum
mikla mun á rckstrarkostnaði
oarna- og vistheimila borgar-
innai.
Að lokinni þeirri könnun
skal Félagsmálaráð taka til at-
hugunar, hvort ekki er hægt
m.a. með aukinni hagræðingu
og hagsýni ,að lækka rekstrar-
kostnað þessara heimila frá því
sem hann nú er og leggja til-
íógur þar um fyrir borgarstjórn
eigi síðar en 1. marz n.k."
HIÐ NÝJA ....
Framhald af 8. síðu.
glas af spönsku koníaki 2 peset
um ódýrara en hór — allir þang
að O.. S. frv. En það fer ekki
mikið fyrir þéim éinhvern
veginn. Öafvitandi gera þeir
sér kannski grein fyrir því, að
þeirra tími sem „Herrenvolk“
er liðinn —
Og Bretar eru næsta vand-
fundnir. Pátt sýnir betur þróun
efnahagslífsins í Evrópu en
sú staðreynd. Takmarkanir á
ferðamannagjaldeyri í Bret-
landi á án efa sinn þátt í því,
auk þess sem vetrarfrí eru
næsta óalgeng þar í landi —
og fæstir hafa efni á að fara
í tvö frí á ári til útlanda.
Kanaríeyjar voru þó einu sinni
brezkí áhrifasvæði og fjölmarg
ir Bretar vöndu komur sínar
hmgaö og settust hér að. En
þeirra tími er einnig liðinn —
hið nýja „Herrenvolk" er tekið
við.
Las Palmas 4. 12. 1967.
UM GENGISFELLINGU
Framhald af bls. 7.
þá sem skráðir eru og notað-
ir við kaup á erlendum vör-
um og þjónustu, og því hef-
ur atvinnureksturinn sjálfur
oft gengið í miklu basli. fin
framleiðsla hans hefur verið
notuð til þess að greiða þanui
erlenda gjaldeyri að lokum,
sem allir hafa viljað kaupa, og
mest er metinn, þegar pening
ar okkar eru í lægstu verði
innanlands og allur atvinnu-
rekstur gengur verst, líka sjáv
arútvegurimn sem mönnum
finnst þó, að öllu bjargi. til
bess að þeir fái tækifæri og
•iðstoði til að breyta verðlitl-
um íslenzkum peningum í verð
meiri peninga við ranglega
skráð gengi.
Þó að gengisfellingin nú sé
nokkur leiði’étting á skrán-
ingu íslenzkra peninga í bráð,
þannig. að hún minnki mun-
inn á beirri krónu. sem ' ríð
notum nnanlands, og þeirri,
sem við notum til kaupa er-
lendra peninga sjást þess eng-
in merki enn, að hún marki
eða boði nokkra stefnubreyt-
ingu í efnahagsmálum okkar.
Ef til vill verður þejrri leið-
réttingu haldið áfram að ári,
eiins og g-ert var eftir gengis-
fellinguna 1949 að enskri fyr-
irmynd og frumkvæði eins og
nú. En hvort sem það verður
gert eða ekki gert. sýnast mest
ar horfur á því, að sami leik-
urinn hefjist og eftir 1950 og
1961: verðrýrnun peninga okk
ar innanlands, en reynt að
halda peningunum í óbreyttu
gildi út á við, þangað til mun-
urinn á verðgildi þeirra inn-
anlands og út á við er orð-
inn svo mikill, að gera verði
nýja kollsteypu með stórkost
legri geingisfellingu. Það er ó-
sköp veik von til þess, að
stjórnin okkar bankarnir og
hagfræðingarnir hafi skilning
og dug til þess að taka upp
nýja stefnu í efnahagsmálum
þjóðarinnar, nema um það
komi skipun erlendis frá, og
lítil von til þess, að slík skip-
un komi. Annars er tæpiega
í-étt, að um stefnu hafi verið
að ræða í þessum málum. Það
hefur miklu fi-emur verið
blindingjaleikur, og þannig
leikið, að illa hefur farið.
Einn ieik sýnist þó vera auð-
velt að leika, svo að ofurlítið
betur fari en verið hefur. Það
er að skrá gengi íslenzkra pen
inga á hverjum tíma eins og
verðgildi þeirra er innanlands.
Þá yrði þó aldrei þessi mikli
munur á gildi peninga okkar
heima fyrir og erlendis eða
kollsteypurnar gerðar í efna-
hagsmálum á 10 ára fresti eða
oftar. Þá væri heldur hægt að
meta atvinnuvegi okkar réttu
mati eða a.m.k. réttara mati
en nú er gert. Þá væri líka
heldur hægt að marka eir-
hverja stefnu í atvinnumálum
okkar en nú er hægt, þegar
búast má við gjörbrovtingu á
allri verðlagningu á 10 ára
fresti í- öfuga stefnu við hæg-
ari breytingu þau 10 ár. sem
á undan hafa farið. Þá gæti
þó heldur verið nokkurt jafn-
vægi og nokkur festa í atvinnu
lífinu og þjóðlífinu öllu. Auð-
vitað mundi þessu fylgja ýmis
leg vandkvæði. Það er t.d.
hugsanlegt, að erfiðara verði
að fá erlend lán, þegar allir
innviðir fjiármála okkar sjást
berum augum, heldu? en þeg-
ar reynt er að feia þá með
sýndargengi, sem látið er
standa óbreytt, meðan in.nvið-
irnir fúna. Ég nefni þetta sem
ríkisstjórn okkar mundi þykja
hörmulegast, Svo a® ekki verði
um mig sagt, að ég sé að ‘•víkj-
ast að henni með tillögur, sem
henni mundi þykja koma sér
allra verst.
En hvernig á að tryggja það
að gengi sem skráð er eft-
ir verðgildi peniniganna innan
lands sé rétt skráð? Ég leg-g
til, að það sé gert með því
að reikna út meðalverð alira
meðalverða framleiðslu þjóðar
innar. Ef það þykir o£ skrif-
stofulegt mætti til þess grípa
að velja nokkrar aðalfram-
leiðsluvörurnar til ákveðins
tíma til að reikna meðalverð-
ið og gengið eftir þeim. Með
því að miða peningaverðið við
meðalverð framieiðsiuvara
okkar, höfum við líka eiíthvað
til þess að miða það við, í
stað þess að nú höfum við
ekkert. Það gæti hjálpað tii
þess, a@ við tekjuskiptin-gu
þjóðarinnar gætum við heldur
forðazt það að skipta meiru
en við öflum og við gætum
þó um leið skipt réttara, því
að allir okkar peningar heíðu
sama gildi. í stað þess að haía
tvennskonar gildi e-ða margs-
konar, eins og verið hefur
flest undanfarin ár með þeirri
skráningu, sem á þeim hefur
verið gagnvart erlendum pen-
ingum. Arnór SignrjðnsSon.
FósturfaSlr okkar,
Björn Syrusson,
lézt að EIIi- og hjúkrunarheimilinu Grund, 24. desember.
Fósturbörn.
FaSir okkar, tengdafaðir og afi,
Guðmundur Ásmundsson,
fyrrum bóndi, Efra-Apavatni,
lézt aS Hrafnistu 26. desember.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
JarSar eiginkonu mlnnar, móSur okkar, ömmu og tengdamóður,
Herdísar Guðmundsdóttur
frá Snaeringsstöðum,
fer fram frá Dómkirkjunni í dag kl. 10.30.
Snæbjörn Jónsson,
Jón Snæbjörnsson,
ÞórSur Snæbjörnsson,
Bjarni Snæbjörnsson,
Ásgerður Bjarnadóttir,
ingibjörg Jónasdóttir, v
Margrét Svane.
MaSurinn minn og faSir,
Árni Ólaísson,
Framnesvegi 55,
verður jarðsunginn frá Fossvogsklrkju, föstudaainn 29. þessa mán-
aðar kl. 13.30.
Guðný Guðjónsdóttir,
Hlynur Árnason.