Tíminn - 22.05.1968, Blaðsíða 6

6
TIMINN
V
BBmaaamfl—wraM
MIÐVIKUDAGUR 22. maí 1968.
Hivar sem maður kemur, og
hvert sem maður fer heylrir
maður talað um sjúnvarp. í
fiskiMðuinum á morgnana
raibiba kerliragarnar fram og
aftur um sjónvarp, í strætis-
vögnum á kaffihiúsum og á
göturn úti er rætt aíxur og
frarn um sjónvarp, og bakhjal
og slúður um náungann er
ekki lengur Mfæð saumakMbh
anna, heMur er þaö núna sjón
varpið okkar, sem stuaöum er
giott og stuudum slæmt. eins
og gengur. Ætla mætti, að það
væri að bera í bakkafjllan
lækinn, ef dagblöðui væru
sínkt og heilagt að' skr'fa um
sjiónvarp, en á þeirri skoðun
er ekki hann Steindór Hjör-
leifsson, dags'krárstj'óri í lista
og skemmtideild sjónvarp3ins,
Ég er ekki fyrr komm inn á
skrifstofu hans í því augna-
miði að spjalla við hann í
mesta bróðerni, en hann þrum
ar yfir mér reiðilestur m'kin.n
um fálæti dagblaðanna gagn-
vart útvarpi og sjónvarpi og
þögn þeirra um miálefni og
dagskná þessara svokölMðu
fjölmiðlunartækja.
ER EINS OG
ÓSEÐJANDI
Rætt við Steindór
Hjörleifsson, for-
stöðumann lista-
og skemmtideild-
ar, sjónvarpsins
— Já, en þú verður að gera
þér grein fyrir því, að þið
eruð keppinautar okkar. —
segi ég til áð taka mínu svari
og minna. Steindór hlær: —
Ef þið teljið ykkur ekki« ;eta
sigrast á okkur, því þá ekki
að samei'nast og vinna með
okkur? Bæði útvaroið oe sjón
varpið gætu orðið blöðunum
ótæmandi uppspretta af alls
kyns efini, sem fólk vill lesa
um og hefur gaman af að lesa
um. Heilibrigð og réttmæt
gagnrýni er líka nauðsynleg
og sjálfsögð og viða erlendis
eru jafnvel eefin út blöð. sem
fjalla að miklu leyti um dag-
skrá útvarps og sjónvarps. Mér
finnst að meira mætti vera um
slík skrif í íslenzkum blöðum.
Nú, og þar sem útvarpsráð er
að miklu leyti skipað ritstjór-
um daglblaðanna í borginni,
ætti að véra hægur vandi að
koma þessu í kring.
En ástæðulaust er að halda
áfram á þessari hálu braut, og
hezt að vinda sér strax að
kjarnanum. Umræðuefni það,
sem við Steindór höfum vaiið
okkur, er sjónvarpið „að mn-
anverðu" og þá einkum staif-
sviði og verkefni þeirrar deild
ar er hann veitir forstiöðu.
246 innlendir þættir
Æjá, þetta blessaða sjón
varp okkar, — segir Steindór.
Það er eins og gráðugur úií
ur, sem gleypir allt án þess
að verða nokkurntírria sáddur.
Það er töluvert verk að mata
þennan úlf, einkum, ef fœðan
á nú að vera kjarngóð. Skoð-
anir eru auðvitáð skiptar um
bvort hún sé það. Mörgum
finnst Við ekki flytja ' nærri
nóg af innlendu efni. Ég þori
varla áð fullyrða að það auk-
ist mikið á næstunni. Það
eru takmörk fyrir því hvað
hægt er að „framleiða“ í einu
studíói. Það hefur töluvert
gengið á áður en hver hálf-
tíminin af íslenzkri dagskrá er
kominn inn á myndsegulband
ið eða filmuna. Ég tek sem
dæmi þátt eins_ og „Hér gala
Gaukar“ sem Ólafur Gaukur
og hans ágæta lið hefur gert
hjá okkur. Fyrir utan þær
fjölmörgu æfingar á þættinum
utan sjónvarpshússiir.s fara að
jafnaði tveir dagar í upptök-
una á mýndsegulbandið og sá
þriðji í upptöku tóns. Það
tekur Mka töluverðan tíma að
smíða og mála leiktjöld, út-
vega búninga og fjölmargt er
til tínist. Það tekur Mka einn
d’ag í viku hverri að taka upp
Stundina okkar, fyrir utan æf-
ingar. Já, því miður eru alltof
fáir dagar í vikunni. Hér í
'þessari deild sjónvarpsins
vinna með mér þeir Tage
Ammendrup og Andrés Ind-
riðason sem báðir stunduðu
nám erlendis um tíma, —
Tage hjá B.B.C. og Andrés
hjá danska sjónvarpinu. Ein.n
ig eru okkur til mikillar að
stoðar þær Ingunn Ingólfsdótt
ir og Sigrún Dungal. Á'ður en
þœr hófu störf hér voru þær
flugfreyjur og höfðu þann
starfa frá þvl að þær luku stú-
dentsprófi, að ég held. Fram
til dagsins í dag höfum við
gert 240 dagskrárþætti sem
þegar hefur verið sjénvarpáð,
flesta um það bil hálftima að
lengd og þar yfir, 66 af þess
um þáittum eru þættir yngstu
kyin.sióðarinnar. Stundin okkar,
sem Hinrik Bjarnason hefur
umsjón með Það er Mka mikið
stúss í kringum erlenda þætti,
þá þarf að þýða, vélrita text-
ann fyrir textavélina, og und-
irbúa og ætfa textaútsending-
una. Það starf er þó að mjög
litlu leyti á okkar snærum, því
stjórnar Hrafnhildur Jónsdótt
ir, ein af okkar mörgu ágætu
starfskröftum af veikara kyn-
inu. Ég gæti trúað að bver
filma sé að renna í 6. sinn í
gegnum sýningarvélamar, þeg-
ar áhorfandinn sér hana. Níi,
fyrir utam þessa tölu á ísL dag-
skrárþáttum eigum við líklega
6—8 á lagernum óút-
senda. Frétta og fræðsludeiM
hefur svo auðvita'ð gert fjölda
þáifcta fryrir utan • diaglegar frétt
ir.
— Ég verð nú að viður-
kenna, að mér finnst alltaf
dagskráin mest byggð upp á
erlendu efni, svo að þessi taia
kemur mér á óvart. Én hvenn
ig er það, er ekki einhversstað
ar mæit svo fyrir um, að efni
sjónvanpsins skuli vera að
minmsta kosti 40% innlent."
— Engin ákvœði mœla svo
fyrir, en við höfum til þessa
getað verið aðeins fyrir ofan
þetta mark held ég að mér sé
óhætt áð fullyrða.
— Hver era mörkin milli
deildanna tveggja, frétta og
fræðsludeildar annars vegar
og lista og skemmtideildar
hins vegar?
— Það má segja að þau séu
stundum nokkuð óglögg. Marg
ar hinna svoköMuðu frœðsíu
mynda og þátta fjalla oft um
efni Mstræns eðMs og eru um
leið til mikiUar skemmtunaT.
Sem diæmi mætti nefna þátt-
inn „Munir og minjar“. Vi5
höfum nú þann háttinn á að
við dagskrárstjórarair Emil
Björasson og ég, höldum reglu
lega fundi ásamt framkvæmda
stjóranum Pétri Guðfinnssyn,i
skiptum með okkur verkum og
setjum saman dagskrána fyrir
einn mánuð i senn. TiUögur
okkar fara síðan fyrir útvarps
ráð, sem gerir sínar athuga
semdir.
— Eftir hverju farið þið að
allega við samsetningu dag-
skrárinnar?
— Það hafa komið fram tvö
Starfsfólk Lista- og skemmtldeildar, Steindór Hjörleifsson, Andrés Indriðason, Tage Ammendrup, Sigrún Dungal og Ingunn Ingóifsdóttir.