Alþýðublaðið - 14.09.1990, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 14. sept. 1990
Fólk
Tekur við
fjármálasviði
Álafoss
Jón Sigurdsson hefur tek-
id vib starfi fram-
kvœmdastjóra fjármála
hjá Álafossi hf. Jón tekur
þar viö af Inga Björns-
syni, sem nú gerist fram-
kvæmdastjóri Fjóröungs-
sjúkrahússins á Akureyri.
Jón Sigurðsson mun
verða staðgengill for-
stjóra Álafoss hf. og verð-
ur hann með aðsetur á
skrifstofum fyrirtækisins í
Mosfellsbæ. Jón nam
rekstrartæknifræði og
rekstrarhagfræði í
Bandaríkjunum. Hann
hefur starfað hjá Elekt-
risk Bureau í Noregi og
hjá Bang & Olufsen í Dan-
mörku. Síðast staríaði
hann hjá Eimskip sem
forstöðumaður utan-
landsdeildar, sem Erlend-
ur Hjaltason tekur nú við.
Clæsileg sýning
listahjóna
Þau hjónin Gestur og
Rúna sýna verk sín um
þessar mundir í Gallerí
Borg við Austurvöll. Um-
sjónarmaður dálksins leit
inn um helgina. Þetta er
sérstaklega vönduð og
falleg sýning og þarna
var gott að doka við og
skoða. Við mælum ein-
dregið með því að fólk líti
inn.
Fyrrverandi
útgerðarmaður
skrifar um refi
Karvel Ögmundsson, 87
ára, er þekktur maður í
útgerðarstarfsemi í Kefla-
vík og víðar, í pólitík og
hvers konar athafnasemi.
Hann hefur alla ævi verið
í fararbroddi. Karvel er
Snæfellingur að uppruna
og þar vestra kynntist
hann lifnaðarháttum refs-
ins. Á tímabili var Karvel
refaskytta. Nú hefur Kar-
vel skrifað bók sem heitir
Refir, og hefur Náms-
gagnastofnun gefið bók-
ina út. Myndskreytingar í
bókinni eru eftir Grétu
Gudmundsdóttur.
Hjálmar
sendiherra i
Ungverjalandi
Hjálmar W. Hannesson,
sendiherra íslands í
Bonn, hefur afhent Árp-
ád Göncz, forseta Ung-
verjalands, trúnaðarbréf
sitt sem sendiherra. Áður
hafði Hjálmar afhent Dr.
Sabine Bergmann-Dohl,
sem gegnir stöfum for-
seta Þýska alþýðulýð-
veldisins, trúnaðarbréf
sem sendiherra í því
landi, sem senn heyrir
sögunni til sem slíkt.
FRÉTTASKÝRING
Guðmundur J. Guðmundsson, formaður Dagsbrúnar, tekur ekki í mál að starfa í stjórn með andstæðingum sínum.
Vœringar innan Dagsbrúnar:
Stormur i tebolla
eða
bylting I absigi
Skipulögð stjórnarandslaða hefur komið
upp á yfirborðið i Dagsbrún. Þegar hefur ver-
ið hafin skipuleg barátta fyrir framboði sem
er stefnt gegn núverandi stjórn Dagsbrúnar.
Hafa forsvarsmenn stjórnarandstœðinga
einkum beint gagnrýni sinni að ólýðræðis-
legu skipulagi félagsins og að samningar sið-
ustu ára hafi ekki verið nógu góðir.
EFTIR: TRYGGVA HARÐARSON
í Dagsbrún, eins og verka-
lýðsfélögum almennt, er efnt
til allsherjaratkvæðisgreiðslu
um skipan í stjórn, nefndir og
trúnaðarráð. Er það gert með
því að leggja fram einn lista í
allar stöður. í Dagsbrún eru
sjö manns kosnir í stjórn og
þrír varamenn, 100 aðal-
menn í trúnaðarráð og tutt-
ugu til vara auk annarra trún-
aðarstarfa, s.s. stjórn vinnu-
deilusjóðs og endurskoðend-
ur.
Eins lista lýðræði
Þetta leiðir af sér að aðeins
einn listi kemur mönnum að
í trúnaðarstöður og hefur þar
með tögl og hagldir í félag-
inu. Hins vegar geta sjónar-
mið manna sem skipa einn
og sama listann að sjálfsögðu
endurspeglað hin ýmsu sjón-
armið sem kunna að vera
uppi innan félagsins. Að sögn
Guðmundar J. Guðmunds-
sonar, formanns Dagsbrúnar,
er valið á listann í trúnaðar-
ráðið fyrst og fremst úr röð-
um trúnaðarmanna á hverj-
um vinnustað sem hafa verið
kosnir til þeirra starfa af
vinnufélögum sínu. Hins veg-
ar er alveg ljóst af lögum fé-
lagsins að staða ráðandi aðila
er mjög sterk og ekki hlaupið
að því að skipta um forystu.
Þriggja manna nefnd sem
kosin skal í októbermánuði
ber að skila inn tillögu um
menn í allar trúnaðarstöður
félagsins og leggja þær fyrir
trúnaðarráð. Trúnaðarráðið
kýs einn mann í nefndina en
félagsfundur tvo. Ætli aðrir
að bjóða fram verða þeir að
koma með vel á annað
hundrað manns, þ.e. í allar
trúnaðarstöður og meðmæli
75—100 félagsmanna. Fram-
bjóðendur geta jafnframt ver-
ið meðmælendur með listan-
um. Lögum samkvæmt er
hægt að kjósa menn af báð-
um listum, þ.e. að strika út
nöfn á einum lista og krossa
við nöfn á öðrum lista. Ætla
má að slík regla hafi engin
áhrif í reynd.
Guðmundur J.___________
gegn hlutfalls-________
kosningu_______________
Stjórnarandstæðingar í
Dagsbrún hafa meðal annars
talað um að kjósa ætti for-
mann félagsins sér. Um það
hefur Guðmundur J. eftirfar-
andi að segja: ,,Ég tæki ekki í
mál sjálfur að vera formaður
í einhverju félagi með öðrum
mönnum í stjórn sem annað
hvort ég væri andvígur og
hefði ekki traust á eða þeir
andvígir mér.“ Hann telur að
lýðræðisleg áhrif félags-
manna séu í reynd tryggð í
gegnum trúnaðarráðið enda
sé það helsta valdastofnun fé-
lagsins.
Það gefur augaleið að upp-
bygging verkalýðsfélaga er
ekki ýkja lýðræðisleg. Sumar
vilja að komið verði á hlut-
fallskosningu, þ.e. hver listi
fái menn í stjórn og trúnaðar-
ráð í hlutfalli við atkvæða-
magn. Slíkt myndi mjög
skerpa línurnar innan verka-
lýðsfélaganna en formleg
stjórnarandstaða gæti veikt
félögin út á við og sundrað
mönnum í stað þess sameina
í baráttu sinni fyrir betri kjör-
um. En með hlutfallskosn-
ingu myndi allt aðhald að for-
ystunni hverju sinni mjög
aukast. Á sama hátt er hætt
við að frambjóðendur færu á
uppboðsmarkað og kepptust
við að bjóða sem mestar
launahækkanir í von um hylli
félagsmanna.
Of flékin mál fyrir
almenning________________
Ymsir bera ótta af lýðræðis-
legra kosningafyrirkomulagi
en svo hefur verið um allar
breytingar í lýðræðisátt jafnt
hér á landi sem annars staðar.
Það hefur löngum verið not-
að sem átylla fyrir að hefta
lýðræðið að benda á að
ákveðin mál séu of flókin til
að hleypa almenningi til of
mikillar ábyrgðar. Vissulega
gætir þeirra sjónarmiða inn-
an verkalýðsforystunnar.
Hún hefur að margra dómi
sýnt meiri ábyrgð síðastliðin
ár en oft áður sem hefur helst
skilað sér í lægri verðbólgu
og tekist hefur að verja kaup-
máttinn þetta árið. Því óttast
sjálfsagt ýmsir að komi nýir
menn til valda innan verka-
lýðshreyfingarinnar kunni
það að leiða til að siglt verði
í gamla kjölfarið, þ.e. samið
um háar prósentuhækkanir
launa sem ekki standast.
Til skamms tíma lagði
verkalýðshreyfingin ofur-
kapp á að fá sem mestar
launahækkanir í krónutölu.
Samið var um 10, 20 og jafn-
vel 30% kauphækkanir með
tilheyrandi gengisfellingu,
hækkandi verðlagi, þ.e. óða-
verðbólgu. Menn komust að
því að slíkt varð ekki til að
auka kaupmátt launa og
menn fóru að hugsa um að
tryggja raunhæfan kaupmátt
í stað þess að standa í stríði,
verkföllum, sem engu skilaði
nema efnahagsöngþveiti og
óðaverðbólgu. Það þarf því
ekki að koma á óvart að þeir
sem telja sig hafa verið að ná
langþráðum árangri og búa
til forsendur fyrir auknum
kaupmætti séu hræddir um
að allt verði unnið fyrir gýg
komist nýir, óreyndir menn til
forystu í verkalýðshreyfing-
unni.
Er by Iting framundan
Það er segin saga að fólk er
sjaldnast ánægt með kjör sín.
Það er auðveldara að sam-
eina launþega í harða baráttu
fyrir hærri launum en tryggja
þeim varanlegan kaupmátt.
Hins vegar er ekkert sem seg-
ir, að ef nýir menn komast til
valda innan verkalýðshreyf-
ingarinnar, komist þeir ekki
að sömu megin niðurstöðum
og þeir sem fyrir sitja.
Karp milli stjórnenda Dags-
brúnar og þeirra sem gegn
henni vinna skiptir ekki
sköpum. Hins vegar getur
það orðið afdrifaríkt ef nú-
verandi forysta Dagsbrúnar
verður felld. Að sjálfsögðu er
til óánægja í öðrum verka-
lýðsfélögum og verði um-
skipti í Dagsbrún gæfi það
óánægjuöflum í öðrum
verkalýðsfélögum byr undir
báða vængi.
Talsverðrar óánægju hefur
orðið vart með t.d. formann
Verslunarmannafélags
Reykjavíkur, Magnús L.
Sveinsson, sem jafnframt er
forseti borgarstjórnar. Þykir
hann ekki gefa sér nógan
tíma til að sinna sínu stéttar-
félagi. Eins hafa ýmsir verka-
menn Hlífar í Hafnarfirði sagt
að tímabært séð að skipta um
forystu þar. Enn sem komið
er hefur þó ekki reynt á hvort
þær óánægjuraddir sem upp
hafa komið eigi sér víðtækan
hljómgrunn meðal hins al-
menna launþega eða hvort
hér sé á ferðinni stormur í te-
bolla. Falli hins vegar stjórn
Dagsbrúnar má búast við
byltingu innan verkalýðs-
hreyfingarinnar.