Vísir - 22.03.1976, Síða 2

IOAGBIADIÐ
VroORKENNIR
Iadaadwggi
w* issrvRK
ílAGíÐtt
JRUlWtt
TORFU-
BA2AR!
iDsíégíítvöctT
t^Varpse,
Arnor Ragnarsson, útlits-
teiknari: — Nei kæri vin — Ég á
ekki einu sinni fyrir einum poka
af kaffi. — Aftur á móti getur vel
verið að ég taki mér far með
rellunum þeirra þ.e.a.s. þegar
búið er að laga sætin í þessum
görmum þannig að meðalmaður
geti setið i þeim.
Vignir Sveinsson, verslunar-^
maður:— Nei, ég hef ekki hugsaði
mér það,mérlist einfaldlega ekki I
þannig á framtið þess að vit sé i|
að fjárfesta i hlutabréfum þess. |
Flugvélarnar eiga fyrir höndum |
kostnaðarsamar skoðanir, og g
flugtimi áður en að þeim kemurg
er stuttur.
dagnús Hjálmarsson vinnur hjá
itvarpinu: —Ætli verði nokkuð af
ivi. Það eru ekki svo miklir
leningar afgangs hjá mér. Ein-
kun er aldrei til göðs svo ég vona
ð þaö takistað endurreisa flug-
élágið.
''
ngibjörg Arnadöttir, dyra-
örður: — Nei, það ætla ég ekki
ð gera. Ég tel að þetta flugfélag,
:m fyrir er, sé nóg.
Firmakeppni T.B.R.
Vísir tapaði naumlega fyrir Hétel Holti
Vísir varð i öðru sæti i firma-
keppni T.B.R. i badminton. 1 úr-
slitaleik tapaði Visir naumlega
fyrir Hótel Holti með 15-14 og 15-
12. Fyrir Visi léku Sigurður Kol-
beinsson og Magnús Eliasson en
fyrir Hótel Holt léku Haraldur
Korneliusson og Viktor Ingólfs-
son. Um 200 fyrirtæki tóku þátt i
keppninni.
A myndinni heldur Magnús Elias-
son á 1. verðlaununum i keppn-
inni, sem er veglegur farandbik-
ar. Honum til sinnar hvorrar
handarstanda Skúli Þorvaldsson,
hóteistjóri á Hótel Holti og Bragi
Guðmundsson, ritstjórnarfulitrúi
VIsis. Halda þeir á bikurum, sem
afhentir voru til eignar fyrir
fyrsta og annað sætið. Er ekki
annað að sjá en að Braga liki
gripurinn vel, þvi hann starir
hugfanginn á hann.
VS/Ljósmynd LA.
Dagbloð handa 200 kerfísþrœlum
Það eina, sem vitaö er með
vissu um upplag Dagbiaðsins
óháðs og frjáls er að i fram-
tiðinni eiga tvö hundruð kerfis-
þrælar að fá það til lestrar i
gegnum áskrift fjármálaráðu-
neytisins. Ekki þykir þeim Dag-
blaðsmönnum andskotalaust að
þurfa að láta þessi tvö hundruð
eintök af hendi, og hafa þeir nú
staðið I stórri skammahrinu við
Alþýðublaðið út af áskriftinni.
Þar kemur fram, að einhver
óviðkomandi hluthafi i óhæðinu
hefur hringt til fjármálaráðu-
neytisins I haust er leið til að
spyrjast fyrir um ríkiskaup á
hinu nýja og frjálsa blaði
(heimild Alþýðublaðið), en
gleymdi að segja til nafns og er
þvi talinn óháður Dagblaðinu
(heimild Dagblaöið, óháð og
frjálst).
Jafnhliða þessum upplýsing-
um um áskrift fjármálaráðu-
neytisins, sem nú ætlar að kúga
Dagblaðið til að selja rlkinu tvö
hundruð eintök, skrifar hinn
óháði og frjálsi ritstjóri þess
forustugrein, þar sem hann lýs-
ir andstyggð sinni á blaðakaup-
um rikisins. „Það er mis-
skilningur, að tjáningarfrelsi
verði varðveitt með greiöslum
af þessu tagi.”, segir ritstjór-
inn. Greiðslur ,,af þessu tagi”
eru þau áskriftargjöld, sem
fjármálaráðuheytið vill endi-
lega fá að borga Dagblaðinu.
Ritstjóri Dagblaðsins hefur
áður skrifað forustugreinar, þar
sem hann hefur lýst þvi yfir, að
Dagblaðið njóti óvenju mikillar
útbreiðslu. Ekki er nema gott
eitt um það að segja, þegar blöð
seljast. En þó er mest um vert,
þegar blað selst þrátt fyrir
heiftarlega varnarbaráttu gegn
útbreiðslu þess, eins og dæmið
um vandræði fjármálaráðu-
neytisins sýna, þegar það vildi
kaupa skitin tvö hundruð eintök.
Hvernig Dagblaðið hefur náð
þeirri útbreiðslu að vera nú
næst stærsta blað landsins, eins
og margsinns hefur verið skýrt
frá i Dagbiaðinu, er auðvitað
aðeins ein ráðgátan enn um til-
urð binna nýju blaðakónga, rit-
stjórans og framkvæmdastjór-
ans.
Blaö, sem ekki er til sölu á al-
mennum markaði, getur varla
talizt óháð og frjálst, a.m.k. lýt-
ur það ekki lögmálum um
frjálsa verzlun. Og varla verða
þeir margir úr þessu, sem þora
að hringja til dagblaðsins og
biðja um áskrift. Þeir geta átt á
hættu að vera skammaðir i
næstu forustugrein hins úrilla
og skapbráða ritstjóra. Aö
minnsta kosti ættu stofnanir
ýmiskonar að fara varlega. Það
gæti t.d. kostað Almannatrygg-
ingar ómældar skammir fyrir
meðferð á ellilifeyrisþegum,
óskaði stofnunin að kaupa Dag-
blaðið, að maður tali nú ekki um
umboðssala hlutfélög og
pappirsinnflytjendur. Annars
þarf fjármálaráðuneytið varla
að hafa áhyggjur út af neitun
um askrift að Dagblaðinu. Til
eru á landinu lög um eignar-
nám, og þeim á ráöuneytið hik-
laust að beita i þessu tilfelli, láti
ritstjóriblaðsms ekki af þrjósku
srnni. Það er lifsnauðsyn, að
hinir tvö hundruö kerfisþrælar
fái að kynnast málflutningi eina
óháða og frjálsa dagblaösins i
landinu. Þar gætu þeir daglega
fylgzt með kerfisbundinni gagn-
rýni á allt, sem miöur fer i þjóð
félaginu. Þar eru birtar upp-
byggiand* greinar um öll helztu
miskamál landsins, og fylgt fast
eftir að úr þeim verði leyst og
þrjótarnir dregnir fram i dags-
ljósið. Hitt verður að harma, að
varla hefur almenningur bol-
magn til að hefja eignarnáms-
aðgerðir, vilji einstaklingar ger-
ast áskrifendur. Þeir verða
bara að hætta á að hringja i af-
greiösluna.
Svarthöfði
Mánudagur 22. mars 1976. VTSIR
Ætlar þú að kaupa
hlutabréf i nýja flug-
félaginu Vikingi?
Jón Asgeirsson iþróttafréttarit-
ari: — Nei, þaö ætla ég ekki að
gera. Ef mig vantaði flugfélag
myndi ég kaupa mitt eigið.
Björg Pálsdóttir, nemi: — Nei,
þaö myndi ég ekki gera. Þetta
flugfélag er fyrirfram glatað og
fer ábyggilega á hausinn innan
tveggja dra.
Friðað hús til sölu
Eitt þeirra húsa sem
friðað er i Reykjavik,
Þingholtsstræti 13 er nú
til sölu. Húsið hefur
verið i eigu Reykja-
vikurborgar allt frá ár-
inu 1974 og hafa borist i
það sjö kauptilboð frá
1,8 milljónum upp i 6
milljónir.
Gunnlaugur Pétursson
borgarritari sagði við Visi að
næsta skref væri að borgarráð
tæki afstööu til hinna ýmsu til-
boða. Hann sagöi að tilboðin
væru mjög mismunandi.
Fimm þeirra eru frá reyk-
vikingum en tvö frá utanbæjar-
mönnum. Felast i þeim mjög
mismunandi greiðslukjör og
vaxtagreiðslur.
Vegna þess að húsið er friðað
fylgja þvi ýmsar kvaöir fyrir
kaupanda. Þannig verður kaup-
andi væntanlega aö skuldbinda
sig til þess að varöveita húsið
óbreytt aö utan. Þá verður þing-
lesinn leigusamningur á lóðinni
til fimmtiu ára, en lóðin fylgir
ekki meö I kaupunum.
Reykjavikurborg mun hafa
forkaupsrétt aö húsinu á mats-
verði sem dómkvaddir menn
ákveða. Ennfremur skal kaup-
m
m
t þetta gamla hús hafa menn boðið allt að 6 milljónum.
andi skuldbinda sig til að ljúka
viðgerðum á húsinu innan
tveggja ára, en aö sögn Gunn-
laugs Péturssonar þarfnast það
verulegra lagfæringa.
Húsið er aðeins
friðað að utan
Þegar Reykjavikurborg
keypti húsið árið 1974 stóö það
autt og var þá þegar búið að
friða þaö. Húsið er svokallaö
bindingshús reist árið 1876.
Friðunin á húsinu aö Þing-
holtsstræti 13 er i B. flokki. Það
þýðir aö húsið er aöeins friðað
Hœsta tilboð
sex milljónir
að utan og einungiserheimilt að
breyta innviðum að leyfi minja-
varðar sé fengið.
Ekki hefur húsið við Þing-
holtsstræti tekið miklum
breytingum á ferli sinum. Eins
og áður sagði var það reist árið
1876 og laust eftir 1880 var það
lengt til suðurs og auk þess
smiðaður skúr við suðurendann.
Gatan óvenju
heilsteypt
Húsfriðunarnefnd hefur gert
tillögur um að friða skuli Þing-
holtsstræti frá Amtmannsstig
og suður úr.
Þorsteinn Gunnarsson arki-
tekt sem sæti á i nefndinni sagði
að ástæðurnar fyrir þvi væru
fjórar.
Sú fyrsta aö Þingholtsstræti
væri óvenju samfelld heild sem
ástæða væri til aö varðveita. 1
annan staö hefðu hús, sem við
þessa götu stæðu, sögulegt gildi,
auk þess sem nokkur þeirra
væru teiknuð af einum frum-
herja islenskrar byggingalistar.
Þá sagði Þorsteinn aö gatan
væri i litílli hættu fyrir þvi að
breytingaráaðalskipulagi raski
henni. Og loks væri ástæða til að
varðveita Þingholtsstrætið og
húsin sem við það standa vegna
nálægðar götunnar viö gamla
miðbæinn. —EKG