Vísir - 22.03.1976, Blaðsíða 16
16
Manna-
siðir 3
5. Hver er vörn gegn
þeim, sem af ásettu
ráði og i ofmetnaði
brjóta almennar kur-
teisisreglur?
Sú, að láta þá
hispurslaust, en
kurteislega, vita, að
framkoma þeirra geri
þá að minni, en ekki
meiri mönnum, og að
oflæti sé ekkert merki
yfirburða.
6. Hver er lifæð
kurteisinnar?
Það er smekkvisin.
Smekkvisin er móðir
allrar prúðmennsku,
allrar hæversku og
háttprýði. Hún er
jafnnauðsynleg
lærðum sem leikum,
rithöfundum sem
ræðumönnum,
konungum sem
kotungum.Hún fegrar
lifið, og þær kurteisis-
reglur, sem brjóta
bág við heilbrigðan
smekk, eru að engu
nýtar. Hún getur af
sér lipurð i umgengni
og þýtt viðmót, sem
engan særir og engan
vill særa, og hún kann
jafnan einhver ráð, til
að firra vandræðum,
þegar i harðbakka
slær.
7. Er smekkvisi
áskapaður eiginleiki
eða aðfenginn?
Að likindum hvort-
tveggja, þvi að svo
mun vera um andlega
og likamlega hæfi-
leika mannsins yfir-
leitt, að þeir þróast,
sljóvast og breytast
eftir þvi sem með þá
er farið. Leggi menn
rækt við einhvern sér-
stakan hæfileika sinn,
er það sama sem að
auka hann og skerpa.
Fræ smekkvisinnar
mun þvi dafna að
sama skapi, sem með
það er farið, svo sem
augað skerpist við
notkunina og ger-
hyglin við umhugs-
unina.
Svar til músa/
rottu spekúkmts
l«71-(i8SS skrifar:
— Svo þú veist ekki af hverju
mvs og rottur hafa skott'. Ég er
nú alveg kaninukrossbit. Ég var
nú svo galin. að halda að allir
vissu það. En úr þvi aö þú ert
svona fáfróð(ur) um þetta, þitt
hjartans mál, þá skal ég reyna
að upplræöa þig dálitið.
t fyrsta lagi: Á vetrum verður
þessum skepnum oft ákaflega
kalt, sérstaklega ef þær eiga
engan rafmagnsofn. Og þá taka
þær til bragðs að vefja utan um
sig skottinu til þess að halda á
sér hita. Einfalt, ekki satt!
t öðru lagi: A góðviðrisdögum
skreppa þær gjarrian i veiði-
ferðir og i stað þess aö burðast
með veiðistangir og annað þess
háttar, þá hafa þær þetta óvið-
jafnanlega skott með sér. Þykir
þeim einkar þægilegt að sitja á
árbakka og láta skottið lafa
ofani, enda þykir fiskum mun
skemmtilegra að bita á rottu-
skott heldur en öngul.
t þriðja lagi: 1 tilhugalifi rotta
og músa er skottið afar mikil-
vægt, sérstaklega hjá táninga-
rottum. Þá haldast þær skott 'i
skottog eftir dálitinn tima jafn-
gildir þetta „skotthald” hjóna-
bandi hjá mönnum. Þessi sjón
er mjög algeng á vorin upp til
sveita og aðallega undir hlöðu-
eða fjósvegg.
Sv« vil ég benda nr. 2116-3457
góðfúslega á að skreppa ,,til
sveitar” næsta vor og kanna
málin. Læt ég hér meö upptaln-
ingu lokið i bili og voná aö nr.
2116-3457 sé einhverju fróöari
eftir og sjái, að þessi margum-
töluðu skott eru afar nauðsynleg
þessum blessuðu dýrum.
Með bestu kveðju og von um
að vel gagnist.
Sunnudagur 21.
marz 1976
J
Bjórinn
INN í
landið ef
þið viljið
atkvœði
halda
Jón (íuðluugsson Vestmanna-
eyjum skrifar:
Eins og allir vita, flýtur allt i
smygluðu áfengi og bjór i öllum
landshlutum. Þvi þá ekki að
leyfa sölu bjórs.
Öllum skipstjórum ber saman
um það, og var það þeim að
þakka, að útsala kom hér á
staðinn og er það vel. Eins
vonum við, eigi að kjósa ihaldið
áfram, að bjórinn komi á
frjálsan markað. Það er til há-
borinnar skammar að gefa hann
ekki frjálsan eins og vin.
Ég hef bæði komið til Eng-
lands og Noregs og viða dvalið á
þessum stöðum sem stýrimaður
Alls staðar er bruggað öl
löglega á þessum stöðum og
viðar. Eins ætti að vera hér.
Að skammta fólki er ekki góð
pólitik, það hefur sýnt sig og
sannað, enda láta eftirköst
áfengisbanns ekki á sér standa.
Nægir þar að benda á smyglið,
morð og fleira og fleira mætti
upp telja.
Vin er alltof dýrt hér á landi.
Og þessi skömmtun, ef ég má
nefna hana svo, þjónar aldrei
góðum gangi áfengismála.
Þetta sannaðist i Þýskalandi og
Bandarikjunum enda heilu
glæpaflokkarnir, sem stóðu að
smygli. Eins er það hér á landi.
Viö Eyjabúar erum undrandi
á tómlæti gegnumsýrðra
alþingismanna um þessi mál.
Hristið af ykkur doðann, sam-
þykkið bjórfrumvarp og rýmri
ákvæði áfengislaga, ef ihald vill
okkar atkvæði.
Eru bréf til
fanga
ritskoðuð?
X-18 spyr:
1. Er það rétt, að öll bréf, sem stfluð eru til saka manna er sitja i
fangelsi, séu opnuð og yfirfarin áður en fanginn fær þau i hend
ur?
2. Og er sama hvað fanginn hefur gert af sér?
3. Ef svo er, hefur þá hvaða fangavörður sem er leyfi til aö opna
bréfin, eða er það starf yfirfangavarðar eða fangelsisstjóra?
4. Ef bréf til fanga hefur verið lesið, er þá fangavörðum heimilt að
gera efni bréfsíns opinskátt við hvern sem er?
5. Fær fangi að hafa einkalif sitt i friði fyrir óviðkomandi svo fremi
að ekki brjóti i bága við lög?
6. Eru ekki viðurlög við þvi ef fangavörður hefur opnað og lesið
bréf til fanga og breitt út efni þess, i óþökk við viðkomandi, t.d.
um einkalif íjölskyldu?
Ég vænti svara við þessum spurningum. Ég er ólögfróður mað-
ur en spurningar minar eru ekki að ástæðulausu.
„Svíþjóð fyrir
líðandi stund"
Adolf Frederiksen hringdi:
— Ég fullyrði, sagði hann, að það er ekki hægt
aðþýða slagorð sviakonungs, „Sverige for tiden”
á islenska tungu. í Visi i siðustu viku var það þýtt
„Sviþjóð fyrir liðandi stund”. Þetta er rétt merk-
ing, en engan veginn afgerandi þýðing — þetta er
óþýðanlegt.
Sigurður Jónasson frá Flatey sendi þessa visu:
Samyrkjan mér sýnist dauf
sultur á næsta leiti,
nema rússinn baki brauð
úr bandarisku hveiti.