Vísir - 20.02.1977, Blaðsíða 9
8
Sunnudagur 20. febrúar 1977
vism Sunnudagur 20. febrúar 1977
9
Fiskur í sunnu-
dagssteikina
Skollb, roftdragib og bein-
hreinsift fiskfiökin, Þvoift og
hreinsift sveppi og paprikur.
Hvernig væri aft hafa fisk einu
sinni i sunnudagsmatinn f staft-
inn fyrir kjöt?
Uppskriftin er nýstárleg og er
fyrir 4 og rétturinn bragftmikili
og skrautlegur.
600 g ýsu- efta þorskflök
sait
pipar
2-3 litlir laukar
100 g nýir sveppír
2 paprikur
1 hvitlauksrif
4-5 tómatar
2 msk matarolia
2 msk smjör,
1 tsk oregano
sitrönusafi.
Skolift, roftdragift og bein-
hreinsib fiskfiökin. Þvoift og
hreinsift sveppina. Takift kjarn-
ann innan úr paprikunum og
skolift þær vel.
Sctjift fiskflökin f smurt eld-
fast fat. Stráift yfir salti og
pipar. Afhýftift laukinn og skerift
í iitla bita, skerift sveppina I
sneiftar eftir endilöngu og
paprikuna 1 strimia, setjift allt
saman á pönnu. Smásaxift efta
pressift hvitlaukinn yfir.
Skolift fiáift og saxíft tómat-
ana. Tómathýfti næst best af
þegar búift er aft bregfta
tómötunum I sjóftandi vatn.
Bætift sitrónusafa og öriitlu
vatni saman vift ásamt mat-
aroliu. Kryddift meft oregano.
Látift blönduna krauma i
nokkrar minútur. Setjift hana
þvi næst yfir fiskinn.
Leggift nokkra smjörbita yfir
og setjift fatift inn f 225 stiga
heitan ofn á celsius i 15 minútur.
Dreypift vökvanum annaft
slegift yfir fiskinn. Berift réttinn
fram meft softnum hrisgrjónum
efta kartöflum.
Smásaxift efta pressift hvitlauk
yfir.
Skerift iaukinn i iitla báta,
sveppina I sneiftar og paprikuna
I strimla.
Setjift fiskflökin á smurt eldfast
fat. Stráift yfir salti og pipar.
Skolift, fláift og saxift tömatana.
Bætift sitrónusafa og örUtlu
vatni út á pönnuna ásamt mat-
aroliu og kryddift. Látið blönd-
una krauma i nokkrar minútur.
Setjlft blönduna yfir fiskinn.
Leggift nokkra smjörblta yfir og
setjiftfatift l 225 gráftu heitan ofn
I 15 minútur.
Hovhannes og aftstoftarmenn hans tveir, Helga Jónsdóttir og Þórunn Sigurftardóttir, fylgjast af athygli
meft æfingunni. Aftstoftarleikstjóri Lés konungs er Stefán Baldursson.
Velt vöngum yfir leikaftferft: Hovhanness, Flosi ólafsson, Rúrfk, Baldvin Halldórsson
Jóhannes er hann almennt
kallaftur hér af samstarfs-
mönnum sinum og vinum. Og
vinkonum. Hann hefursett allt á
annan endann i okkar ágæta
Þjóftleikhúsi. Og sjálfsagt viftar.
Af honum fljúga sögur um
borg og bý. Annars vegar hálf-
gildings goftsagnir, hins vegar
mergjaftar slúftursagnir. Ann-
ars vegar er hann álitinn spám-
aftur, stórfenglegur listamaftur
meft magnafta lifssýn, botnlausa
þekkingu á leikhúsi, nýja sjokk-
erandi söguskoftun. Hins vegar
er hann sagftur brenglaftur sex-
maniakk, sem skilgreinir ailt
mannlegt iif, alla mannkyns-
söguna á grundvelli samfara.
En hvort sem er á sviftinu i
Þjóftleikhusinu efta I öllum sam-
kvæmunum sem hann hefur
haft viftkomu I um borgina,
„the boring, sad, pathetic Icel-
andic parties” eins og hann
kallar þau sjálfur, — alls staftar
veldur hann fjaftrafoki.
Hann kemst ekki hjá þvi.
Hann er ófeiminn vib aft
segja aft afbrýftisöm „leikhús-
mafia” breibi út sögur um sig og
hugmyndir sfnar. Hann er Hka
ófeiminn vift aft lýsa hneykslan
sinni á slæmum starfsskilyrftum
i ÞjóOIeikhúsi islendinga. Hann
er yfirhöfuft ófeiminn vift aft
segja sitt álit. Hann er pottþétt-
ur á ab þaft sé rétt. Hann er pott-
þéttur á aft hann sé snillingur.
Jóhannes heitir fullu nafni
Hovhanness I. Pilikian. Svo vill
til aft I vestrænum leikhúsheimi
virftast menn yfirleitt á þeirri
skoftun aft hann sé sérstæöur
snillingur. Þrjátiu og fimm ára
aft aldri er hann orftinn „þekkt
nafn” beggja vegna Atlants-
hafsins fyrir nýstárlegar, fersk-
ar uppfærslur á klassiskum
leikritum, einkum á verkum
forngrisku höfundanna og ekki
siftur á verkum höfuftskálds
breta, Shakespeare. Sjálfur er
hann fræftimaftur um Shake-
speare og verk hans. Hefur
skrifaö þrjár bækur um þab vift-
fangsefni, — þá fyrstu „My
Hamlet”, þegar hann var 19
ára. Um þessar mundir vinnur
hann aft doktorsritgerft um
verkift sem hann leikstýrir hér á
landi. — Lé konung. Og um hvaft
fjallar svo þetta stórvirki meist-
arans? Jú i augum Pilikians
lýsir þaft kynferftislega öfug-
snúnu þjóftfélagi hvar sem er i
heiminum. Þjóftfélagi sem
byggist á lifshatri og kvenhatri.
Og birtir um lelö iifssýn kven-
hatara og kynvillings. Gamli
gófti Shakespeare, heilög kýr
leikbókmenntanna var kynvillt-
ur kvennahatari. Þaft segir aft
minnsta kosti ein fræftikenning
og Hovhanness. I. Piiikian tekur
undir hana. Þanníg munu is-
lenskir leikhúsgestir fá ab kynn-
ast þessu verki á fyrstu upp-
færslu þess á leiksvifti hérlend-
is.
Er nokkur furfta þótt maftur-
inn setji allt á annann endann?
(— HBtt við bresko leikstjórann Hovhonness I.
Pilikian sem setur Lé konung upp í
Þjóðleikhúsinu
(Myndir: Loftur Ásgeirsson
Viðtol: Árni Þórarinsson
samfélags og hefðbundinna,
þjóölegra verftmæta. En ég veit
ekki nema þetta jafnvægi sé aft
raskast.”
„Ástandið er sjokker-
andi”
Aft þessari kurteisi aflokinni
kemur hann beint aft þvi sem
veldur honum mestu hugar-
angri.
„Ég tek mjög nærri mér aft-
stöftuleysift i Þjóftleikhúsinu.
Þar er mikill skortur á tækni-
búnafti. Ástandift er hreinlega
sjokkerandi. Þaft er svo viftvan-
ingslegt aft slíkt er ekki þjóft-
leikhúsi samboftift. Ég vil taka
þaft fram aftég er mjög ánægftur
meö leikhóp minn, og samstarf-
ift vift þjóftleikhússtjóra hefur
verift ánægjulegt. Hann er án
vafa besti maftur til starfans
sem þift hafift. En þaft þarf aft
létta af honum hluta af skyldum
hans sem listræns stjórnanda.
Þaft er alveg stórfuröulegt aft
vift leikhúsift skuli ekki verat.d.
stafta leiklistarfræftings —
dramaturgs — og stafta mennt-
afts uppfærslustjóra (production
manager) og ykkur vantar sér-
þjálfafta búningateiknara og
búningageröarmenn, og svo
framvegis. Þaft er vandræfta-
legt,auftmýkjandi fyrir mig og
leikmynda- og búningateiknara
minn, Ralph Koltai, mesta lista-
mann á þvi svifti I Bretlandi, aft
þurfa aft ræfta vift þjóftleikhús-
stjóra um algjöra venjuleg,
hversdagsleg tækniatrifti varft-
andi uppfærsluna þvi ekki er til
þjálfaft starfsfólk til aft leysa
þau. Slikt er algjör sóun á tima
manns I stöftu listræns stjórn-
anda þjóöleikhúss.”
Ljósaborðið safngripur
„Þá er þaft ótrúlegt, bókstaf-
lega hneyksli aft Þjóöleikhúsift
skuli ekki hafa ljósaborö sem
stenst kröfur timans. Allar sýn-
ingar sem ég hef séft hér I leik-
húsinu notfæra sér einungis lit-
inn hluta leiksvifisins einfald-
lega vegna þess aft ekki eru til
staftar ljós sem gera þaft kleift
aft nota allt sviftift. Mér er sagt
aft langt sé siftan menn uppgötv-
uftu þetta, en ekkert hafi verift
gert i málinu vegna þess ab þaft
fáist ekki peningar. Þetta er
einbert þvaftur i minum augum.
Ef ég á aft koma meft heldur st-
ðrskorna fyndni, þá gæti ég full-
yrt aft hægt væri aft setja núver-
andi ljósaborft leikhússins á
uppboft hjá Sothebys i London
og fá fyrir þaft andvirfti tiu
nýrra fullkominna ljósaborfta.
Slikur forngripur er þetta ljósa-
borft. Þaft á heima á safni.”
íslenskt landslag og
leikmyndin
„Þaft er engin furfta aft Ralph
Koltai gangi erfiftlega aft sjá
hugmyndir sinar komast i
framkvæmd. Þegar ég kom
hingaft fyrst og horffti á lands-
lagift úr flugvélinni þá skynjafti
ég aft Islensk náttúra yröi hin
fullkomna umgjörft fyrir Lé
konung. Og án þess aft hafa séft
landift, — nema i gegnum mig,
— hefur Koltai tekist aft lafta
fram i leikmynd sinni nákvæm-
lega þessi áhrif, — ekki afteins i
tæknilegri áferft, heldur sjálfum
kjarna þeirra — i sibreytileika
landslagsins. Islensk náttúra er
svo dramatisk. Ekkert land hef-
ur jafn dramatiska náttúru og
Island. Sjáftu sólsetrift hérna út
um gluggann. Þú sérft ekki
svona dramatiskt sólsetur ann-
ars staftar. Þaft eru þessi finlegu
ljósaskipti islensks landslags
sem eru kjarni leikmyndarinn-
ar. Þau eru ekki ætlunin aft
skapa meft lýsingunni einni,
heldur lika i sjálfri leikmynd-
inni. Koltai sem kom hingaft
meö módelift aft leikmyndinni,
er nú I Englandi enkemur aft-
ur til aft fylgjast meft gerft henn-
ar fyrir frumsýninguna. Hann
er ekki afteins samstarfsmaftur
minn vift margar uppfærslur
heldur persónulegur vinur minn
og gerfti þaft sem greifta vift mig
ab vinna aft þessari sýningu
hér. Og hann er ekki ódýr leik-
I.
Þjóðleikhúsið
Hovhanness I. Pilikian er af
armensku foreldri en hann er
fæddur i Bretlandi og er breskur
rikisborgari. Hann talar ensk-
una meft dulitlum hreim. Litill
þéttvaxinn maöur, yfirvegaftur
en meft bullandi orku undir
niftri, dökkur, augun kvik og
sterk, mjúkraddaftur. Blafta-
menn eru alltaf aft tala vift er-
lenda gesti á tslandi. Sumir eru
frægir I alvöru, aftrir i plati, enn
aftrir alls ekki. Allir eru þeir
spurftir eilifra spurninga. um
álit á landi og þjóft. So, how do
you like Iceland? Svörin þekkja
allir. óneitanlega er skemmti-
leg tilbreyting aft hitta einu
sinni útlending sem ekki hikar
vift aft gefa skit I islendinga. Ef
honum þykir ástæöa til.
Hann tekur samt fram aft
hann sé mjög hrifinn af hinum
islenska kynstofni, og landinu
sjálfu. Segist drekka lltift annaft
en ómengaft islenskt vatn hér.
Landift og fólkift eigi besta kost
á aö viöhalda sér tæru og ó-
menguftu sem til er i veröldinni.
„Þessvegna hef ég áhyggjur af
ykkur”, segir hann. „Þift virftist
hafa náft jafnvægi milli nútima-