Tíminn - 29.09.1968, Blaðsíða 3
SUNNUDAGUR 29. sept. 1968.
TIMINN
3
Englendingum hefur jafnan
verið gjarnt á að gagnrýna
klæðaburð og útlit konungs-
fjiölskyldu sinnar. Einna lengst
í þessu efni hefur enska blað-
ið Nova gengið, og fyrir
nokkru voni starfsm. blaðsins
sendi.r til Parísar, sem enn
sem komið er telst aðaitízku-
borg heims. Þessir menn höfðu
me'ðferðis nokkur hundruð
myndir af drottningunni, fóru
með þær til nokkurra fegrun-
arsérfræðinga, sem lagfærðu
myndirnar, og hér á myndinni
sjáum við, hvernig drottningin
liti út ef þeir fengju að ráða.
— Augnabrúnirnar eiga að
vera þynnri, munnurinn á ekki
að líta út eins og rautt sár,
húðin er með of mikið af dauð
um frumum og virðist vera of
þurr að dómi fegrunarsérfræð
inganna frönsku.
Blaðið heldur því einnig
★
Þessi mynd var tekin í
Plzen í Tékkóslóvakíu, þegar
Ludvik Svoboda kom í heim-
sókn til Skoda-verksmiðjanna
þar. Ung stúlka kom og færði
honum blómvönd frá verka-
mönnunum þar, sem fögnuðu
hoDum óspart. Hér er hann
að þakka stúlkunni.
frasn, að það myndi hressa upp
á vaxtarlag drottningarinnar
ef hún klæddist tízkufatnaði
frá Oourréges, en drottningin
er þjóðernissinni og brezk
skulu fötin vera. Auk þess verð
ur hún að fara eftir ströngum
reglum í samibandi við klæða-
burð. Hún á að vera í þægi-
legum skóm, svo að hún geti
staðið lengi. Pilsin eiga að vera
hæfilega síð, svo að hún geti
skammlaust farið út og inn í
bifreið, hún á að bera tösku
með hanska, svo að hún geti
smeygt henni upp á handlegg-
inn og haft hendurnar frjáls-
★
ar, og auk þess mega h-vorki
hattur né hárgreiðsla skygga
á andlitið.
★
— Það verður stórkostlegt
að hætta að umgangast svona
margar fallegar stúlkur, að
maður hættir að sjá að þær
séu fallegar, og að losna við
að brosa eftir skipun. — Þetta
voru orð Roger Moore, öðru
nafni Simon Templers, þegar
lokið hafði verið töku síðasta
dýrlingsþáttarins. — Það þekk
ir enginn lengur mitt rétta
nafn, sagði dýrlingurinn, — og
í hvert sinn, sem viðtal er við
mig í sjónvarpi, er alltaf sett-
ur um mig geislabaugur.
Roger Moore mun hér eftir
aldrei leika framar í kvikmynd
um um dýrlinginn. Innan
skamms mun hann leika í
þrem kvikmyndum, sem sýnd-
ar verða í kvikmyndahúsum.
En það eru fleiri en dýrling-
urinn, sem eru orðnir leiðir
á að leika stöðugt í sjónvarps-
þáttum. Má þar nefna Patrick
MeCohan harðjaxl, og Rey-
mond Burr, sem hefur leikið
Perry Mason árum saman.
Patrick hefur náð geysilegum
vinsældum, jafnvel svo hon-
um þykir nóg um, og hefur
hann orðið að flýja land þar
sem sjónvarpsaðdáendur hans
hafa setzt að í námunda við
hús hans í London og fylgzt
með hverri hans hreyfingu í
gegnum kíki, og þegar iögregl
an bannaði honum að byggja
háa girðingu umhverfis húsið
seldi hann húsið og hvarf af
sjónarsviðinu í bili.
Rejrmond Burr hefur leikið
Perry Mason í níu ár og er
hann talinn sá leikari, sem
mesta alúð og áherzlu leggur
á starf sitt, enda á hann enga
fjölskyldu. Hann hefur reynt
margt um ævina, meðal ann-
ars var hann smali, fulltrúi
og sjómaður. En eftir það
gekk hann í herinn og særðist
hættulega í seinni heimstyrj-
öldinni og lá marga mánuði
á sjúkrahúsi. Hann er þrígift-
ur. Fyrsta kona hans lézt í
flugslysi, aðra konu sína
skyldi hann við, og hin þriðja
lézt úr krabbameini. Hann eign
aðist aðeins eitt barn, sem
lézt úr blóðsjúkdómi tíu ára
gamalt.
í dag er það vinnan, sem
hefur mest að segja fyrir
hann, en áður en langt u-m líð
*
ur hefur hann hugsað sér að
giftast og eignast börn. Ray-
mond Burr er nú fimmtugur
að aldri.
★
Aðalumrœðuefni Bandaríkja-
manna um þessar mundir er
það, hvort eigi að leyfa fólki
að eiga skot-vopn eða ekki.
Hluti Bandaríkjamanna segir:
Það hefur alltaf verið réttur
frj-álsra Bandaríkjamanna að
bera vopn, svo að hann gst.i
varið sig og sína. Aðrir seg-ja:
Löghlýðnir borgarar þurfa
ekki á skotvopnum að halda.
Þeir benda einnig á, að frá
því um aldam-óitin hafi fleiri
látið lífið af völdum skot-
vopna (í sam-bandi við morð,
slys og sjálfsmorð) heldur en
þeir Bandaríkja-menn sem hafa
látið lífið í styrjöldum Banda
ríkjamanna, þar með taldar
heimstyrj-aldirnar báðar, stríð
ið í Vietnam og Kóreustríðið.
★
Það er ekki oft, sem eittihvað
skemmtil-egt gerist í sambandi
við afbrot, en eftirfarandi at-
burður gerðist ekki alls fyrir
löng-u í Gautaborg. Þrjátíu og
tveggija ára gömul kona var
ein á gangi á götu þar í borg
um miðja nótt. Allt í einu
réðist á að gizka hálffimmtug
ur maður á hana. Hún barðist
um á hæl og hnakka til þess
að losna. Allt í einu öskraði
árásarmaðurinn upp yfir sig
skelfingu 1-ostinn: Hjálp! Hún
hefur misst höfuðið. Hvað hef
ég ger-t? Lögregla! Lögregla!
Og siðan hl-jóp hann eins og
fætur toguðu. Konan lagfœrði
föt sín og burstaði af sér og
tók eitthvað u-pp úr götunni.
Síðan fór hún á næstu lögreglu
stöð og til-kynnti atburðinn.
Höfuðið var enn á sínum stað,
en það var hárkollan sem hún
missti.
★
Fyrir n-okkru kom hár og
velklæddur maður inn á lög-
reglustöðina í Middleton og
kastaði þar skammbyssu á
borðið og sagði: — Ég vil
gjarnan gera allt til þess að
fólk afhendi skotvopn sín. Á
örfáum árum hef ég misst tvo
vini mína af völdum skot-
vopna. Maður þessi var Willi-
am Manohester rithöfundurinn
sem skri-faði hina u-mtöluðu
bók, Morð forseta. Næstum um
sama leyti og þetta átti sér
stað ávarpaði leikarinn Warr
en Beatty 30 þús. manns, sem
var við baseballkappleik í
San Francisko. Hann hvatti
alla til þess að afhenda skot-
vopn sin. Áheyrendur skiptust
í tvo hópa með og móti. Það
var Warren Beatty, sem lék
hinn skotóða glæpamann í kvik
myndinni Bonny og Clyde.