Tíminn - 27.11.1968, Blaðsíða 6

e
MIÐVIKUDAGUR 27. nóvember 1968.
TIMINN
Til íþrótta og útivistar má
treysta Heklu sportfatnaðinum
og hlífðarfötunum. Þá gegna
Iðunnar skíða-, skauta- og
knattspyrnuskórnir mikilvægu
hlutverki í heilsurækt þjóðar-
innar að ógleymdum Gefjunar
svefnpokum og ullarteppum til
ferðalaga.
ÖRUGG TRYGGING VERÐS
OG GÆÐA.
V £ -
STERKUR
ISLENZKUR
SAMVINNU
IÐNAÐUR
IÐNAÐARDEILD SÍS
SMYRILL, Ármúla 7.
Sími 12260.
Nú er réttl tlminn til aS athuga rafgeyminn
fyrir veturinn.
SÖNNAK RAFGEYMAR
— JAFNGÖÐIR ÞEIM BEZTU —
ViSurkenndir afI Volkswagenverk A.G. I nýja
VW bíla, sem fluttir eru til tslands.
Yfir 30 mismunandi tegundir 6 og 12 v. jafnan
fyrirliggjandi — 12 mán. ábyrgS.
ViSgerSa- óg ábyrgSarþjónusta SÖNNAK-rat-
geyma er t Dugguvogi 21. Sími 33155.

TRÚLOFUNARHRINGAR
Fljót afgreiSsla
Sendum gegn póstkröfu.
GUÐM. ÞORSTEINSSON
gullsmiður
Bankastræti 12.
Hellugler hf.
Hellu, Rangárvöllum.
Úrvals einangrunargler
með stuttum fyrirvara.
Framleiðsluábyrgð.
Greiðsluskilmálar.
Ennþá á hagstæðu verði.
Leitið tilboða.
Söluþjónusta Ægisgötu 7.
Sími 21915 og 21195.
BÚNAÐARBANKINN
cr banki ftílUsiiis
Climex
Gólfteppahreinsun vanir
menn með margra ára
reynslu. Einnig vélahrein-
gerning.
ÞRIF. Símar 82635 - 33049
Bjarni — Haukur.
Nauöungaruppboö
Eftir kröfu Sigurðar Helgasonar hdl. verður hald-
ið opinbert nauðungaruppboð á ýmsum vélum og
tækjum, talið eign Si^urðar J. Árnasonar, að Auð-
brekku 36, jarðhæð, í dag miðvikudaginn 27. nóv.
1968 kl 15.
Það sem selt verður er: Hulsubor (Tegle & Sönner)
slípivél (Ellma WEB) og Loftpressa (Boge).
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Auglýsing
Á bifreiðaverkstæði lögreglunnar í Reykjavík er
til sýnis og sölu Ramblerbifreið, 6 manna, árgerð
1964. Tilboðum sé skilað fyrir 3. desember n.k. til
Skúla Sveinssonar aðalvarðstjóra, sem gefur nán-
ari upplýsingar.
FYRIR HE1M1L1 OG SKRIFSTOFUR
DE
LUXE
■ frAbær gæði
II FRÍTT STANDANDI
B STÆRÐ: 90x160 SM
■ VIÐUR: TEAK
■ FOLfOSKÚFFA
B ÚTDRAGSPLATA MEÐ
GLERI A
B SKÚFFUR ÚR EIK B
HÚSGAGNAVERZLUN
REYKJAVÍKUR
BRAUTARHOLTI 2 - SÍMI 11940
úrgelténleikar
ÞaS er ekki ýkja langt síðan
að orgeltónleikar voru svo til
það eina konsertform, sem Reyk
víkingar áttu kost. Þótt ekki
væru þeir konsertar margir var
þeirra beðið, og þeir vel sóttir
á þá hlýtt af þörf og jafnframt
gleði. — í hlutfalli við það
konsertaflóð, sem nú skellur yf
ir líkt og holskeflur miðað við
það sem áður var, hafa orgel-
tónleikar orðið allmikið útund-
an. — Að vísu kveður einn og
einn organisti sér hljóðs af og
til, og nú í s. 1- viku hélt Hauk
ur Guðlaugsson, organisti Akra
nesskirkju sjálfstæða tónleika í
Kristkirkju. — Haukur hefir
haldið tónleika utan Reykjavík
ur fyrr á haustinu og ævinlega
dregið að sér athygli sökum ó-
venju heilsteyptrar og persónu-
legrar túlkunar. Hann hefir nú
bætt við þekkingu sína með
námsdvöl erlendis undir leið-
sögn hinna ágætustu kennara.
— Ber leikur hans vitni um
þroska og framfarir, sem vaxið
hafa í ríkum mæli. — Túlkun
Hauks á hinni stórhrotnu Dor-
isku Toccötu og fugu eftir
Bach, sýndi strax í inngangs-
hljómunum dýpt og skilning,
sem þrátt fyrir heyranlegan
taugaóstyrk, varð honum eng-
Sinfóníutónleikar
Á síðustu tónleikum Sinfón-
íuhljómsveitar íslands má segja
að í bili hafi orðið þáttaskil,
dví á þeim fimm tónleikum. sem
af eru á þessu hausti, kom
norski stjórnandinn Sverre Bru
land til stárfa, en hverfur nú
héðan eftir stutta dvöl að vísu
en um margt gagnlega, að því
er áheyrendur snertir. — Bru
land fór sér að engu óðslega í
byrjun en hefir unnið á jafnt
og þétt með rólegri en þó ein-
arðlegri túlkun og vinnubrögð
um, en jafnframt staðið vel við
öll fyrirheit. — Það var
skemmtilegt tilvik, að í hlut
Bruland skyldi koma að frum-
flytja verk Þorkels Sigurbjörns
sonar „Duttlunga". fyrir píanó
og hljómsveit. Þorkell er sí-
starfandi og færist í aukana
jafntog þétt. —
Höfundur skilgreinir í fáum
orðum verk sitt. sem tilbrigði
um einfaldar dyntóttar hug-
myndir, er ráðskast hver með
aðra, og má það nokkuð til
sanns vegar færa. Píanóröddinni
mætti jafnvel líkja við góðan
„Scufflör" sem áminnir liin
hljóðfærin, en eftirtektarverð
ast voru innbyrðis samtöl milli
blásara, sérlega í byrjun verks
ins, svo og skýr og „markant
Kammertóniist
Á tónleikum Kammermúsikk
klúbbsins. sem fram fóru í
Norræna húsinu fluttu þeir Jós
ef Magnússon flauta, Kristján
Þ. Stephensen óbó. Pétur Þor
valdsson celló og Gísli Magnús-
son píanó og rembal, bæði bar
ok og nútímaverk. — Sónötu
eftir Ppil. E. Bach (son gamla
Bach’s) fyrir flautu og cont-
inuo (í þessu tilfelli cembal og
cello) fluttu þeir Jósef, Gísli
og Pétur. Jósef hef;r til að bera
mildan og fínlegan tón og brá
hann oft upp skýrum og glögg
um línum þótt óstyrks gætti
nokkuð í fyrri hluta verksins.
9
inn fjötur. En verkið lék hann
með stígandi og kjölfestu og
dró hvergi af. í fúgunni fengu
allar hinar þéttriðnu raddir og
millispil skýra áheyrn gagnvart
hlustanda og kom hann hverju
smáatriði til skila með yfirburð
um. — Sálmaforleikir Bach’s eru
óþrjótandi gullnáma, frá hendi
þeirra er skynja þeirra óhagg
anlegu ró og dýpt. Að gefa þess
um smáu perlum líf er allri
meðalmennsku ofar. — Hauk-
ur hetfir þær siálargáfur til að
bera, ef sv má að orði kveða,
að færa hlustanda öll hin
djúpu og sönnu blæbrigði þess
ara óviðjafnanlegu sálmafor-
leikja. — Choralinn í E-dur eft-
ir Cesar Frank talar til hlust-
anda síns í annarri tóntegund
en fyrirrennari hans, Bach og
skírskota litir hans til breið-
ara og víðfeðmara registurs,
sem Haukur notaði í ríkum
mæli með nær ótæmandi blæ
brigðaauðgi og smekkvísi. —
Orgeltónleikar þessir voru sann
kölluð sálubót á svörtu skamm
degiskveldi, og á Haukur þakk-
ir fyrir framlag sitt til hinnar
sönnu og göfugu orgellistar eins
og hún gerist bezt er hugur
fylgir máli.
Unnur Arnófsdóttir.
rythmi“. Höfundur lék sjálfur
píanóhlutverkið af alúð og ná
kvæmni. — Sú hugkvæmni
stjórnanda að endurtaka „Duttl
ungana“ að loknu lófataki, var
ágæt og mætti verða til eftir
breytni í framtíðinni, er um
ný verk er að ræða. Píanókon-
sertinn eftir Maurice Ravel er
dásamleg tónsmíð og eftir því
píanistísk. Halldór Haraldsson
píanóleikari lék verkið af fram
úrskarandi vandvirkni. Tækni
hans er létt og áferðarfalleg og
verður ekkert afskipt hjá hon-
um. — Túlkun efnis var samt
í daufgerðara lag' og á stund
um allt að því innhverf, svo hið
stórkostlega litróf Ravels náði
naumlega að brjótast í gegn.
Samleikur hljómsveitar og ein
leikara var hinum síðarnefnda
oft óhagstæður sökum helzti
fyrirferðamikils leiks. — Loka
verkið Sinfónían í h-moll eftir
Tchaikowsky er gamall kunn-
ingi, sem blómstraði í tveim síð |j
ustu þáttunum. Einleikara var
innilega fagnað og lék hann auka
lag. Þá var Bruland þakkað
þann veg, að varla hefir honum
dulizt að hann hefir verið kær
kominn gestur.
Unnur Arnórsdóttir.

— Vivaldi sónatan 1. celló og
cembal sem Pétur Þorvaldsson
flutti var yfirveguð og sk'l-
merkilega túlkuð og vel unnin.
Sama má segja um tríósönötú
tékkneska höf. J Quautz f.
flautu og óbó einnig með cemb
al og eelló continuo. sem Pét-
ur og Kristján Stephensen
fluttu. Var samleikur þeirra
félaganna mjög til fyrirmyndar
— Þá sýndi Kristján athyglis
verðan einleik í Impjovisaúon
fýrir óbó og oíanó, »ftir hinn
kunna enska höfund M. Seio-
er. — Með sjálfstæðri og mjög
Framhald á bls. 15.
/