Vísir - 04.01.1978, Qupperneq 2

Miövikudagur 4. janúar 1978 VISIR
Y 1
í Reykjavík
-----y----
)
Hvað gerðir þú á gaml-
árskvöld?
Máni Svavarsson, 10 ára: Eg
borðaði, svo fór ég að sprengja
flugelda, svo fór ég á brennu.
Ég fór að sofa klukkan 3.
Hulda Björk Guömundsdóttir,
10 ára: £g borðaði fyrst svo fór
ég til vinkonu minnar að
sprengja flugelda, og svo fór ég
bara heim og sprengdi meiri
flugelda.
Sigrún Birna Noröfjörð, 11 ára:
Ég fór til vinafólks i mat, svo
sprengdum við flugelda, horfö-
um á skaupið, svo horfði ég á
flugeldana.
Arni Sigurbergsson, 11 ára: Ég
boröaði, horfði á sjónvarpið og
fór svo til vinar mins að
sprengja flugelda svo fór ég
heim að drekka. Ég sofnaði
klukkan hálf fjögur.
Hrefna Sigrún Svavarsdóttir, 8
ára: Ég var uppi sveit hjá afa
og ömmu. Við vorum bara með
blys og svoleiðis. Við borðuðum
fyrst.
Muniði eftir leikara-
myndaæðinu fyrir svona
10 árum? — Þá var eng-
in krakki tekinn gildur
nema hann ætti að
minnsta kosti 30-40
myndir af Roy Rogers,
Doris Day eða James
Stewart í Káboj-búningi.
Eða einhverjum öðrum
Hollywoodstjörnum.
Myndirnar var hægt að
kaupa út i búð, nokkrar
saman i bunka. Og til að
eiga ekki tvær af sama,
var skipt og verslað á
hinum frjálsa markaði.
Og hvernig var það ekki með
hasarblöðin i þrjúbió.
Og enn virðist svona verslunar-
Abba-verslunin i fullum gangi
Verðbólga í stað fasteignalóna
Veröbólgunefndin hyggst
skila áliti, jafnvel I febrúar, og
er þá þess aö vænta aö tölvu-
heilar rfkisins og pólitfskir heil-
ar þess hafi komist aö viðhlft-
andi niöurstööu um, hvernig
beri aö draga úr veröbólgu.
Fyndiö veröur aö sjá þær niöur-
stööur, því þótt mikiö sé af
tækniviti og mannviti og jafnvel
brjóstviti I veröbólgunefndinni,
er hún aöeins eitt af þessu fikti,
sem komiö er á fót til aö sýna al-
menningi, aö hugsaö sé af ai-
vöru um vandamálin. Helsti
forustumaöur veröbólgunefnd-
ar er Jón Sigurösson, hagsýslu-
stjóri, sem haföi mest aö segja
um samningana á liönu sumri
og sjómanna samningana, sem
setti hraöfrystiiönaöinn sam-
dægurs I mesta vanda, sem
hann hefur staöiö frammi fyrir I
mannaminnum. Nú á blessaöur
drengurinn, Jón Sigurösson, aö
finna lausnir á þeim veröbólgu-
vanda, sem hann var svo lipur
aö semja yfir okkur fyrir nokkr-
um mánuöum, aö vlsu pressaö-
ur, teygöur og togaöur af kröfu-
höröu samningaiiöi.
Þaö er staöreynd, aö verö-
bólgu veröur illa stýrt niöur á
viö. Baráttan gegn henni er
fyrst og fremst háö, þegar allt
stefnir til hækkunar. Efnahags-
llf þjóöfélaga, og þar meö ein-
- .. /
staklinga, er svo þungt I vöfum,
aö þvl veröur ekki sveifiaö til og
frá eins og pendúi I klúkku.
Veröbólgunefndin hefur þvl
engar patentlausnir á hendinni,
og álit hennar, þegar þaö kem-
ur, veröur ekki annaö en plnullt-
ill gufustrókur úr þeim háþrýsta
gufukatli, sem efnahagsllfiö er I
dag. Ætli menn eitthvaö aö gera
I veröbólgumálum, eftir aö hafa
misst efnahagslffiö úr böndun-
um á haustdögum 1974, veröur
annaö hvort um kák aö ræöa!
sem talaö veröur um aö stjórn-
ist af langtlmasjónarmiöum,
hvaö sem þaö nú þýöir, eöa um-
byltingu á gjaldmiöli samfara
stöövunarlögum, en sllkan upp-
skurö munu skuldakóngarnir I
þjóöfélaginu ekki þola. Þess
vegna mun veröbólgunefndin
segja amen eftir efninu ein-
hvern tlmann I febrúar eöa slö-
ar, þegar enginn veröur til aö
framfylgja tillögunum, enda
komiö fast aö kosningum.
Ólafur Jóhannesson hefur
óskaö eftir þvl aö bremsuaö-
geröirnar veröi ekki látnar biöa
fram yfir kosningar. Hann hefur
reynsluna af biöinni fram yfir
kosningarnar 1974, og vill nú
freista þess aö opna augu
manna fyrir þvl, aö tveir sllkir
biöleikir vegna kosninga kunni
aö veröa afdrifarlkir. En hvers
vegna stefna efnahagsmálin
ætiö I hreinar ógöngur, þegar
stutt er til kosninga, og'stjórn-
völd hafa Htiö bolmagn til aö
taka I taumana? t rauninni er
þaö misskilningur, þegar gjald-
Jón Sigurösson
dögum veröbólgunnar er stefnt
á kosningadaga. Vilji menn fást
eitthvaö viö veröbólguna, þá er
viöureignin hvorki meira né
minna en daglegt viöfangsefni
valdhafa. Þeir hafa raunar ekk-
ert þarfara aö gera en velta
veröbólgunni fyrir sér dag og
nótt heilu stjórnartlmabilin,
ilka þegar samningar milli
stéttanna standa yfir. Veröbólg-
an er daglega aö verki og þarf
daglegt andóf, eigi hún ekki aö
lenda I óleysanlegum hnútum,
eins og nú rétt fyrir kosningarn-
ar.
Auövitaö er hægt aö leysa
veröbólguvandann meö einu
pennastriki, svo notuö séu fleyg
orö Olafs Thors. En þaö penna-
strik mundi setja álitlegan
fjölda manns á höfuöiö. Sam-
dráttur I veröbólgu skapar jafn-
| vel vlsi aö kreppuástandi. Og
( ekki er vitaö til aö menn séu
! reiöubúnir aö færa sllkar fórnir.
1 Helsta vandamáliö er raunar,
aö byggingarkúnst okkar krefst
veröbólgu, af þvl stjórnvöldum
hefur láöst frá árinu 1945 aö
koma á fót fjárfestingarsjóöi
vegna húsabygginga, sem tæki
þrýstinginn af kaupstrefinu meö
lánum til fjörutiu ára eöa svo á
lágum vöxtum. Eins og stendur
búum viö I nýjum húsum en eig-
um ekki fyrir mat, og verö-
bólgunefndin getur engu breytt
um þaö ástand.
Svarthöföi