Vísir - 01.06.1978, Blaðsíða 2

2
Fimmtudagur 1. júni 1978 VISIR
I
I
( í Reykjavík D!
1
Hverjir heldur þú að
verði heimsmeistarar i
knattspyrnu i ár?
Jón Gestur Viggösson, kerfis-
fræðingur: Ég hef nú litið hugsaö
um það. Ætli ég segi ekki
Vestur-Þj óðv erjar.
Sigurður Jónsson, tannlæknir:
Það veit ég ekki. Vestur-Þjóð-
verjar eru liklegir til þess að
halda titlinum.
hef ekki fylgst svo mikið með
þessu að ég geti svarað þessari
spurningu.
Sigurður Helgason, kennari: Það
er erfitt að segja til um það. Það
verða sennilega annaðhvort
Brasiliumenn eða Vestur-Þjóð-
verjar.
Páll Steinþór Bjarnason: Ég hef
nú ekki verið að velta þvi' fyrir
mér. Næstu heimsmeistarar
koma sennilega frá
Suður-Ameriku og liklega verða
það Brasjliumenn
//Þetta er besta bókin
sem gefin hefur verið út
um mig og myndirnar
minar. Hönnun bókarinnar
er góð/ texti Braga og
Matthiasar er léttur og
skemmtilegur/ pappírinn
góður og prentunin ágæt"
sagði listamaðurinn Erró á
fundi með fréttamönnum í
gær.
Það er Iceland Review sem
GJALLARHORN ÍBOÐI
Þorkell Valdimarsson er ný-
verið orðinn stóreigandi i fast-
eignum. Flestar þeirra eru i
svonefndu Grjótaþorpi og kosta
offjár árlega i fasteignagjöld-
um, en tekjur af misgóðum hús-
kumböldum, eins og Fjalakett-
inum, eru nánast engar til að
mæta útgjöldum. A einum stað
á þessu eignasvæði hagar svo
til, að nokkrar tekjur mátti hafa
af bilastæði, til að mæta opin-
berum gjöldum, ef eitt kofa-
hrófið yrði rifið og siðan sléttað
yfir. Eftir stóran kosningasigur
kommúnista i borgarstjórn tók
Þorkell Valdimarsson sig til og
fékk sér jarðýtu til að búa til
bílastæði. Þegar búið var að rifa
hálfan kofann þyrptust að konur
og karlar og siöan varð þetta
alveg eins og i útlöndum, að
einn maðurinn settist með
kornabarn fyrir framan jarð-
ýtutönnina og sagði á frönsku:
Keyriö þið nú.
Þorkell Valdimarsson er
sjálfsagt alinn upp við það, ein's
og aðrir landsmenn, að eigna-
rétturinn sé sá réttur, sem seint
gangi að taka af mönnum. Samt
komst hann að raun um það i
fyrradag, að i Grjótaþorpi, og
liklegast viðast hvar annars
staðar i borginni um þessar
mundir, er hann næsta litils
viröi. Meðan Þorkeli
Valdimarsson var að melta
þessi nýju sannindi með sér, vék
sér að honum blaöamaður frá
blaði allra landsmanna. Og Þor-
kell svaraði: ,,Ég segi ekkert
við Morgunblaðiö — ég er ekki
til viðtals fyrir Morgunblaðið”.
Frú Tryggingastofnun rfkis-
ins kom ekki á vettvang I þessu
máli heldur Adda Bára Sigfús-
dóttir. En henni fannst að þarna
yrði einhver að vera, sem kall-
ast gæti forsvarsmaöur núver-
andi borgarstjórnar. Að vfsu
liggur ekkert á ljósu um það,
hver sé núverandi borgarstjórn,
en þarna voru eflaust miklir
stuðningsmenn frú öddu og frú
Tryggingastofnunar ríkisins á
ferö, og þess vegna hefur þótt
rétt eftir atvikum að gæta
hjarðarinnar gegn kapitalistan-
um Þorkatli Valdimarssyni,
sem neitar að tala við blað allra
landsmanna.
Aö visu viðurkenndu þeir viti-
bornari á staönum, að ekkert
gæti bannað eiganda að fram-
kvæma það sem hann vill á
eigin lóð. Samt kom fram, og
var áréttað margsinnis, að eig-
andinn hefði engu að siöur eng-
an rétt til að gera það sem hann
ætlaði sér með lóðina. Hin nýja
stefna „núverandi borgar-
stjórnar” viröist þvi vera, aö
eigandinn eigi allan rétt sam-
kvæmt lögum, en engan rétt I
framkvæmdinni. Það heitir
engan siðferðilegan rétt á máli
fólksins, og verður sjálfsagt
hægt að færa það ákvæöi yfir
alla byggð borgarinnar á
skömmum tima.
Eftir nokkurt orðaskak bauðst
þrælvön andófskona til að lána
fólkinu gjallarhorn, ef það
mætti verða til þess að kveðja
saman fleira fólk til andmæla
undir kjörorðinu: Hér er maður
aö misþyrma lóð sinni. Umræð-
ur um það, hvort taka bæri boð-
inu um gjallarhorniö stóöu enn
þegar siðast fréttist.
En það er fleira sem herjar á
Grjótaþorpið þessa dagana. Jó-
hanna hringdi i blað og lét hafa
eftir sér að ekki væri svefnsamt
i hverfinu, vegna þess að „vfg-
djarfir ökuþórar þenja farar-
tæki sín við undirleik hávaða-
samra þeytilúðra, lfkt og þús-
und djöflar væru á hælum
þeirra”. Og ennfremur segir Jó-
hanna: „Stundar margur það
(næturfólkið), allt eftir efnum
og ástæðum, að gera þarfir sfn-
ar illþefjandi við húsveggi i
Grjótaþorpi”.
Sem sagt: Þorkell vildi fækka
veggjum á eignarlóö sinni, en
það er bannað af siðferöilegum
ástæðum. Og þótt nýr borgar-
stjórnarmeirihluti sé þegar tek-
inn til starfa f Grjótaþorpi, virð-
ist litið ráðast um ástand og
horfur i hverfinu. Lagt er til að
tekið veröi boðinu um gjallar-
hornið. Enda verður eignarétt-
inum og borgarmálum eflaust
best stjórnað með gjallarhorn-
um næsta kastið.
Svarthöfði.
P.S.
Meö kveðju til Magnúsar
Kjartanssonar og þökk fyrir
limru:
Þótt banamein læknist og batni
og bræðrum tveim þrautirnar
sjatni
sprakk annað með hvin
i Covent Garden
en hinn sprakk á Laugarvatni.
Sami.